«  Siedm psalmów pokutnych - W.Pol [1849]Treny Jeremiasza - K.Korycki [1911]  »

Przekłady ks. F. Gołby

Poniższe zestawienie przetłumaczonych ksiąg ma charakter informacyjny i zaznaczone księgi są pomijane w podsumowaniach.
Stary Test. 1Moj2Moj3Moj4Moj5MojJozSędRut1Sam2Sam1Krl2Krl1Krn2KrnEzdNehEstHioPsaPrzKohPnPIzaJerLamEzeDanOzeJoeAmAbdJonMicNahHabSofAggZacMal
Nowy Test. MatMarŁukJanDzARzym1Kor2KorGalEfeFlpKol1Tes2Tes1Tym2TymTytFlmHebJak1Pio2Pio1Jan2Jan3JanJudApok
Inne 1Mach2MachMdrSyrTobJdtBar  

Pienie Ezechiasza [1894]

Pienie Ez. [frag]

Sześć pieśni biblinych [1900]

Sześć pieśni biblijnych - Przedmowa

Sześć pieśni biblijnych [Hab 3:10b-19]

Główne wydanie 1900

Sześć pieśni biblijnych przełożył i objaśnił Ks. Fr. Gołba, katecheta gimn. św. Jacka. Kraków. Nakładem autora. 1900. 88 s. Zawiera: Pieśń Mojżesza (Wyjścia 15:1-18), Pieśń Mojżesza (Powt. Prawa 32:1-43), Pieśń Anny (1 Królewska [1 Samuela] 2,1-10), Pieśń Habakuka (Habakuka 3:2-19), Pieśń Izajasza (Izajasza 12,1-6), Pienie Ezechiasza (Izajasza 38,10-20). [IMG SKAN]

Tłumaczenie

Ks. Franciszek Gołba

Podstawa tłumaczenia

Wulgata, hebrajski

Fragment przekładu

1 Samuela 2,1-10: [1] Rozradowało się serce moje w Panu, i podniósł się róg mój w Bogu moim: otworzyły się usta moje nad mymi nieprzyjaciółmi: albowiem rozweseliłam się w Twojem zbawieniu. [2] Nie masz świętego jako jest Pan: bo nie masz innego oprócz Ciebie, i nie masz mocnego jako nasz Bóg. [3] Nie pomnażajcie słów dwornych, chełpliwych: niech przeszłość ustąpi z ust waszych: albowiem Bóg wszechwiedzy jest Panem, i ludzkie zamiary w jego oczach się spełniają. [4] Łuk wojowników złamany, a niemocni opasali się siłą. [5] Nasyceni dawniej, za chlebem poszli w najem, głodni nasycili się, a nawet niepłodna porodziła wielu, ta zaś, która miała wielu synów, ustała. [6] Pan umarza i ożywia, przyprowadza do otchłani i wyprowadza. [7] Pan daje ubóstwo i bogactwo, poniża i wywyższa. [8] Podnosi biedaka z prochu, a ubogiego wyciąga z błota: ażeby usiadł z książętami, i otrzymał stolicę chwały. Albowiem Pańskie są zawiasy ziemi, a na nich świat osadził. [9] Zachowaj stopy swoich świętych, a bezbożni umilkną w ciemnościach: albowiem nie własną mocą jest mąż silny. [10] Zlękną się Pana przeciwnicy Jego: a nad nimi zagrzmi on w niebie: Pan będzie sądził krańce ziemi, i da panowanie Swemu królowi, i podniesie róg Swego Pomazańca.

Porównania między tłumaczeniami

Przekłady Gołby z 1894 i z 1900 roku [Izajasza 38:10-20]:

[10 1894] Rzekłem: wśród szczęścia dni moich pójdę do bram krainy umarłych, pozbawiony ostatka lat moich.

[10 1900] Rzekłem: pójdę w połowie dni moich do bram grobu. Brak mi reszty moich lat;

[11 1894] Powiedziałem: nie oglądam Pana, Pana na ziemi żyjących; nie zobaczę więcej człowieka z mieszkańcami grobu.

[11 1900] Powiedziałem: Nie zobaczę Pana Boga na ziemi żyjących. Nie ujrzę więcej człowieka i mieszkańca spokojnej ziemi.

