Teksty » Ewangelie i Dzieje Apostolskie - ks. W. Szczepański » Ewangelia Mateusza » Rozdział 12
«  Ewangelia Mateusza 11 Ewangelia Mateusza 12 Ewangelia Mateusza 13  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »W owym czasie przechodził Jezus w dzień szabatu wśród łanów zbożowych; uczniowie zaś Jego, głodni będąc, zaczęli zrywać kłosy i spożywać. [2] »A ujrzawszy to faryzeusze, odezwali się do Niego: Patrz, uczniowie twoi czynią rzecz, niedozwoloną w dni szabatu! [3] »On zaś rzekł im: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy wraz z towarzyszami głód cierpiał? [4] »Jak to wszedł do domu Bożego, i posilił się chlebami ofiarnymi, których me wolno było pożywać, ani jemu, ani jego towarzyszom, lecz samym tylko kapłanom! [5] »Albo czy nie czytaliście w zakonie, że w dni szabatu kapłani w świątyni naruszają szabat, a jednak są bez winy. [6] »A Ja wam powiadam: Tu jest ktoś większy, niż świątynia. [7] »Wszelako, gdybyście zrozumieli znaczenie tych słów: »Miłosierdzia chcę, a nie ofiary«, [nigdy] nie potępialibyście niewinnych. [8] »Panem jest bowiem Syn człowieczy {także i} szabatu. [9] »I odszedłszy stamtąd, przybył do ich bóżnicy. [10] »A oto był, tam człowiek z uschłą ręką. Aby więc módz oskarżyć Jezusa, postawili Mu pytanie, mówiąc: Czy wolno uzdrawiać w dni szabatu? [11] »On zaś rzekł im: Będzie-li taki między wami, ktoby mając jedną owcę, nie sięgnął po nią, i nie wydobył jej, gdyby wpadła do dołu w dzień szabatu? [12] »O ileż człowiek wart więcej, niż owca! A zatem wolno dobrze czynić w dni szabatu. [13] »Potem odezwał się do <owego> człowieka: Wyciągnij rękę twą! l wyciągnął, i stała się zdrową, jak druga. [14] »Faryzeusze zaś, wyszedłszy, zebrali się na naradę przeciw Niemu, jakby Go zgubić. [15] »A Jezus, świadom tego, odszedł stamtąd. I poszło za Nim wielu, a On ich wszystkich uleczył, [16] »przykazując im <surowo>, by Go nie wyjawiali; [17] »aby się spełniła przepowiednia Izajasza proroka, który mówił: [18] »»Oto mój sługa, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym mam upodobanie. Złożę weń ducha mego, a On poganom będzie sąd ogłaszał. [19] »Nie będzie się spierał, ani będzie wołał, ani słyszan będzie głos Jego w ulicach. [20] »Trzciny nadłamanej On nie dołamie, a lnianego, co dymi, knota, nie dogasi, póki nie doprowadzi prawa ku zwycięstwu. [21] »A w Imię Jego ludy nadzieję położą«. [22] »W tym czasie stawiono przed Nim ślepego niemowę, opętanego przez szatana, a On go uzdrowił, tak iż mówił i widział. [23] »Wszystkie zaś rzesze, zdumieniem zdjęte, mówiły: Nie jestże to Syn Dawidów? [24] »Wszelako faryzeusze, słysząc to, powiedzieli: On wypędza szatanów nie inaczej, jak tylko mocą Beelzebuba, księcia czartowskiego. [25] »A {Jezus}, znając ich myśli, rzekł do nich: Każde królestwo, szarpane niezgodą, pustoszeje; żadne też miasto lub rodzina, szarpana niezgodą, nie ostoi się. [26] »Jeśli więc szatan szatana wypędza, to szarpie nim niezgoda; jakże się zatem ostoi królestwo jego? [27] »A jeśli Ja mocą Beelzebuba wypędzam czarty, to czyjąż mocą synowie wasi wypędzają? Dlatego to oni będą sędziami waszymi. [28] »Ale jeśli mocą Ducha Bożego czarty wyganiam, zaiste przyszło już do was królestwo Boże. [29] »Albo czyż może ktoś wtargnąć do domu mocarza i zrabować