Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wówczas z królestwem niebieskiem będzie podobnie, jak z dziesięciu pannami, które zabrały kaganki swe, i wyszły na spotkanie oblubieńca {i oblubienicy}.
[2] »Pięć z nich było głupich, a pięć mądrych.
[3] »[Pięć} bowiem głupich, zabierając <swe> kaganki, nie zabrało ze sobą oliwy;
[4] »mądre natomiast wraz ze <swemi> kagankami, wzięły oliwę w naczyńkach {swych}.
[5] »A gdy oblubieniec długo nie nadchodził, zdrzemnęły się wszystkie i zasnęły.
[6] »Aliści o północy rozległo się wołanie: Oto oblubieniec {nadchodzi}; wyjdźcie na {jego} spotkanie!
[7] »Wtedy to zerwały się wszystkie owe panny, i uporządkowały kaganki swe.
[8] »Głupie zaś rzekły do mądrych: Użyczcie nam oliwy waszej, bo kaganki nasze gasną.
[9] »Mądre <jednak> odparły, mówiąc: Mogłoby nam i wam zabraknąć; idźcie raczej do sprzedających, i kupcie sobie.
[10] »A gdy <one> poszły kupować, przybył oblubieniec; a te, co były gotowe, weszły z nim na gody weselne, i drzwi zamknięto.
[11] »Później nadeszła i reszta panien, mówiąc: Panie, panie, otwórz nam.
[12] »Ale on odpowiadając rzekł: Zaprawdę, mówię wam, nie znam was.
[13] »A przeto czuwajcie, bo nie wiecie dnia ani godziny.
[14] »Podobnie bowiem <pewien> człowiek odjeżdżając, zwołał sługi swe, i powierzył im majętność swoją.
[15] »I dał jednemu pięć talentów, a drugiemu dwa, innemu zaś jeden, - każdemu według jego zdolności - i odjechał. Bezzwłocznie
[16] »ten, co odebrał pięć talentów, odszedł, zarabiał nimi, i zyskał drugie pięć;
[17] »również i ten, co dwa [otrzymał], zyskał drugie dwa.
[18] »Natomiast ten, co jeden otrzymał, odszedł, zakopał go w ziemię, i ukrył pieniądze pana swego.
[19] »A po długim czasie wrócił pan owych sług, i zażądał od nich rachunku.
[20] »l przystępując ten, który otrzymał pięć talentów, przyniósł drugie pięć talentów, mówiąc: Panie, dałeś mi pięć talentów; oto zyskałem drugie pięć.
[21] »Rzekł mu pan jego: Dobrze, prawy i wierny sługo! [Ponieważ] byłeś, wierny w małem, postanowię cię nad wieloma; wejdź do wesela pana swego.
[22] »Przystąpił też i ten, który dwa talenty {otrzymał}, i rzekł: Panie, dałeś mi dwa talenty; oto zyskałem drugie dwa.
[23] »Rzekł mu pan jego: Dobrze, prawy i wierny sługo! [Ponieważ] byłeś wierny w małem, postanowię cię nad wieloma; wejdź do wesela pana swego.
[24] »A przystąpiwszy i ten, który odebrał jeden talent, rzekł: Panie, znam cię, żeś człowiek twardy; żniesz, gdzie nie siałeś, a zbierasz, gdzieś nie przewiewał!
[25] »Z obawy więc poszedłem i skryłem twój talent w ziemi; oto masz, co twoje!
[26] »A odpowiadając pan jego rzekł mu: Zły i leniwy sługo! Wiedziałeś, że żnę, gdzie nie siałem, a zbieram, gdziem nie przewiewał?
[27] »Należało ci zatem poruczyć mój pieniądz bankierom, a ja po powrocie odebrałbym oczywiście to, co moje z procentem.
[28] »Odbierzcie więc od niego talent i dajcie temu, który ma dziesięć talentów.
[29] »Każdemu bowiem, kto ma, dadzą tyle, że opływać będzie, a kto nie ma, temu odbiorą i to, co {zdaje się} posiadać.
[30] »Sługę zaś niepożytecznego wyrzućcie precz do ciemności; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
[31] »A gdy Syn człowieczy przyjdzie w chwale swej i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na tronie majestatu swego,
[32] »wszystkie zaś narody zbiorą się przed Nim. I oddzieli jednych ud drugich, jako pasterz odłącza owce od kozłów,
[33] »i ustawi owce po swej prawicy, a kozły po lewicy.
[34] »Wtedy Król powie do stojących po swej prawicy: Pójdźcie błogosławieni Ojca mego! posiądźcie <w dziedzictwie> królestwo, przygotowane dla was od założenia świata.
[35] »Albowiem łaknąłem, a daliście Mi jeść; czułem pragnienie, a daliście Mi pić; byłem gościem, a przyjęliście Mnie;
[36] »nagim, a odzialiście Mnie; chorym, a odwiedziliście Mnie; byłem więźniem, a przyszliście do Mnie.
[37] »Wówczas odpowiedzą Mu sprawiedliwi, mówiąc: Panie, kiedyż to widzieliśmy Cię łaknącym, a nakarmiliśmy {Cię}, <lub> spragnionym, a daliśmy {Ci} pić?
[38] »Kiedy to widzieliśmy Cię gościem, a przyjęliśmy {Cię}, lub nagim, a odzialiśmy {Cię}?
[39] »{Albo} kiedy to widzieliśmy Cię chorym, czy więźniem, a przyszliśmy do Ciebie?
[40] »A Król odpowiadając, rzecze im: Zaprawdę, powiadam wam, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.
[41] »Wówczas odezwie się także do stojących po lewicy: Precz ode Mnie przeklęci w ogień wieczny, który przygotowano dla Szatana i aniołów jego!
[42] »Albowiem łaknąłem, a nie daliście Mi jeść; czułem pragnienie, a nie daliście Mi pić;
[43] »byłem gościem, a nie przyjęliście Mnie; nagim, a nie odzialiście Mnie; chorym i więźniem, a nie odwiedziliście Mnie.
[44] »Wówczas oni również [Mu] odpowiedzą, mówiąc: Panie, kiedyż to widzieliśmy Cię łaknącym lub spragnionym, lub gościem, lub nagim, lub chorym, lub w więzieniu, a nie usłużyliśmy Ci?
[45] »Wtedy On im odpowie temi słowy: Zaprawdę, powiadam wam, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych <naj>mniejszych, aniście Mnie nie uczynili.
[46] »I pójdą ci na mękę wieczną, a sprawiedliwi do żywota wiecznego.