Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przetoż opuściwszy początek Christusowej mowy, ku doskonałości się miejmy; nie zasię gruntu zakładając pokajania od martwych uczynków, i wiary w Boga,
[2] »Ponurzania nauki, i wkładania rąk, i powstania z martwych, i sądu wiekuistego.
[3] »Acz i to uczynimy, jeśli dopuści Bóg.
[4] »Abowiem nie można jest aby ci, którzy raz byli oświeceni, i skosztowali podarowania niebieskiego, i ucześniki się sstali ducha świętego,
[5] »I dobrego skosztowali słowa Bożego, i mocy przyszłego wieku,
[6] »A odpadliby, aby zasię mogli być odnowieni ku pokajaniu, znowu krzyżujący samym sobie syna Bożego, i na pohańbienie poddawający.
[7] »Ziemia bowiem, która pije na się często przychodzący deszcz, a rodzi ziele użyteczne onym przez które też bywa sprawowana, bierze błogosławieństwo od Boga;
[8] »Ale która przynosi ciernie i osty, odrzucona jest i przeklęctwa blisko, której koniec ku spaleniu.
[9] »Lecz tuszymy sobie o was, moi mili! cości lepszego i bliższego zbawienia, chociaż też tak mówimy.
[10] »Abowiem nie jest niesprawiedliwy Bóg, aby zapamiętał uczynku waszego, i prace onej miłości, którąście okazali przeciw imieniu jego, gdyście służyli świętym, i służycie.
[11] »Lecz żądamy aby każdy z was toż okazał staranie ku zupełnemu upewnieniu nadzieje aż do końca.
[12] »Abyście gnuśnymi nie byli, ale naśladowcami onych, którzy przez wiarę i długocierpliwość odziedziczają obietnice.
[13] »Abowiem Abraamowi obiecawszy Bóg, gdy nie miał przez kogo więtszego przysiądz, przysiągł przez siebie samego,
[14] »Mówiąc: Iście błogosławiąc błogosławić będę tobie, i rozmnażając rozmnożę cię.
[15] »I tak długo cerpliwie czekawszy, dostał obietnice.
[16] »Abowiemci ludzie przez więtszego przysięgają; a każdego u nich sporu koniec ku utwierdzeniu jest przysięga.
[17] »W czym obficiej chcąc Bóg okazać dziedzicom obietnice nieodmienność rady swej, pojśrzedniczył przysięgą.
[18] »Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne, w których niemożna jest żeby kłamał Bóg, mocne pocieszenie mieli, którzyśmy się uciekali do tego, abyśmy otrzymali założoną nadzieję.
[19] »Którą jako kotwicę mamy dusze i warowną i mocną, i wchodzącą wewnątrz za zasłonę.
[20] »Gdzie przewodnik za nas wszedł Jezus, według porządku Melchisedekowego, przedniejszym Ofiarownikiem sstawszy się na wieki.