jego sprzęty, jeśli mocarza pierwej nie zwiąże? Wtedy dopiero dom jego będzie mógł ograbić. [30] »Kto nie jest ze Mną, przeciwko Mnie jest; a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza. [31] »A przeto powiadam wam: Każdy grzech, nawet bluźnierstwo, może być ludziom odpuszczone, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. [32] »I gdyby kto wyrzekł słowo przeciw Synowi człowieczemu, może otrzymać przebaczenie; ktoby jednak je wyrzekł przeciw Duchowi Świętemu, ten nie otrzyma przebaczenia, ani w tem życiu, ani w przyszłem. [33] »Albo utrzymujcie, że drzewo dobre, dobry zatem i owoc jego; albo utrzymujcie, że drzewo złe, więc i zły jego owoc; po owocu bowiem poznaje się drzewo. [34] »Plemię żmijowe! Jakżeż wy możecie mówić rzeczy dobre, sami źli będąc? Wszak z obfitości serca usta mówią. [35] »Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa rzeczy dobre, a człowiek zły ze złego skarbca złe rzeczy wydaje. [36] »Ale powiadam wam: z każdego słowa próżnego, jakie wymówią ludzie, zdadzą rachunek w dzień sądu. [37] »Albowiem według słów twoich będziesz usprawiedliwiony, i według słów twoich będziesz potępiony. [38] »Wtedy niektórzy z uczonych i faryzeuszów odezwali się i rzekli doń: Nauczycielu, chcemy ujrzeć znak twój! [39] »A On odpowiedział im, mówiąc: Plemię przewrotne i wiarołomne domaga się znaku, ale znaku mu nie dadzą, jeno znak Jonasza proroka. [40] »Jak bowiem Jonasz był przez trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak będzie Syn człowieczy przez trzy dni i trzy noce w łonie ziemi. [41] »Niniwici staną na sądzie razem z tem oto plemieniem i potępią je; albowiem oni na kazanie Jonasza czynili pokutę; a oto tu ktoś większy, niż Jonasz. [42] »Królowa z południa powstanie na sądzie razem z plemieniem tem, i potępi je, bo z krańców ziemi przybyła, by przysłuchać się mądrości Salomona; a oto tu ktoś większy, niż Salomon. [43] »A gdy duch nieczysty wyjdzie z człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając wytchnienia, ale nie znajduje. [44] »Wtedy mówi: Powrócę do domu swego, skąd wyszedłem. Wróciwszy zaś, znajduje go niezajętym, umiecionym i ozdobionym. [45] »Wtedy odchodzi, i przyprowadza z sobą siedmiu innych duchów, gorszych od siebie, i wchodzą tam na mieszkanie. I staje się ostateczna dola owego człowieka gorszą od poprzedniej. Tak będzie i z tem przewrotnem plemieniem. [46] »Gdy On jeszcze przemawiał do rzeszy, oto Matka Jego i bracia stanęli przed domem, chcąc się z Nim rozmówić. [47] »{Rzekł więc ktoś do Niego: Oto Matka twoja i bracia twoi stoją przed domem i szukają Cię}. [48] »A On, odpowiadając temu, który Mu to oznajmił, rzekł: Któż jest matką moją i którzy są braćmi moimi? [49] »I wskazując ręką na uczniów (swych), dodał: Oto matka moja i bracia moi; [50] »ktoby bowiem spełniał wolę Ojca mego, który jest w niebiesiech, ten to i bratem i siostrą i matką Mi jest. 
«  Ewangelia Mateusza 11 Ewangelia Mateusza 12 Ewangelia Mateusza 13  »


 Źródło tekstu: Tekst Czterech Ewangelii opracowany na podstawie skanów z Wikimedia CommonsOpis prezentowanego tekstu: Tekst Ewangelii na podstawie wydania pierwszego z 1917r. Tekst Dziejów Apostolskich z wydania drugiego z tego samego roku. Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl