Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Dla tego mając usługowanie to, jakośmy otrzymali miłosierdzie, nie ustawamy.
[2] »Aleśmy się odrzekli skrytości sromoty, nie postępując w chytrości, ani zdradliwie podawając onej mowy Bożej, ale okazaniem prawdy zalecając samych siebie u wszelkiego sumnienia ludzi, przed Bogiem.
[3] »A jeśli też jest zakryta Ewanielia nasza, w onych którzy giną jest zakryta;
[4] »W których Bóg świata tego zaślepił zmysły niewiernych, aby im nie świeciło ono oświecenie Ewanieliey chwały Christusowey, który jest wyobrażeniem onego Boga niewidzialnego.
[5] »Abowiem nie sami siebie obwoływamy, ale Christusa Jezusa Panem; a sami siebie sługami waszymi dla Jezusa.
[6] »Abowiem on Bóg który rzekł, aby z ciemności światłość zaświeciła, tenże jest, który zaświecił w sercach naszych, ku oświeceniu znajomości chwały Bożej w obliczu Jezusa Christusa.
[7] »A mamy skarb ten w skorupianych naczyniach, aby przewyższenie onej mocy było Boże, a nie z nas.
[8] »We wszem ciśnieni, ale nie stłoczeni; wątpiący, ale nie zwątpiający.
[9] »Prześladowanie cierpiący, ale nie opuszczeni; zrzuceni, ale nie ginący.
[10] »Zawsze ono umartwienie Pana Jezusowe z sobą w ciele nosząc, aby się on żywot Jezusów w ciele naszym objawił.
[11] »Zawsze bowiem my żywiący, na śmierć bywamy wydani dla Jezusa; aby się też on żywot Jezusów objawił w śmiertelnym ciele naszym.
[12] »A takżeć ona śmierć w nas skutek okazuje, a on żywot w was.
[13] »A mając tegoż ducha wiary; według onego co napisano: Uwierzyłem, przetożem mówił; i my wierzymy, przeto też mówimy.
[14] »Wiedząc iż on który wzbudził Pana Jezusa, i nas przez Jezusa wzbudzi, i postawi z wami.
[15] »Abowiem wszytko jest dla was, aby ona łaska obfitująca, przez wiela ich dziękowania, obfitowała ku chwale Bożej.
[16] »Dla tego nie ustawamy, ale choć też zwierzchni nasz człowiek kazi się, ale się on wnętrzny odnawia ode dnia do dnia.
[17] »Abowiem prędko przemienna lekkość ucisku naszego, nader przewyższający wieczny ciężar chwały sprawuje nam.
[18] »Gdy nie patrzymy my na rzeczy widzialne, ale na niewidzialne; abowiem rzeczy widzialne, są doczesne; a niewidzialne wieczne.