BibliePolskie.pl

Tłumaczenie

ks. Paweł Rzewuski - sufragan warszawski

Fragment przekładu

Ewangelia Mateusza 26:1-10 [1] Stało się, że gdy Jezus skończył wszystkie te mowy, rzekł do swych uczniów: [2] Wiecie, że po dwóch dnaich będzie Wielkanoc i że syn człowieczy będzie wydany, aby był ukrzyżowany. [3] Wtedy przedniejsi z kapłanów i starsi ludu zgromadzili się w sali najwyższego kapłana, na imię Kajfasza [4] i naradzali się, jakoby mogli zdradą pojmać Jezusa i zabić go. [5] Lecz mówili: nie w dzień świąteczny, aby czasem nie powstał rozruch między ludem. [6] Gdy zaś Jezus znajdował się w Betanii, w domu Szymona trędowatego, [7] przystąpiła do Niego pewna niewiasta, mająca naczynie alabastrowe, pełne drogiej wonności i wylała ją na Jego głowę, podczas kiedy się znajdował u stołu. [8] Co widząc jego uczniowie rozgniewali się i mówili: Poco ta strata? [9] Można było sprzedać bardzo drogo te wonności i rozdać ubogim. [10] Lecz Jezus, gdy o posłyszał, rzekł do nich: Dlaczego robicie przykrości tej niewieście? Ona dobry czyn wykonała dla mnie. [1]

Więcej o przekładzie

ks. F.Gryglewicz o tłumaczeniu w roku 1950:

Rękopis znajdujący się w Biibliotece OO. Kamedułów na Bielanach pod Krakowem oglądałem i częściowo przepisałem w kwietniu 1932r. [2]

W liście z 5 III 1993 r. Ojciec Józef E. Słupnik E. C. przeor klasztoru OO. Kamedułów na Bielanach, poinformował mnie, iż "Trudno powiedzieć, czemu należy przypisać niemożność ich [tj. rękopisów bpa Rzewuskiego] odnalezienia, czy zaginęły, czy być może są gdzieś na półkach, ale nieułożone, a co najważniejsze nieskatalogowane. Bowiem w żadnym spisie nie ma o nich mowy".  [3]

Linki

Informacje o tłumaczeniu:

• Pierwszy Po Księdzu Wujku Przekład Nowego Testamentu, w Ruch Biblijny i Liturgiczny -1950 -  Obszerny artykuł ks. Feliksa Gryglewicza na temat przekładu P.Rzewuskiego. Wymagane posiadanie konta na stronie!!!!

Dodatkowe fragmenty przekładu

Ewangelia Marka 16:1-8 [1] Gdy sabat minął, Maryja Magdalena i Maryja matka Jakuba i Salome nakupiły wonności, aby, przyszedłszy namaściły Jezusa. [2] Wyszedłszy bardzo rano pierwszego dnia tygodnia, przybyli do grobu, gdy już słońce zeszło. [3] I mówiły jedna do drugiej: Któż nam odwali kamień od wchodu do grobu? [4] Lecz spojrzawszy, ujrzały kamień odwalony: był on bardzo wielki. [5] I wszedłszy do grobu ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, odzianego w białą szatę i zdumiały się. [6] On rzekł do nich: Nie lękajcie się: Szukacie Jezusa Nazareńskiego ukrzyżowanego? Zmartwychwstał, nie masz Go tu. Oto miejsce, gdzie Go byli położyli. [7] Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: On was uprzedza do Galilei: tam Go zobaczycie, jak to wam powiedział. [8] A one wyszedłszy z grobu, pouciekały: albowiem drżenie i strach ogarnęły je: i nie mówiły nic nikomu, bo bardzo były przestraszone. [4]

Ewangelia Jana 1:1-14 [1] Na początku było Słowo, a Słowo było w Bogu i Słowo było Bogiem. [2] Ono to było na początku w Bogu. [3] Wszystko było uczynione przez nie, a bez Niego nie było nic uczynione z tego, co było uczynione. [4] W niem był żywot, a żywot był światłością ludzi. [5] Światłość świeci w ciemnościach, a ciemności jej nie objęły. [6] Był człowiek posłany od Boga, któremu imię Jan. [7] Ten przyszedł jako świadek, dla oddania świadectwa światłości, aby wszyscy przezeń uwierzyli. [8] Nie był on światłością, ale miał dać świadectwo o światłości. [9] Tamten był prawdziwa światłość, która oświeca wszelkiego człowieka, przychodzącego na ten świat. [10] On był na świecie i świat był przez Niego uczyniony, a świat nie poznał Go. [11] Przyszedł do siebie (do swego domu w. do swoich) a swoi nie przyjęli Go. [12] Lecz wszystkim tym, co Go przyjęli, dał moc stać się Synami Bożymi, tym którzy wierzą w Jego imię. [13] Którzy narodzili się nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli męża - ale z Boga. [14] A Słowo stało się ciałem i mieszkało między nami (i widzieliśmy chwałę Jego jako chwałę, którą jedyny Syn otrzymuje od swego Ojca) pełne łaski i prawdy.

List do Hebrajczyków 1:1-7 [1] Bóg, który dawniej mówił do naszych ojców przez proroków bardzo często i wielą sposobami na ostatek. [2] W tych dniach mówił do nas przez Swego Syna, którego postanowił dziedzicem we wszystkich rzeczach, przez którego uczynił nawet wieki. [3] I który będąc odblaskiem jego chwały i odciskiem i obrazem jego istoty i utrzymując wszystkie rzeczy potęgą swego słowa, po uskutecznieniu oczyszczenia nas z grzechów zasiadł w najwyższem z niebios, na prawicy Majestatu. [4] Stawszy się o tyle wyższym od aniołów, o ile imię jakie otrzymał w udziale, jest zacniejsze od ich (imienia). [5] Albowiem do którego z Aniołów, Bóg kiedy powiedział: "Ty jesteś mój syn; jam ciebie zrodził dzisiaj? I jeszcze: Ja będę jego Ojcem, a on mym Synem. [6] I gdy wprowadza znowu swego pierworodnego na świat, mówi: niech się mu kłaniają wszyscy aniołowie boży. [7] Prawda pismo mówi co się tyczy Aniołów, który czyni Swemi Aniołami wiatry i swemi sługami płomień ognia.

List Jakuba 2:1-4 [1] Moi bracia, nie łączcie wy względu na osoby z wiarą, jaką macie w naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Pana chwały: [2] Albowiem gdyby wszedł do waszego zgromadzenia ktoś mający pierścień złoty i świetną szatę; gdyby tam wszedł także ubogi nędznie odziany, [3] a gdybyście, spojrzewszy na tego, co ma świetną szatę rzekli doń: tobie usiąść tu dobrze, a ubogiemu powiedzieli: Ty stój tam, albo: usiądź na podnóżku nóg moich; [4] nie sądźcież wy z siebie samych i nie róbcież się sędziami z myślami nieprawości - albo: nie sądzcież wy kapryśnie i nie jesteście sędziami podług niesprawiedliwych zasad?