Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I sstało się we dni one, że wyszła ustawa od Cesarza Augusta aby popisano wszytkę mieszkaną ziemię.
[2] »(Ten popis pierwszy był za Starosty Syryiskiego Kyreniusza.)
[3] »I poszli wszyscy aby się popisali, każdy do własnego miasta.
[4] »A wstąpił i Józef od Galileiey, z miasta Nadzaret, do Judskiey ziemie, do miasta Dawidowego, które zowią Bethleem, dla tego iż był on z domu i powinowactwa Dawidowego.
[5] »Aby był popisan z Maryą poślubioną sobie żoną, która była brzemienna.
[6] »I sstało się gdy oni byli tam, wypełniły się dni rodzenia jej.
[7] »I urodziła Syna swego pierworodnego, i uwinęła go w pieluszki, i położyła go w żłobie; dla tego iż nie mieli miejsca w gospodzie.
[8] »A Pasterze byli w krainie onej na polu czujący, i strzegący straży nocne nad trzodą swoją.
[9] »A oto Anioł Pański stanął nad nimi, a chwała Pańska zewsząd oświeciła je; i bali się bojaźnią wielką.
[10] »I rzekł im Anioł: Nie bójcie się; Bo oto opowiedam wam wesele wielkie, które będzie wszytkiemu ludowi:
[11] »Iż się narodził wam dziś Zbawiciel, który jest Christus Pan, w mieście Dawidowym.
[12] »A ten wam znak będzie: znajdziecie dzieciątko uwinione w pieluszki, leżące w żłobie.
[13] »A z prętka było z onym Aniołem mnóstwo wojska Niebieskiego, chwalących Boga, i mówiących:
[14] »Chwała na najwyższych miescach Bogu, a na ziemi pokój, w ludziach upodobanie.
[15] »I sstało się, gdy odeszli od nich do Nieba oni Aniołowie, a ludzie oni Pasterze mówili jedni do drugich: Przydźmy wżdy aż do Bethleem, i oglądajmy rzecz tę która się sstała, którą nam Pan oznajmił.
[16] »I przyszli kwapiąc się, i naleźli, i Maryą i Józefa, i dzieciątko, leżące w żłobie.
[17] »A ujźrzawszy, oznajmili o rzeczy tej, która im była powiedziana o dzieciątku tym.
[18] »A wszyscy którzy to słyszeli, dziwowali się onym rzeczom które im powiedziane były od onych Pasterzów.
[19] »A Marya wszytkie zachowywała słowa te, znaszając je w sercu swoim.
[20] »I wrócili się oni Pasterze, sławiąc i chwaląc Boga, ze wszytkich rzeczy które słyszeli i widzieli, jako powiedano było im.
[21] »A gdy się wypełniło ośm dni, iżby obrzezano dzieciątko, i nazwano jest imię jego Jezus, które było nazwano od Anioła pierwej niż się poczęło ono w żywocie.
[22] »Gdy się wypełniły dni oczyściania ich, wedle Zakonu Moyzeszowego, przynieśli go do Jerozolimy, aby go stawili Panu,
[23] »(Jako napisano w Zakonie Pańskim: że wszelki mężczyzna otwierający żywot, świętym Panu nazwan będzie.)
[24] »A iżby oddali ofiarę, wedle onego, co jest powiedziano w Zakonie Pańskim, parę śinogarlic, abo dwoje gołąbiąt.
[25] »A oto był człowiek w Jeruzalem, któremu imię Symeon; a człowiek ten był sprawiedliwy i bogobojny, oczekawając pociechy Izraelskiey; i Duch święty był na nim.
[26] »I był mu obwieszczono przez Ducha świętego, że nie miał widzieć śmierci, ażby pierwej oglądał onego Christusa Pańskiego.
[27] »I przyszedł w duchu do Kościoła; a gdy wnosili rodzicy dzieciątko Jezusa, aby uczynili wedle zwyczaju Zakonnego za nie.
[28] »On też wziął je na łokcie swe, i błogosławił Boga, i mówił:
[29] »Teraz rozwięzujesz sługę twego Gospodarzu, według słowa twego, w pokoju;
[30] »Iż widziały oczy moje ono zbawienie twoje,
[31] »Któreś zgotował przed obliczem wszytkiego ludu.
[32] »Światłość ku objawieniu Poganom, i chwałę ludu twego Izraelskiego.
[33] »A Józef i matka jego dziwowali się onym rzeczom, które powiedano o nim.
[34] »I błogosławił im Symeon, i rzekł do Maryey matki jego: Oto ten położon jest na upadek i na powstanie wielu ich w Izraelu, i na znak, przeciw któremu mówić będą.
[35] »(K temu i twoję duszę przeniknie miecz,) aby były objawione z wiela serc rozmyślania.
[36] »Była też Anna Prorokini, córka Fanuelowa, z pokolenia Aser; ta była podeszła w wielu dni, która żyła siedm lat z mężem od panieństwa swego;
[37] »A ta była wdową około ośmidziesiąt i czterech lat, która nie odchadzała od kościoła, w pościech i modlitwach służąc Bogu w nocy i we dnie.
[38] »I ta onejże godziny nadszedszy dziękowała Panu, i mówiła o nim, wszytkim którzy oczekiwali odkupienia w Jeruzalem.
[39] »A gdy wykonali wszytkie rzeczy wedle zakonu Pańskiego, wrócili się do Galileiey do miasta swego Nadzaretu.
[40] »A dziecię ono rosło i duchem umocnione było, napełnione mądrości; a łaska Boża była nad nim.
[41] »A chodzili rodzice jego na każdy rok do Jeruzalem na święto Paschy.
[42] »A gdy było w leciech dwunaście, gdy oni wstąpili do Jerozolimy wedle zwyczaju święta;
[43] »A skończywszy dni, gdy się nawracali oni, zetrwało Jezus dziecię w Jeruzalem; a tego niewiedział Józef i matka jego.
[44] »A rozumiejąc żeby on w towarzystwie był, uszli dzień drogi; i szukali go między krewnymi i znajomymi.
[45] »A nie nalaższy go, wrócili się do Jeruzalem, szukając go,
[46] »I sstało się, po trzech dniach naleźli go w kościele, siedzącego w pojśrzodku nauczycielów, i słuchającego i pytającego ich.
[47] »I zapamiętawali się wszyscy którzy go słuchali, nad wyrozumieniem i odpowiedziami jego.
[48] »A ujźrzawszy go, zdumiewali się; i rzekła ku niemu matka jego: Synu! przeczżeś nam uczynił tak? oto Ociec twój i ja bolejąc szukaliśmy cię.
[49] »I rzekł do nich: Cóż iżeście mię szukali? Zażeście niewiedzieli iż w tym co jest Ojca mego, potrzeba być mnie?
[50] »A oni nie zrozumieli onego słowa które im mówił.
[51] »I sstąpił z nimi i przyszedł do Nadzaretu; a był im poddany. A matka jego zachowywała wszytkie słowa te w sercu swym.
[52] »A Jezus się pomnażał w mądrości i we wzroście, i w łasce u Boga i u ludzi.