BibliePolskie.pl

Ewangelie śląskie [2013]

Pierwsze większe wydanie w serii 2013-09-30

Marek Szołtysik, Ewangelie śląskie, Wydawnictwo Śląskie ABC, 80 stron, 200 ilustracji. Ze strony Wydawcy: "[...] książka napisana po śląsku, która składa się z czterech podstawowych rozdziałów. Jest tam tajemnicza i nieznana dotąd "Ewangelia śląska według św. Anny" oraz pierwszy raz w dziejach Śląska przetłumaczona w całości na śląską mowę "Ewangelia według św. Marka", "Księga Proroka Jonasza" i dwa fragmenty "Ewangelii Dzieciństwa", czyli początkowe rozdziały ewangelicznego tekstu św. Mateusza i św. Łukasza. Fragmenty z tekstem biblijnym są ozdobione akwarelami, stworzonymi specjalnie na potrzeby książki. Natomiast tekst komentarza dopełniony jest doskonałymi fotografiami. W szerokim sensie książka "Ewangelie śląskie" jest kontynuacją bardzo popularnej książki tego samego autora, czyli "Biblii Ślązoka". Ilustracje do książki wykonał Grzegorz Chudy. [GAL]

Tłumaczenie

Marek Szołtysek

Podstawa tłumaczenia

Księga Jonasza z łaciny, Nowy Testament - z greki

Fragmenty przekładu

Księga Jonasza 2:1-11 [1] Tymczasym Ponboczek posłoł wielgo ryba, coby połkła Jonasza. I boł Jonasz we rybim basie cołke trzi dnie i trzi nocki. [2] I z tego rybiego pojszczodka rzykoł Jonasz do swoigo Ponboczka. [3] I godoł: "We utropie moij wołołech na Ponboczka a On mi odpedzioł. Ze blank głymbokoście wzywołech pomoganio, a Tyś wysuchoł moj głos. [4] Ciepnołeś mie na wielgo woda do wnyntrzo morza i jego modrość mie obłapiyła. Wszyjske Twoje wodne bulkniyncia i morske wele przełonaczyły sie na mie. [5] Padołech do Ciebie: Wygnanych je fort od Twoigo wejrzynio, choć chciołbych jeszcze zaglondać na Cia we świontyni. [6] Woda fest mie obłapiyła, ocyjan otoczoł moj kark, a barzoły morske posfijały sie na moij gowie. [7] Znodech sie tam kaj fundamynta gor, dźwiyrza ziymskie zawarły sie za mnom. Tyś jednak wykludzioł żywot moj ze przepaście, Ponboczku moj! [8] Jak życie moje sie dopolało, wspomniołech na Ponboczka, a rzykanie moje trefiyło ku Ciebie, do Twoigo świyntego przibytku. [9] Przociele psinca i bele czego, pociepli Tego, kery je zocnościom. [10] Ale jo zrychtuja dlo Ciebie ofiara i noleżne Ci dziynkczyniynie. Wypełnia wszyjske moje śluby i obiecki, bo zbawiynie je u Ponboczka. [11] I praje wtedy Ponboczek doł rybie rozkozanie, a ona wyciepła Jonasza na brzyg.  [1]

Ewangelia Marka 3:7-19 [7] Jezus ze swoimi uczniami odszoł konsek ku jeziorze. A ciongło za nim fol ludzi ze Galileje. I jeszcze ze Judeje, [8] ze Jerozolimy, ze Idumeje i Zajordanie, abo kaj ze Tyru i Sydonu cisnoł na niego wielgi prask, bo sie dowiedzieli o tym co czynioł. [9] Bestoż nakozoł swoim uczniom, coby skiż prasku, mieli zowdy narychtowano łodka. [10] Moc luda wtedy uzdrowioł i skiż tego kożdy, co mioł jako choroba, to cis sie ku niymu, coby choć go tyknonć. [11] I tyż duchy niyczyste ciepały się przed nim na klynczki i wrzeszczały: "Tyś je Ponboczkowy Syn!". [12] Yno On im tego fest zalozoł coby go niy wygodały. [13] Niyskorzij zaś wyloz na gora i zawołoł do sia wszyjskich kerych chcioł, a oni prziszli ku niymu. [14] I ustanowioł Dwanostu, coby Mu pomogali, by ich posyłać na głoszynie nauki, [15] i coby poradziyli mieć siyła do wyganianio diobelstwa. [16] Dyć tymi Dwanostoma ustanowioł: Szymona, kergo zamianowoł Pioter, [17] dalij Jakoba - Zebedeuszowego syna i Jona - Jakobowego bracika, kerych zamianował Boanerges, czyli synkami pierona, [18] dalij Andrzyja, Filipa, Bartłomiyja, Matyusza, Tomasza, Jakoba - Alfeuszowego syna, Tadyjusza, Szymona Gorliwego [19] i Judosza Iskariota, kery Go wydoł. [2]

