Teksty » Nowy Testament - Rakowski » List do Rzymian » Rozdział 9
«  List do Rzymian 8 List do Rzymian 9 List do Rzymian 10  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Prawdę mówię w Christusie, nie kłamam, gdyż poświadcza mi sumnienie moje w duchu świętym, [2] »Że smętek mam wielki, i nieprzestawającą boleść serca mojego. [3] »Abowiem żądałbych sam ja odrzuconym być od Christusa za bracią moje, przyrodne moje według ciała. [4] »Którzy są Izraelczycy, których jest przysposobienie synowstwa, i chwała, i przymierza, i zakonu danie, i służba Boża, i obietnice. [5] »Których Ojcowie, i z których Christus, wedle ciała; on będący nad wszytkimi Bóg błogosławiony na wieki. Amen. [6] »Lecz to nie można żeby wypadła mowa Boża; abowiem nie wszyscy którzy są z Izraela, ci są Izraelem. [7] »Ani, iż są nasieniem Abrahamowym, wszyscy są dziećmi: ale w Izaaku będzie nazwane tobie nasienie. [8] »To jest, nie dzieci ciała, ty są dziećmi Bożymi; ale dzieci obietnice, poczytane bywają w nasienie. [9] »Abowiem obietnice mowa ta jest: Wedle czasu tego przyjdę, a będzie miała Sara syna. [10] »A nie tylko to, ale i Rebbeka, z jednego brzemienną zostawszy, Izaaka Ojca naszego. [11] »Abowiem gdy się jeszcze nie narodzili byli, ani uczynili co dobrego abo złego, aby według wybrania Boże postanowienie trwało, nie z uczynków, ale z onego który wzywa, [12] »Rzeczono jej, że więtszy będzie służył mniejszemu. [13] »Jako jest napisano: Jakóbam umiłował, a Ezauszam nienawidział. [14] »Cóż tedy rzeczemy? izali niesprawiedliwość u Boga? Niech to nie będzie! [15] »Abowiem Moyzeszowi mówi: Zmiłuję się nad kim się zmiłuję, a zlituję się nad kim się zlituję. [16] »Przetoż tedy nie należy na onym któryby chciał, ani któryby bieżał, ale na Bogu któryby się zmiłowywa. [17] »Mówi bowiem Pismo Faraonowi: Żem na to samo wzbudził cię, abych okazał w tobie moc moję, a iżby opowiedziane było imię moje po wszytkiej ziemi. [18] »A tak nad kim chce, nad tym zmiłuje się, a kogo chce, tego zatwardzi. [19] »Rzeczesz tedy mnie: Przeczże się jeszcze uskarża? bo któż się wolej jego sprzeciwił? [20] »I owszem, o człowiecze, ty któżeś jest który odpowiedasz na przeciwko Bogu? Zali rzecze zlepek onemu który go zlepił: Przeczżeś mię uczynił tak? [21] »Zali nie ma zwierzchności garncarz nad gliną, z tegoż umieszania uczynić jedno ku uczciwości naczynie, a drugie ku zelżywości? [22] »A jeśli Bóg chcąc okazać gniew, i oznajmić możność swoję, zniósł w wielkiej długocierpliwości naczynia gniewu, sposobione na zginienie; [23] »A iżby oznajmił bogactwo chwały swej nad naczyniami miłosierdzia, które przygotował ku chwale; [24] »Których też wezwał, nas, nie tylko z Żydów, ale i z Poganów. [25] »Jako też u Ozeasza mówi: Nazowę lud nie mój, ludem moim; a nie umiłowaną, umiłowaną. [26] »A będzie na miejscu gdzie im powiedziano: Nie jesteście ludem moim wy, tam nazwani będą synmi Boga żywiącego. [27] »A Ezaiasz krzyczy nad Izraelem: By była liczba synów Izraelskich jako piasek morski, ostatek zachowan będzie. [28] »Abowiem rzecz skończając i skracając w sprawiedliwości, mówię iż rzecz ukróconą uczyni Pan na ziemi; [29] »I jako przedtym powiedział Ezaiasz: By był Pan zastępów nie zostawił nam nasienia, jako Sodoma stalibyśmy się byli, i jako Gomorra bylibyśmy przypodobani. [30] »Cóż tedy rzeczemy? To, iż Pogani którzy nie naśladowali sprawiedliwości, uchwycili sprawiedliwość, a sprawiedliwość onę która jest z wiary; [31] »A Izrael naśladując zakonnej sprawiedliwości, do zakonnej sprawiedliwości nie przyszedł. [32] »Dla czegoż? iż nie z wiary, ale jako z uczynków zakonu. Abowiem się otrącili o kamień obrażenia. [33] »Jako napisano jest: Oto ja kładę w Syonie kamień obrażenia, i skałę zgorszenia; A wszelki który wierzy weń, zasroman nie będzie. 
«  List do Rzymian 8 List do Rzymian 9 List do Rzymian 10  »