Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy się zbliżali do Jerozolimy <na Betfage i> na Betanię, na górze Oliwnej, wysyła dwóch z pomiędzy uczniów swoich,
[2] »i rzecze im: Idźcie do sioła, które leży przed wami, a wszedłszy do niego, zaraz znajdziecie oślę przywiązane, na którem jeszcze nikt z ludzi nie siedział; odwiążcie je i przyprowadźcie.
[3] »A gdyby wam kto mówił: »Czemu <to> czynicie?« powiedzcie: »Pan go potrzebuje, a wnet je tu <znowu> odstawi«.
[4] »Odeszli więc i znaleźli oślę, przywiązane u wrót, zewnątrz przy drodze, i odwiązali je.
[5] »Niektórzy jednak ze stojących tam mówili do nich: Co robicie, odwiązując oślę?
[6] »Oni zaś odpowiedzieli im, jako im Jezus polecił; to też dozwolono im.
[7] »Przyprowadzają tedy oślę do Jezusa i zarzucają na nie swe płaszcze, a On usiadł na niem.
[8] »A wielu rozścielało płaszcze swe na drodze; inni zaś obcinali gałązki z drzew {i słali na drodze}.
[9] »A i ci, co szli na przedzie i ci, co postępowali z tyłu, wołali, {mówiąc}: Hosanna! »Błogosławiony, co idzie w imię Pana!
[10] »Błogosławione, które nadchodzi, królestwo ojca naszego Dawida! Hosanna {na niebiosach}!«
[11] »Potem wszedł d° Jerozolimy, do świątyni; a gdy obejrzał wszystko, ponieważ była już późna godzina, wraz z Dwunastoma wyszedł do Betanii.
[12] »A nazajutrz, gdy wyszli z Betanii, uczuł głód.
[13] »A widząc z daleka drzewo figowe, pokryte liśćmi, podszedł, czy przypadkiem czego na niem nie znajdzie. Ale przystąpiwszy do niego, nic nie znalazł prócz liści; bo nie była to pora na figi.
[14] »Odezwał się więc i rzekł do niego: Niechaj nikt juz więcej nie je owocu z ciebie na wieki! A uczniowie Jego słyszeli to.
[15] »I przychodzą do Jerozolimy. A wszedłszy do świątyni, zaczął wypędzać sprzedających i kupujących w świątyni, i stoliki zmieniających pieniądze powywracał, jakoteż i stołki tych, co sprzedawali gołębie,
[16] »i nie pozwalał, by ktokolwiek nosił sprzęt przez świątynię.
[17] »Nauczał też, mówiąc im: (Czyż) nie napisano: »Dom mój domem modlitwy zwan będzie u wszystkich narodów«? Wy zaś uczyniliście z niego »jaskinię zbójców«!
[18] »[Co] usłyszawszy przedniejsi kapłani i uczeni, szukali sposobu, jakby Go mogli zgładzić, gdyż obawiali się Go. Albowiem wszystek lud zdumiewał się nad nauką Jego.
[19] »A gdy zmierzch zapadał, wychodził za miasto.
[20] »A przechodząc rano, ujrzeli, że <owo> drzewo figowe uschło od korzenia.
[21] »Piotr zaś, wspomniawszy sobie, rzecze do Niego: Mistrzu, patrz, drzewo figowe, któreś przeklął, uschło!
[22] »A odpowiadając Jezus mówi im: Miejcie wiarę w Boga!
[23] »<Bo> zaprawdę, powiadam wam: ktoby powiedział tej górze: »Podnieś się i rzuć się w morze«, a nie powątpiewałby w sercu swojem, lecz wierzył, że stanie się to, co mówi, spełni się mu.
[24] »Dlatego powiadam wam: Wszystko, o cokolwiek w modlitwie prosicie, wierzcie, że otrzymaliście, a stanie się wam.
[25] »A gdy stoicie na modlitwie, odpuszczajcie, jeśli co przeciw komu macie, by i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, odpuścił wam grzechy wasze;
[26] »{bo jeśli wy nie odpuścicie, to ani Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, nie odpuści wam grzechów waszych}.
[27] »I znowu przychodzą do Jerozolimy. A gdy <On> przechadzał się po świątyni, przystępują do Niego przedniejsi kapłani i uczeni i starsi,
[28] »i mówią Mu: Jakiem prawem to czynisz? albo kto Ci udzielił tej władzy, byś to czynił?
[29] »A {odpowiadając} Jezus, rzekł im: {Ja także} postawię wam jedno pytanie; odpowiedzcie Mi zatem, to i {Ja} wam powiem, jakiem prawem to czynię,
[30] »Czy chrzest Jana z nieba pochodził, czy od ludzi? - odpowiedzcie Mi!
[31] »A oni zastanawiali się między sobą, mówiąc: <Co mamy odpowiedzieć>? Jeśli powiemy: »Z nieba«, to rzeknie: »Czemuście {więc} mu nie uwierzyli«?
[32] »{Jeśli} zaś powiemy: »Od ludzi«, to trzeba (nam) obawiać się tłumu; gdyż wszyscy mieli rzeczywiście Jana za proroka.
[33] »Odpowiadając zatem Jezusowi, mówią: Nie wiemy. A Jezus, odzywając się, rzecze im: To i Ja wam nie powiem, jakiem prawem to czynię.