Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A spólnie Piotr i Jan wstępowali do kościoła, na godzinę modlitwy dziewiątą.
[2] »A niektóry mąż, chromy z żywota matki swej będąc, był noszon; którego kładziono co dzień u drzwi kościelnych, nazwanych Nadobnymi, aby prosił jałmużny od onych, którzy wchodzili do Kościoła.
[3] »Który ujźrzawszy Piotra i Jana że mieli wniść do kościoła, prosił aby od nich jałmużnę wziął.
[4] »A pilnie patrząc Piotr nań z Janem, rzekł: Patrz na nas!
[5] »A on pilnował ich, oczekiwając, żeby co od nich wziął.
[6] »A rzekł Piotr: Srebra i złota nie mam ja; lecz co mam, to tobie dawam: W imię Jezusa Christusa onego Nadzarethskiego wstań a chodź.
[7] »A ująwszy go za prawą rękę, podniósł go; a natychmiast były utwierdzone jego stopy, i kostki.
[8] »I wyskoczywszy stanął i chodził, i wszedł z nimi do kościoła, chodząc, i skacząc, i chwaląc Boga.
[9] »I widział go wszytek lud chodzącego, i chwalącego Boga.
[10] »I poznali go iż on był, który dla jałmużny siadał u Nadobnej brany kościelnej; i napełnieni byli zdumienia i zapamiętania, z onego co się przydało jemu.
[11] »A gdy się trzymał on, który był uzdrowiony, chromy Piotra i Jana, zbieżał się do nich wszytek lud do przysionka nazwanego Salomonowym, zdumiawszy się.
[12] »A ujźrzawszy Piotr, odpowiedź uczynił do ludu: Mężowie Izraelscy! cóż się dziwujecie temu? abo na nas przecz pilnie patrzacie, jakobyśmy własną mocą, abo pobożnością uczynić mieli, żeby on chodził?
[13] »On Bóg Abraamów, i Izaaków, i Jakóbów, on Bóg Ojców naszych, uwielbił Syna swego Jezusa, któregoście wy wydali, i zaprzeliście się go przed obliczem Piłatowym, gdy on osądził wypuścić go.
[14] »A wyście się onego świętego i sprawiedliwego zaprzeli, i prosiliście aby męża zbójcę darowano wam.
[15] »A przedniejszego wodza żywota zabiliście, którego Bóg wzbudził od umarłych; czego my świadkami jesteśmy.
[16] »A przez wiarę w imię jego, tego którego widzicie i znacie, utwierdziło imię jego; a wiara, która prze zeń jest, dała mu całe zdrowie to przed wszytkimi wami.
[17] »A teraz, bracia, wiem żeście z niewiadomości uczynili, jako i przełożeni waszy.
[18] »A Bóg, co wprzód opowiedział przez usta wszytkich Proroków swoich, iż cierpieć miał Christus jego, wypełnił tak.
[19] »Kajcie się tedy, i nawróćcie, aby były zgładzone wasze grzechy; gdyby przyszły czasy ochłodzenia od obliczności Pańskiej.
[20] »I posłał przedtym obwołanego wam Jezusa Christusa.
[21] »Któregoć potrzeba aby niebo przyjęło aż do czasów naprawienia wszytkich rzeczy, które opowiedział Bóg przez usta wszytkich świętych swoich Proroków, od wieku.
[22] »Abowiemci Moyzesz do Ojców mówił: Iż Proroka wam wzbudzi Pan Bóg wasz z braciej waszej, jako mnie; onego słuchać będziecie, wedle wszytkich rzeczy, którebykolwiek mówił do was.
[23] »A będzie, iż wszelka dusza, któraby nie słuchała Proroka onego, będzie wygładzona z ludu.
[24] »Ale i wszyscy Prorocy od Samuela i inni potym, ile ich kolwiek mówiło, opowiedali też dni te.
[25] »Wyście są syny onych Proroków, i onego Przymierza, które postanowił Bóg z Ojcy naszymi, mówiąc do Abraama: I w nasieniu twoim błogosławione będą wszytkie powinowactwa ziemie.
[26] »Wam naprzód Bóg wzbudziwszy Syna swego Jezusa, posłał go błogosławiącego wam; gdyby się odwrócił każdy z was od złości waszych.