Teksty » Kramstuck - Przysłowia Salomona » Księga Przysłów » Rozdział 30
«  Księga Przysłów 29 Księga Przysłów 30 Księga Przysłów 31  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Słowa Agura syna Jakeha; objawienie. Tak rzecze mąż Leutyel, Leutyel i Ukał. [2] »Albowiem jestem mniej świadomy od męża, nie posiadam rozsądku zwykłego człowieka. [3] »Nie uczyłem sie mądrości, abym wiedzę świętych znał. [4] »Któż wstąpił w niebo i zeszedł? któż zebrał wiatr w swej dłoni? któż oblókł wody szatą? któż wystawił wszystkie krańce ziemi? Jakież jest jego imię? jakież imię jego syna, jeśli ty to wiesz? [5] »Wszechsłowo Boga jest przeczyste, jest On tarczą tym, którzy Jemu zaufają. [6] »Nie dodawaj do słów Jego, aby cię nie ukarał, a ty kłamcą będziesz. [7] »O dwie rzeczy błagam ciebie, nie odmawiaj mnie ich, zanim ja umrę: [8] »Omamienie i słowo kłamliwe oddal odemnie, ni bogactwa ani ubóstwa nie dawaj mnie, użycz mnie chleba powszedniego. [9] »Abym, przesycony, nie stał się niedowiarkiem i nie rzekł: któż jest Wiekuisty? i abym zubożony, nie kradł, i nie targał się na Imię Boga mojego. [10] »Nie spotwarzaj sługi przed jego panem, aby ciebie nie przeklinał, a ty byś zawinił. [11] »Pokolenie, które swego ojca przeklina a swojej matki nie błogosławi. [12] »Pokolenie czyste w swoich oczach, a z brudów swoich nie obmyte. [13] »Pokolenie, które tak wysoko trzyma swoje oczy! swoje rzęsy o tyle w górę podnosi! [14] »Pokolenie, którego zęby mieczami, nożami jego kły, aby pożerać biednych z kraju, uciśnionych z pośród ludzi. [15] »Przez Alukę. Dwie niewiasty - Dawaj! Dawaj! Trzy - nie bywają nasycone, cztery - nie wyrzekną: to majątek! [16] »Piekło i niepłodność; ziemia nienasycona wodą i ogień nie mówi, - dosyć! [17] »Oko, które się urąga ojcu i pogardza zmarszczkami matki, - niechaj wydłubią kruki z doliny, pożrą młode orlęta. [18] »Trzy rzeczy są dla mnie dziwne, cztery których nie pojmuję. [19] »Droga orła pod niebem, droga węża po skale, droga okrętu w pośród morza, i droga męża u niewiasty. [20] »Taka jest droga i kobiety wszetecznej, zjadła, obtarła usta, i mówi: nie popełniłam grzechu! [21] »Pod trzema zadrży kraj, a pod czterema nie może wytrzymać, [22] »pod sługą, gdy on królem zostanie; pod nikczemnikiem, gdy on syt jest chleba; [23] »pod wzgardzoną, gdy ona za mąż idzie; i pod służebnicą, gdy ta wydziedziczy swoję panią. [24] »Cztery są drobne istoty na ziemi, a one w wysokim stopniu mądre: [25] »mrówki, lud nie silny, a przygotowują latem swój pokarm; [26] »góralki, lud nie mocny, a urządzają w skale swoje mieszkania; [27] »króla nie ma szarańcza, a występuje gromadnie, razem; [28] »pająk rękami przędzie, a mieszka jakby w pałacu królewskim. [29] »Trzy wybornie stawiają krok, a cztery wybornie szykują swój chód: [30] »lew mocarz między zwierzętami, nie ustępuje przed nikim; [31] »rumak, w biodrach opasany, albo też baran; i król, gdy lud z nim. [32] »Jeśliś głupio postąpił, bądź w uniesieniu, bądz z namysłem - rękę na usta! [33] »Albowiem, ściśnienie mleka wydaje masło, ściśnienie nosa wydaje krew, a naciskanie gniewu powoduje kłótnię. 
«  Księga Przysłów 29 Księga Przysłów 30 Księga Przysłów 31  »