Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy nareszcie nadszedł dzień Zielonych Świątek, byli wszyscy wspólnie na tem samem miejscu.
[2] »Wtem znagła padł z nieba szum, jak gdyby zrywającej się silnej wichury, i napełnił dom cały, gdzie siedzieli.
[3] »I zobaczyli oddzielne języki, jakoby z ognia; a na każdym z nich z osobna spoczął jeden.
[4] »Wszyscy też napełnieni zostali Duchem Świętym, i zaczęli mówić rozmaitymi językami, o ile im Duch Święty pozwalał się odzywać.
[5] »A w Jerozolimie mieszkali Żydzi, ludzie bogobojni z wszelkiego narodu pod niebem.
[6] »Gdy więc ta wrzawa powstała, zbiegły się rzesze i osłupiały, bo każdy z osobna słyszał ich, mówiących w swym własnym języku.
[7] »To też wszyscy się zdumiewali i mówili zdziwieni: Czyż ci wszyscy, co rozmawiają, nie są Galilejczykami?
[8] »Jakże więc każdy z nas słyszy własny swój język, w którymeśmy się urodzili?
[9] »Partowie i Medowie, i Elamici i mieszkańcy Mezopotamii, Judei i Kappadocyi, Pontu i Azyi,
[10] »Frygii i Pamfilii, Egiptu i ziem libijskich koło Cyreny, przychodźcy też z Rzymu,
[11] »tak żydzi jak i nowonawróceni, Kreteńczycy i Arabowie, jakoż ich słyszymy głoszących wielkie dzieła Boże w naszych językach?
[12] »Wszyscy tedy zdumiewali się, a nie mogąc zrozumieć, między sobą mówili: Cóż to ma znaczyć?
[13] »Inni zaś naśmiewali się, mówiąc: Ci się moszczem popili!
[14] »Piotr natomiast wraz z jedenastoma powstał, podniósł głos swój i przemówił do nich: Mężowie z Judei i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy! Niechże wam to jawno będzie i posłuchajcie słów moich!
[15] »Ci bowiem nie są pijani, jako wy mniemacie, gdyż to jest trzecia godzina dnia;
[16] »ale tu się spełnia, co przepowiedział Prorok Joel:
[17] »«I stanie się w ostatnich dniach, to mówi Pan: Wyleję Ducha mego na wszelakie ciało, a wasi synowie jak i córy wasze - będą prorokowali; wasi zaś młodzieńcy widzenia mieć będą, a wasi starcy będą śnili we śnie;
[18] »Owszem też na me sługi i me służebnice wyleję Ducha mego w dni owe - i będą prorokowali.
[19] »I uczynię dziwy na niebie w górze, i cuda na ziemi, na dole: krew i ogień i kurzawę dymu;
[20] »słońce się zmieni w ciemności, a księżyc krwią się oblecze, nim przyjdzie wielki i jawny dzień Pański,
[21] »I stanie się, że każdy zbawienia dostąpi, ktokolwiek Imienia Pana wzywać będzie«.
[22] »Mężowie Izraela, posłuchajcie tych słów: Jezusa Nazareńskiego, męża, którego - jak sami wiecie - Bóg wam uwierzytelnił cudami i dziwami i znakami, jakie przez Niego Bóg wśród was zdziałał,
[23] »Tego to, gdy wedle wprzód określonego zamiaru i przejrzenia Bożego wydan został, wyście przez ręce pogan przybili do krzyża i zgładzili.
[24] »Jego zaś Bóg wskrzesił, usunąwszy boleści otchłani, gdyż ona nie mogła Go więzić.
[25] »Albowiem Dawid o Nim mówi: »Miałem Pana zawsze przed oczyma memi, bo Jest po mej prawicy, bym nie był poruszon.
[26] »Dlatego serce moje się rozradowało, a język mój z wesela Mi skacze; nawet i ciało moje w nadziei zamieszka.
[27] »Albowiem nie zostawisz duszy mej w otchłani, ni pozwolisz, by Święty twój uległ zgniliźnie.
[28] »Tyś Mi to drogi żywota objawił; - napełnisz Mię błogością przed obliczem twojem«.
[29] »Mężowie Bracia! Niechże mi wolno będzie, odnośnie do Dawida patryarchy, śmiało wam powiedzieć, że umarł i został pogrzebany, bo i grób jego mamy wśród siebie aż po dzień dzisiejszy.
[30] »Będąc jednak prorokiem, i wiedząc, że Bóg pod przysięgą mu przyrzekł, iż jego potomek miał zasiąść na jego stolicy,
[31] »w widzeniu ponownem mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że ani nie zostanie w otchłani, ani też ciało Jego nie ulegnie zgniliźnie.
[32] »Tego to Jezusa Bóg wskrzesił, a myśmy wszyscy tego świadkami.
[33] »Gdy więc został podwyższony prawicą Bożą, i odebrał od Ojca obietnicę Ducha Świętego, wylał Go, jako sami i widzicie i słyszycie.
[34] »Albowiem Dawid nie wstąpił do niebios, a jednak powiada: »Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej,
[35] »aż położę twych wrogów podnóżkiem stóp twoich».
[36] »A przeto, niechaj cały dom Izraela niechybnie wie o tem, że Go Bóg uczynił i Panem i Mesyaszem, tego mianowicie Jezusa, którego wyście ukrzyżowali.
[37] »Słysząc to, przejęli się w sercu żalem i odezwali się do Piotra i do reszty Apostołów: Mężowie Bracia, cóż mamy począć?
[38] »A Piotr do nich: Czyńcie - mówi - pokutę, i niech każdy z was dla odpuszczenia grzechów swoich ochrzci się w Imię Jezusa Chrystusa, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
[39] »Wam bowiem dano obietnice i synom waszym i tym wszystkim, co są w oddali, którychkolwiek Pan Bóg wasz powoła.
[40] »Wielu też innemi słowy Piotr świadczył i napominał ich, mówiąc: Ratujcie się z pośród tego przewrotnego plemienia!
[41] »Ci więc, co przyjęli słowa jego, zostali ochrzczeni; i przyłączyło się do nich w dniu owym około trzy tysiące dusz.
[42] »I trwali w nauce apostolskiej i wspólnem pożyciu i w łamaniu chleba i w modlitwach.
[43] »A na każdego padł strach, gdyż wiele cudów i znaków działo się w Jerozolimie za sprawą Apostołów, tak że wielka bojaźn ogarnęła wszystkich.
[44] »A wszyscy wierzący przebywali społem i wszystko mieli wspólne.
[45] »Sprzedawali nawet posiadłości i dobra, a obdzielali niemi wszystkich, ile kto potrzebował.
[46] »Codziennie też trwali pospołu w świątyni, a po domach łamiąc chleb, posilali się z radością i w prostocie serca,
[47] »wielbiąc Boga, mieli też łaskę w oczach całego ludu. A Pan codziennie pomnażał ich gminę tymi, co się zbawić mieli.