Teksty » Nowy Testament - Rakowski » Apokalipsa Jana » Rozdział 4
«  Apokalipsa Jana 3 Apokalipsa Jana 4 Apokalipsa Jana 5  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Potymem widział, a oto drzwi otworzone na niebie, a głos pierwszy którym słyszał jako trąby mówiący ze mną, mówiący: Wstąp sam, a pokażęć to co się ma dziać na potym. [2] »A wnet byłem w duchu; a oto stolica postawiona była na niebie, a na stolicy siedzący. [3] »A on siedzący był pojźrzeniem podobny kamieniowi Jaspisowi, i Sardyusowi; a tęcza około stolice, podobna pojźrzeniem Smaragdowi. [4] »A około onej stolice stolic czterzy i dwadzieścia; a na stolicach widziałem dwadzieścia i czterech starszych siedzących, obleczonych w szaty białe; a mieli na głowach swych korony złote. [5] »A z stolice wychodziły łyskawice, i gromy, i głosy; a siedm lamp ognistych gorających przed stolicą, które są one siedm duchów Bożych. [6] »A przed stolicą morze śklane, podobne kryształowi, a w pojśrzodku stolice i około stolice czworo źwierząt napełnione oczu z przodku i z tyłu. [7] »A źwierzę pierwsze podobne było lwowi, a wtóre źwierzę podobne cielcowi, a trzecie źwierzę miało oblicze jako człowiek, a czwarte źwierzę podobne orłowi latającemu. [8] »A to czworo źwierząt każde zosobna z nich miały po sześci skrzydeł około, a wewnątrz pełno oczu; a odpoczynku nie mają we dnie i w nocy, mówiąc: święty, święty, święty Pan Bóg wszechmogący, który był, i który jest, i który będzie. [9] »A gdy dawają ony źwierzęta chwałę i cześć i dziękowanie onemu siędzącemu na stolicy, żywiącemu na wieki wieków, [10] »Upadają dwadzieścia i czterzej starszych przed onym który siedzi na stolicy i kłaniają się żywiącemu na wieki wieków, i porzucają korony swe przed stolicą, mówiąc: [11] »Godzieneś jest Panie! wziąć chwałę, i cześć, i moc, gdyżeś ty stworzył wszytkie rzeczy, i dla wolej twojej są, i stworzone są. 
«  Apokalipsa Jana 3 Apokalipsa Jana 4 Apokalipsa Jana 5  »