[12 1894] Żywot mój przeminął i zniknął odemnie (zwinięty) jako namiot pasterza, przeciąłem jako tkacz życie swe, od końców osnowy odetnie mię, od zarania aż do nocy dokonasz mię.

[12 1900] Życie me przeminęło; i zostało zwinięte jako namiot pasterski; Jako od tkacza zostało przecięte życie moje; zaledwie zacząłem, odciął mię i od rana aż do wieczora dokonasz mię.

[13 1894] Uspokajałem (duszę swą) (cierpliwie znosiłem) aż do rana, jako lew gruchocze wszystkie kości moje, od rana aż do wieczora dokonasz mię.

[13 1900] Spodziewałem się aż do rana, jak lew zgruchotał me kości. Od rana aż do wieczora dokonasz mię.

[14 1894] Jako jaskółka żałosna tak świergotałem, jęczałem (stękałem) jak gołąb; wzniosły się oczy moje w górę o Panie, ucisk mam, ręcz za mnie.

[14 1900] Będę wołał jak młoda jaskółka, będę jęczał jak gołąb; osłabły moje oczy spoglądaniem w górę; Panie cierpię niezmiernie, weź mię w obronę.

[15 1894] Cóż powiem? i rzekł mi i sam uczynił; przebiegnę (myślą) wszystkie lata moje w gorzkości duszy mojej.

[15 1900] Cóż powiem, albo jak mi odpowie, gdy sam to uczynił? Będę rozważał przed Tobą wszystkie lata moje w duszy goryczą napełnionej.

[16 1894] Panie, tymi rzeczami żyją, w nich wszystkich życie duszy mej, uzdrowisz mię i ożywisz mię.

[16 1900] Panie, jeżeli tak się żyje i jeżeli na tem polega życie mego ducha, karz mię i ożyw mię.

[17 1894] Oto w pokoju, dla mnie gorzkość, gorzkość, aleś ty miłością objął duszę mą z przepaści zniszczenia, gdyż w tył twój zarzuciłeś wszystkie grzechy moje.

[17 1900] Oto w pokoju gorycz moja jest najostrzejsza: Ty zaś ocaliłeś mą duszę, ażeby nie zginęła, rzuciłeś po za siebie wszystkie moje grzechy.

[18 1894] Albowiem nie piekło wyznawać ci będzie, (ani) śmierć chwalić cię będzie, nie będą się spodziewać prawdy twojej w dół zstępujący.

[18 1900] Albowiem nie otchłań będzie Cię chwaliła, ani śmierć będzie Cię chwaliła; nie będą spodziewali się prawdy Twej ci, którzy w dół zstępują.

[19 1894] Żywy, żywy sam wyznawał ci będzie tak jak ja dzisiaj; ojciec synom będzie oznajmiał (drogę) do prawdy twej.

[19 1900] Kto żyje, żyje, ten tylko będzie Cię wielbił, jako i ja dzisiaj: ojciec będzie oznajmiał synom Twoją wierność.

[20 1894] Pan ku zachowaniu mię (ocalił mię), dlatego psalmy nasze śpiewać będziemy po wszystkie dni żywota naszego w domu Pana.

[20 1900] Panie zachowaj mię a będziemy śpiewać nasze psalmy po wszystkie dni naszego życia w domu Pana.

Podsumowanie porównania: To są dwa zupełnie różne teksty.

Kalendarium przekładu

1894Pienie Ezechiasza komentarzem objaśnił Ks. Fr. Gołba Dr Teologii. W Krakowie. W Drukarni "Czasu" Fr. Kluczyckiego i spółki, pod zarządem Józefa Lakocińskiego. 15 s. Zawiera fragment księgi Izajasza Iz. 38,10-20. Fragment prezentowany po łacinie, wg Wujka, hebrajsku i przekład własny autora.
1900Sześć pieśni biblijnych przełożył i objaśnił Ks. Fr. Gołba, katecheta gimn. św. Jacka. Kraków. Nakładem autora. 1900. 88 s. Zawiera: Pieśń Mojżesza (Wyjścia 15:1-18), Pieśń Mojżesza (Powt. Prawa 32:1-43), Pieśń Anny (1 Królewska [1 Samuela] 2,1-10), Pieśń Habakuka (Habakuka 3:2-19), Pieśń Izajasza (Izajasza 12,1-6), Pienie Ezechiasza (Izajasza 38,10-20). [IMG SKAN]