Ewangelia Łukasza 2:8-20 [8] We tych stronach byli tyż pastyrze, kerzi mieli na polu nocne wachowanie swoigo stada. [9] Nogle stanoł wele nich Ponboczkowy anioł i take Ponboczkowe światło ich oświyciyło, co fest sie tym wylynkali. [10] Wtedy anioł pedzioł do nich: "Niy lynkejcie sie! Zwiastuja wielgo radość wom i wszyjskim ludziom! [11] Dzisioj we mieście Dawida urodzioł sie wom Zbawiciel, kerym je Mesyjosz-Ponboczek, [12] A znakiym bydzie dlo wos to, jak znojdziecie Niymowloka obwinionego we powijoki a majoncego lyże we żłobie". [13] I nogle prziłonczoła sie do anioła moc inkszych aniołow, kere chwolyły Ponboczka godajonc: [14] "Chwała Ponboczkowi we niebie, a na ziymi pokoj dlo ludzi dobryj wole". [15] A jak anioły poszły od nich nazod do nieba, to pastyrze godali miyndzy sobom: "Podźcie ku Betlejym pozaglondać na to, co sie tam stało, a o czym Ponboczek [przez aniołow] kozoł nom pedzieć". [16] I poszli tam drapko a znodli Maryja, Jozefa i Niymowloka nynajoncego we żłobie. [17] A jak Go uwidzieli, to opedzieli wszyjsko, co im boło objawione o tym Dzieciynciu. [18] Juzaś wszyjscy kerzi tego suchali, dziwowali sie tym pastyrskim godkom. [19] Maryja zaś pamiyntała se te wszyjske one i rozwożała je we swoim syrcu. [20] A pastyrze poszli nazod, chwolonc i wielbionc Ponboczka za to, że wszyjsko tak uwidzieli i usłyszeli, jak im to boło godane [przez anioła]. [3]

Więcej o przekładzie

Spis treści Biblii Ślązoka

Kalendarium przekładu

Linki

Inne:

• Jonasz nie chcioł do goroli -  Wywiad z Markiem Szołtysikiem na temat "Ewangelii śląskich"

Informacje o tłumaczeniu:

• O Biblii Ślązoka -  Także przykładowy rozdział (Mapa Ziymie Świyntyj i Mapa prawdziwego Górnego Śląska) Kopia strony

Dodatkowe fragmenty przekładu

Księga Jonasza 4:1.9-11 [1] Skiż tego jednak Jonasz nie boł w zocy i sie na Ponboczka znerwowoł (...) [9] Na to Ponboczek Jonaszowi godo: „Eli po twoimu naprowdy noleży sie ciepać skuli tego krzoka?”. Odpedzioł: „Ja, bo zgorszołech sie tym fest a fest”. [10] Ponboczek zaś na to: „Toż ciebie poradzi być żol krzoka, keregoś nie sadzioł ani obrobioł, kery bez noc poschodzioł i tyż bez noc kipnoł. [11] A mie niy przinoleży sie żałość nad Niniwom, wielgim miastym, kaj miyszko wiyncy jak sto dwadziścia tysioncow ludzi? Przeca oni som choby dziecka!”. [6]

Ewangelia Marka 12:13-17 [13] Niyskorzij posłali ku Niymu faryzyjuszowych pomagerow i kamratow od Hyroda, coby Go chyciyli za jake słowko. [14] A oni prziszli i padali Mu: „Panie, wiymy co prawda godosz, a niczym sie niy szterujesz. I niy zaglondosz na ludzi, yno po prawdzie wszyjsko o Ponboczku prawisz. Eli noleży dować płat na cysorza? Ja, eli niy? [15] Ale poznoł ich oszklistwo i padoł do nich: „Czamu ta podstympno zagwozdka na mie rychtujecie? Toż dejcie mi yno jakigo dynara, co se go obejrza”. [16] Jak prziniośli, to ich spytoł: „Co tam stoi naszkryflane i co to za gymba?”. Odpedzieli Mu: „Cysorza”. [17] Wtynczos Jezus im godo: „Tak tyż oddejcie cysorzowi co cysorskie, a Ponboczkowi co Ponboczkowe”. I nadziwać sie Mu niy poradziyli. [7]

Ewangelia Łukasza 1:26-38 [Z Biblii Ślązoka] Jednego dnia do miasta Nazaryt przyfurgnął z nieba anioł Gabriel. Wloz do chałpy, kaj miyszkała tako jedno piykno a pobożno frelka Maryjka i tak do niej pedzioł: Szczynść Boże Maryjko! Tyś je nojszykowniyjszo miyndzy innymi babami, bestoż Ponboczek kazoł ci pedzieć, że poczniesz i urodzisz synka, kerego zamianujesz Jezus, a o kerym bydom godać, że je Ponboczkowym Synkiym. Maryjka zaś na to: Po jakiemu to? Jak urodza tego synka, przeca jo niy mom chopa? Jo je dopiyro po zrynkowinach ze Zefkiym z rodziny Dawida? Wtedy anioł godo: Tym sie już gowy niy łonacz, bo Duch Świynty cuda czyni! Bestoż Maryjka o nic sie juz niy pytała, yno klynkła i padała aniołowi: Niych bydzie jak godosz, boch przeca je na Ponboczkowyj służbie! [8]