Teksty » Nowy Testament - Rakowski » List do Hebrajczyków » Rozdział 11
«  List do Hebrajczyków 10 List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A jestci wiara rzeczy spodziewanych podstacią, dowodem spraw niewidzianych. [2] »Abowiem przez tę świadectwo otrzymali oni starzy. [3] »Wiarą rozumiemy, że sposobione są wieki słowem Bożym, iż z niewidzianych rzeczy, widziane się sstały. [4] »Wiarą, więtszą ofiarę Abel niż Kain przyniósł Bogu, przez którą świadectwo otrzymał, iż był sprawiedliwy, gdyż świadczył o darzech jego Bóg; i przez nie umarszy, jeszcze mówi. [5] »Wiarą Enoch był przeniesion aby nie widział śmierci; i nie był nalezion, przeto iż przeniósł go Bóg; abowiem przed przeniesieniem jego, otrzymał świadectwo, iż się upodobał Bogu. [6] »A bez wiary, nie można spodobać się; abowiem wierzyć potrzeba temu który przystępuje do Boga, iż jest Bóg, a iż tym którzy go szukają odpłajcą bywa. [7] »Wiarą, obwieszczony będąc Noe o rzeczach których jeszcze widać nie było, obawając się, przygotował korab ku zachowaniu domu swego; przez który potępił świat, i onej która jest wedle wiary sprawiedliwości, sstał się dziedzicem. [8] »Wiarą, wezwany Abraham, usłuchał, wyszedszy na miejsce które miał wziąć w dziedzictwo, i wyszedł, niewiedząc gdzieby szedł. [9] »Wiarą przeprowadził się do ziemie obiecanej jako do cudzej, w namieciech mieszkając z Izaakiem, i Jakóbem, z spół dziedzicmi obietnice onejże. [10] »Abowiem oczekawał onego grunty mającego miasta, którego sprawca i budownik jest Bóg. [11] »Wiarą, i sama Sara moc ku przyjęciu nasienia wzięła, i nad czas wieku swego urodziła, ponieważ wiernym być rozumiała onego który obiecał. [12] »Przeto też z jednego, narodziło się potomków, i to z obumarłego, jako gwiazdy niebieskie mnóstwem, i jako piasek, który jest na brzegu morskim, niezliczony. [13] »Wedle wiary pomarli ci wszyscy, nie wziąwszy obietnic, ale z daleka je ujźrzawszy, i wierząc, i pozdrowiwszy, i wyznawszy iż gośćmi i przychodniami są na ziemi. [14] »Bo którzy takie słowa mówią, jawnie okazują, iż się ojczyzny domagają. [15] »A jeśliby na onę pamiętali z której byli wyszli, mielić wżdy czas wrócić się. [16] »Lecz teraz lepszej pragną, to jest niebieskiej, przetoż nie sroma się ich Bóg, Bogiem się nazywać ich; bo zgotował im miasto. [17] »Wiarą ofiarował Abraam Izaaka kuszony będąc, a onego jednorodzonego ofiarował, ten który był obietnice przyjął. [18] »Do którego rzeczono: Iż w Izaaku nazwano będzie tobie nasienie; [19] »Mając za to, iż i z umarłych wzbudzić mocen jest Bóg, stąd go też w podobieństwie wziął. [20] »Wiarą, około przyszłych rzeczy błogosławił Izaak Jakóba i Ezausza. [21] »Wiarą, Jakób umierając każdemu z synów Józefowych błogosławił, i pokłonił się na kraju laski swej. [22] »Wiarą, Józef dokonywając o wyściu synów Izraelskich wspomionął, i około kości swoich przykazował. [23] »Wiarą, Moyzesz narodziwszy się, zatajony był trzy miesiące od rodziców swoich, przeto iż widzieli ozdobne dzieciątko, i nie bali się roskazania Królewskiego. [24] »Wiarą, Moyzesz wielkim zostawszy zbraniał się być zwan synem córki Faraonowej; [25] »Więcej obierając być utrapionym wespół z ludem Bożym, niźli doczesny mieć grzechu użytek. [26] »Więtszym bogactwem poczytawszy, nad one Egiptskie skarby, ono urąganie Christusowe: Bo się oglądał na odpłatę. [27] »Wiarą, opuścił Egipt, nie bojąc się zapalczywości Królewskiej; abowiem onego niewidzianego jakoby widząc, statecznie oczekawał. [28] »Wiarą, uczynił Paschę i wylanie krwie, aby on, który tracił pierworodne, nie dotknął się ich. [29] »Wiarą, przeszli czerwone morze jako po suszej; czego kusiwszy się Egiptcyanie, zatopieni są. [30] »Wiarą, mury Jerycha upadły, będąc obtoczone przez siedm dni. [31] »Wiarą, Rahab wszetecznica nie zginęła wespół z onymi, którzy byli nieposłusznymi, przyjąwszy szpiegi z pokojem. [32] »A cóż jeszcze mówię? Bo nie sstanie mi czasu, gdybych rozprawiał o Gedeonie, o Baraku też i o Samsonie, i o Jefcie, o Dawidzie też, i Samuelu, i o Prorocech; [33] »Którzy przez wiarę zwalczyli królestwa, czynili sprawiedliwość, dostąpili obietnic, zawarli paszczęki lwów, [34] »Zagasili moc ognia, uszli ostrza miecza, mocnymi się sstali z niemocy, sstali się silnymi na wojnie, obozy odwracali obcych. [35] »Wzięły niewiasty z powstania umarłe swoje; a drudzy byli rozciągnieni, nie przyjąwszy odkupienia, aby lepszego powstania dostąpili. [36] »A drudzy pośmiewisk i biczowania doznali; jeszcze i związek i ciemnic. [37] »Byli kamionowani, przecinani, kuszeni, zabiciem miecza pomarli; błąkali się w owczych i w kozich skórach; opuszczeni, uciśnieni, utrapieni. [38] »Których nie był godzien świat; po puszczach się tułając, i górach, i jamach, i jaskiniach ziemie. [39] »A ci wszyscy świadectwo otrzymawszy przez wiarę, nie odnieśli onej obietnice. [40] »Iż Bóg o nas lepszego coś przejźrzał, aby bez nas nie sstali się doskonałymi. 
«  List do Hebrajczyków 10 List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12  »