Dodatkowe fragmenty przekładu

Izajasza 38,10-20 [1894]: [10] Rzekłem: wśród szczęścia dni moich pójdę do bram krainy umarłych, pozbawiony ostatka lat moich. [11] Powiedziałem: nie oglądam Pana, Pana na ziemi żyjących; nie zobaczę więcej człowieka z mieszkańcami grobu. [12] Żywot mój przeminął i zniknął odemnie (zwinięty) jako namiot pasterza, przeciąłem jako tkacz życie swe, od końców osnowy odetnie mię, od zarania aż do nocy dokonasz mię. [13] Uspokajałem (duszę swą) (cierpliwie znosiłem) aż do rana, jako lew gruchocze wszystkie kości moje, od rana aż do wieczora dokonasz mię. [14] Jako jaskółka żałosna tak świergotałem, jęczałęm (stękałem) jak gołąb; wzniosły się oczy moje w górę o Panie, ucisk mam, ręcz za mnie. [15] Cóż powiem? i rzekł mi i sam uczynił; przebiegnę (myślą) wszystkie lata moje w gorzkości duszy mojej. [16] Panie, tymi rzeczami żyją, w nich wszystkich życie duszy mej, uzdrowisz mię i ożywisz mię. [17] Oto w pokoju, dla mnie gorzkość, gorzkość, aleś ty miłością objął duszę mą z przepaści zniszczenia, gdyż w tył twój zarzuciłeś wszystkie grzechy moje. [18] Albowiem nie piekło wyznawać ci będzie, (ani) śmierć chwalić cię będzie, nie będą się spodziewać prawdy twojej w dół zstępujący. [19] Żywy, żywy sam wyznawał ci będzie tak jak ja dzisiaj; ojciec synom będzie oznajmiał (drogę) do prawdy twej. [20] Pan ku zachowaniu mię (ocalił mię), dlatego psalmy nasze śpiewać będziemy po wszystkie dni żywota naszego w domu Pana.

Izajasza 38,10-20 [1900]: [10] Rzekłem: pójdę w połowie dni moich do bram grobu. Brak mi reszty moich lat; [11] Powiedziałem: Nie zobaczę Pana Boga na ziemi żyjących. Nie ujrzę więcej człowieka i mieszkańca spokojnej ziemi. [12] Życie me przeminęło; i zostało zwinięte jako namiot pasterski; Jako od tkacza zostało przecięte życie moje; zaledwie zacząłem, odciął mię i od rana aż do wieczora dokonasz mię. [13] Spodziewałem się aż do rana, jak lew zgruchotał me kości. Od rana aż do wieczora dokonasz mię. [14] Będę wołał jak młoda jaskółka, będę jęczał jak gołąb; osłabły moje oczy spoglądaniem w górę; Panie cierpię niezmiernie, weź mię w obronę. [15] Cóż powiem, albo jak mi odpowie, gdy sam to uczynił? Będę rozważał przed Tobą wszystkie lata moje w duszy goryczą napełnionej. [16] Panie, jeżeli tak się żyje i jeżeli na tem polega życie mego ducha, karz mię i ożyw mię. [17] Oto w pokoju gorycz moja jest najostrzejsza: Ty zaś ocaliłeś mą duszę, ażeby nie zginęła, rzuciłeś po za siebie wszystkie moje grzechy. [18] Albowiem nie otchłań będzie Cię chwaliła, ani śmierć będzie Cię chwaliła; nie będą spodziewali się prawdy Twej ci, którzy w dół zstępują. [19] Kto żyje, żyje, ten tylko będzie Cię wielbił, jako i ja dzisiaj: ojciec będzie oznajmiał synom Twoją wierność. [20] Panie zachowaj mię a będziemy śpiewać nasze psalmy po wszystkie dni naszego życia w domu Pana.

 

Zostaw komentarz

Komentarz: 


Podpis:     
Przepisz kod: 
 

UWAGA: Aby uniknąć przechowywania jakichkolwiek danych osobowych: (1) Usunięto wszystkie dotychczas pozostawione adresy e-mail. (2) Zostało zablokowane pole "E-mail". (3) Jeśli w treści komentarza umieścisz adres e-mail, robisz to na własną odpowiedzialność.
Wiadomości prywatne do BibliePolskie.pl na które oczekujesz odpowiedzi proszę wysyłać