Teksty » Nowy Testament - Rakowski » List do Hebrajczyków » Rozdział 6
«  List do Hebrajczyków 5 List do Hebrajczyków 6 List do Hebrajczyków 7  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przetoż opuściwszy początek Christusowej mowy, ku doskonałości się miejmy; nie zasię gruntu zakładając pokajania od martwych uczynków, i wiary w Boga, [2] »Ponurzania nauki, i wkładania rąk, i powstania z martwych, i sądu wiekuistego. [3] »Acz i to uczynimy, jeśli dopuści Bóg. [4] »Abowiem nie można jest aby ci, którzy raz byli oświeceni, i skosztowali podarowania niebieskiego, i ucześniki się sstali ducha świętego, [5] »I dobrego skosztowali słowa Bożego, i mocy przyszłego wieku, [6] »A odpadliby, aby zasię mogli być odnowieni ku pokajaniu, znowu krzyżujący samym sobie syna Bożego, i na pohańbienie poddawający. [7] »Ziemia bowiem, która pije na się często przychodzący deszcz, a rodzi ziele użyteczne onym przez które też bywa sprawowana, bierze błogosławieństwo od Boga; [8] »Ale która przynosi ciernie i osty, odrzucona jest i przeklęctwa blisko, której koniec ku spaleniu. [9] »Lecz tuszymy sobie o was, moi mili! cości lepszego i bliższego zbawienia, chociaż też tak mówimy. [10] »Abowiem nie jest niesprawiedliwy Bóg, aby zapamiętał uczynku waszego, i prace onej miłości, którąście okazali przeciw imieniu jego, gdyście służyli świętym, i służycie. [11] »Lecz żądamy aby każdy z was toż okazał staranie ku zupełnemu upewnieniu nadzieje aż do końca. [12] »Abyście gnuśnymi nie byli, ale naśladowcami onych, którzy przez wiarę i długocierpliwość odziedziczają obietnice. [13] »Abowiem Abraamowi obiecawszy Bóg, gdy nie miał przez kogo więtszego przysiądz, przysiągł przez siebie samego, [14] »Mówiąc: Iście błogosławiąc błogosławić będę tobie, i rozmnażając rozmnożę cię. [15] »I tak długo cerpliwie czekawszy, dostał obietnice. [16] »Abowiemci ludzie przez więtszego przysięgają; a każdego u nich sporu koniec ku utwierdzeniu jest przysięga. [17] »W czym obficiej chcąc Bóg okazać dziedzicom obietnice nieodmienność rady swej, pojśrzedniczył przysięgą. [18] »Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne, w których niemożna jest żeby kłamał Bóg, mocne pocieszenie mieli, którzyśmy się uciekali do tego, abyśmy otrzymali założoną nadzieję. [19] »Którą jako kotwicę mamy dusze i warowną i mocną, i wchodzącą wewnątrz za zasłonę. [20] »Gdzie przewodnik za nas wszedł Jezus, według porządku Melchisedekowego, przedniejszym Ofiarownikiem sstawszy się na wieki. 
«  List do Hebrajczyków 5 List do Hebrajczyków 6 List do Hebrajczyków 7  »