BibliePolskie.pl

[1 CYL] I rozprawiała Mirjam wraz z Ahronem o Mojżeszu, z powodu żony Kuszytanki, którą pojął; gdyż żonę Kuszytankę był pojął.

[1 ŚTB] A Mirjam rozprawiała z Ahronem o Mojżeszu z powodu żony - Kuszytanki, którą pojął; gdyż pojął żonę z Kuszytów.

[2 CYL] I rzekli: Alboż tylko z Mojżeszem mówił Wiekuisty? Wszak mówił On i z nami! I usłyszał to Wiekuisty.

[2 ŚTB] I powiedzieli: Czyż WIEKUISTY mówił tylko z Mojżeszem? Przecież On mówił i z nami. A WIEKUISTY to usłyszał.

[3 CYL] A Mojżesz, jako człowiek, był skromnym bardzo, bardziej niż który człowiek na ziemi.

[3 ŚTB] Bo Mojżesz, jako człowiek był bardzo skromnym, bardziej niż któryś człowiek na ziemi.

[4 CYL] I rzekł Wiekuisty nagle do Mojżesza, i do Ahrona, i do Mirjam: Wyjdźcie wy troje do przybytku zboru! I wyszli we troje.

[4 ŚTB] Więc WIEKUISTY nagle powiedział do Mojżesza, do Ahrona oraz do Mirjam: Wy troje wyjdźcie do Przybytku Zboru. Zatem wyszli we troje.

[5 CYL] I zstąpił Wiekuisty w słupie obłocznym, i stanął u wejścia przybytku, i zawołał: Ahron i Mirjam! - i wyszli oboje.

[5 ŚTB] A WIEKUISTY zstąpił w słupie obłoku, stanął u wejścia do Przybytku i zawołał: Ahron i Mirjam! Więc oboje wyszli. [1]

[1 CYL] Poczem zgromadził Jozue wszystkie pokolenia do Szechem, i zwołał starszych Israela, i naczelników, i sędziów, i zawiadowców jego, a stawili się przed Bogiem.

[1 ŚTB] Potem Jezus, syn Nuna, zgromadził wszystkie plemiona do Szechem oraz zwołał starszych Israela, naczelników, sędziów i jego przełożonych; zatem stawili się przed Bogiem.

[2 CYL] I rzekł Jozue do całego ludu: Tak rzecze Wiekuisty, Bóg Israela: Po drugiej stronie rzeki mieszkali ojcowie wasi od wieków, Tarach, ojciec Abrahama i Nahora, a czcili bóstwa cudze.

[2 ŚTB] A Jezus, syn Nuna, powiedział do całego ludu: Tak mówi WIEKUISTY, Bóg Israela: Wasi ojcowie, w tym Tarach, ojciec Abrahama i Nahora, od wieków mieszkali po drugiej stronie rzeki i czcili cudze bóstwa.

[3 CYL] Wziąłem tedy praojca waszego Abrahama z drugiej strony rzeki, i poprowadziłem go po całej ziemi Kanaan, i rozmnożyłem ród jego, i dałem mu Izaaka.

[3 ŚTB] Zatem wziąłem z drugiej strony rzeki waszego praojca Abrahama oraz poprowadziłem go po całej ziemi Kanaan, rozmnożyłem jego ród i dałem mu Ic’haka.

[4 CYL] Izaakowi zaś dałem Jakóba i Ezawa, a Ezawowi wyznaczyłem górę Seir, aby ją w dziedzictwo objął, podczas gdy Jakób i synowie jego wyruszyli do Egiptu.

[4 ŚTB] Zaś Ic’hakowi dałem Jakóba i Ezawa, a Ezawowi wyznaczyłem górę Seir, aby ją objął w dziedzictwo; podczas gdy Jakób i jego synowie wyruszyli do Micraim.

[5 CYL] Poczem posłałem Mojżesza i Ahrona i poraziłem Egipt plagami, jakom to spełnił wpośród niego, a następnie wywiodłem was.

[5 ŚTB] Potem posłałem Mojżesza i Ahrona, i poraziłem Micraim; a gdy to spełniłem pośród niego, zaraz was wyprowadziłem.

[6 CYL] I wywiodłem ojców waszych z Egiptu, a dotarliście do morza. Pognali tedy Egipcjanie za ojcami waszymi wozami wojennymi i konnicą aż do morza Sitowego.

[6 ŚTB] Wyprowadziłem waszych ojców z Micraim i dotarliście do morza. Więc Micraimczycy pognali za waszymi ojcami wojennymi wozami i konnicą, aż do morza Sitowia.

[10 GDA] A ci, czego nie znają, to bluźnią; a co z przyrodzenia znają, jako bezrozumne bydła w tem się psują,

[10 ŚTB] Zaś ci, zaiste, czego nie znają - to przeklinają; a co - zgodnie z naturą, podobnie jak nierozumne istoty - wiedzą, w tym są zepsuci.

[11 GDA] Biada im! bo się drogą Kainową udali, a za błędem Baalamowej zapłaty puścili się i przeciwieństwem Korego poginęli.

[11 ŚTB] Biada im, bo poszli drogą Kaina, zostali oddani szaleństwu zapłaty Balaama i zniszczyli się sporem Korego.

[12 GDA] Cić są na świętych ucztach waszych zmazani, którzy z wami godując bez wstydu, sami się pasą; są obłoki bezwodne, które od wiatrów tam i sam unoszone bywają; drzewa zwiędłe nieużyteczne, dwakroć zmarłe i wykorzenione;

[12 ŚTB] Ci, wspólnie ucztując z wami, są plamami na waszych ucztach miłości, bez bojaźni pasąc samych siebie; bezwodne chmury, które tam i z powrotem są prowadzone przez wiatry; późnojesienne drzewa bez owoców, dwa razy umarłe, kiedy zostały wykorzenione;

[13 GDA] Wały wściekłe morskie, wyrzucające swoje sprośności, gwiazdy błąkające się, którym chmura ciemności zachowana jest na wieki.

[13 ŚTB] dzikie fale morza, co z pianą wypluwają swoje hańby; błąkające się gwiazdy dla których mrok ciemności jest zachowany na wieczność.

[14 GDA] A prorokował też o nich siódmy od Adama Enoch, mówiąc: Oto Pan idzie z świętymi tysiącami swoimi,

[14 ŚTB] Ale prorokował im także siódmy od Adama - Enoch, mówiąc: Oto idzie Pan, pośród dziesiątków tysięcy swoich świętych,

[15 GDA] Aby uczynił sąd wszystkim i karał wszystkich niezbożników między nimi ze wszystkich niepobożności ich, które niezbożnie płodzili i ze wszystkich przykrości, które mówili przeciwko niemu niezbożni grzesznicy.

[15 ŚTB] by uczynić sąd nad wszystkimi; zabić wszystkich bezbożnych, wobec wszystkich ich dzieł bezbożności w których zawinili, oraz wobec wszystkich hardych słów, które bezbożni grzesznicy wypowiedzieli z Jego powodu.

[16 GDA] Ci są szemracze utyskujący sobie, według pożądliwości swoich chodzący, i których usta mówią bardzo harde słowa; pochlebiając osobom dla swego pożytku.

[16 ŚTB] Ci są rozgoryczonymi szemraczami, co idą według swoich pragnień, a ich usta mówią napuszenie, dla zysku pochlebiając osobom.