Teksty » Przekłady bpa F. Jaczewskiego » 1 List do Koryntian » Rozdział 15
«  1 List do Koryntian 14 1 List do Koryntian 15 1 List do Koryntian 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Powtarzam tu wam, bracia, Ewangelią, którą już wam opowiadałem, a którąście już przyjęli i której się trzymacie. [2] »Pomoże ona wam do zbawienia, jeżeli naturalnie tak się jej trzymać będziecie, jak ja ją wam opowiadałem. Inaczej się zaś stanie, jeżeliście ją nie szczerze przyjęli. [3] »Opowiadałem zaś wam przedewszystkiem to, o czem się sam dowiedziałem, że Chrystus umarł za grzechy nasze, jak to Pismo przepowiedziało. [4] »I odpowiednio też do przepowiedni tegoż Pisma został pogrzebiony i trzeciego dnia zmartwychwstał; [5] »i pokazał się Cefasowi a później jedenastu uczniom; [6] »następnie pokazał się więcej niż pięciuset braciom razem zgromadzonym, z których dotąd wielu jeszcze żyje, a niektórzy już zasnęli. [7] »Później pokazał się Jakóbowi, następnie wszystkim Apostołom; [8] »a w końcu ukazał się i mnie, niegodnemu swemu słudze. [9] »Bom ja najmniejszy z pomiędzy Apostołów i niegodzien nawet jestem zwać się Apostołem, bo kościół Boży prześladowałem. [10] »Z łaski tylko Bożej jestem tem, czem jestem, a łaska ta nie próżnowała we mnie, gdyż przy jej pomocy więcej pracowałem, niż drudzy. Lecz powtarzam: nie moja w tem zasługa. [11] »O tem zmartwychwstaniu Chrystusa wiecie i wierzycie w nie, bo o niem słyszeliście tak odemnie jako i od drugich Apostołów. [12] »Jeżeli zaś Chrystus zmartwychwstał, - to jakiem prawem niektórzy z waszych mówią, że zmartwychwstania nie będzie? [13] »Gdyby zmartwychwstania być nie miało, - toby i Chrystus nie zmartwychwstał. [14] »A gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, - to bezużytecznemby było i nasze opowiadanie, daremnąby była i wiara wasza; [15] »my bylibyśmy kłamcami, bo świadczylibyśmy, że Chrystus zmartwychwstał, coby nieprawdą było, gdyby zmartwychwstanie umarłych miejsca mieć nie miało. [16] »Bo jeżeli umarli nie zmartwychwstaną, - to i Chrystus nie zmartwychwstał. [17] »A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, - to daremną jest wiara wasza, bo wy jeszcze w grzechach swoich jesteście. [18] »A i ci, co pomarli, zostawszy nawet Chrześcianami, zatraceniu ulegli. [19] »Co zaś do nas, - to my najnieszczęśliwszymi bylibyśmy ludźmi, gdybyśmy tylko w tem życiu ziemskiem, jako Chrześcianie szczęścia swojego szukali. [20] »Otóż wiedzcie, że Chrystus jest pierwszym z umarłych, który zmartwychwstał i nam zmartwychwstanie wyjednał. [21] »Bo jako przez człowieka śmierć weszła na świat, - tak też przez człowieka zmartwychwstanie wyjednanem zostało. [22] »I jako Adam sprowadził śmierć, - tak Chrystus zmartwychwstanie sprowadza. [23] »Zmartwychwstanie zaś to odbędzie się w właściwym sobie porządku. Chrystus już zmartwychwstał; później zmartwychwstaną ci, co uwierzyli w przyjście jego. [24] »Skończy się wreszcie wszelka doczesność; przestaną istnieć księztwa, potęgi i mocy światowe. Chrystus odda berło Bogu i Ojcu swemu. [25] »Ale i sam on królować będzie, bo nieprzyjaciele jego ukorzą się. [26] »I śmierć w końcu pokonaną zostanie, boć napisano jest, że wszystko poddał pod nogi jego. Gdy zaś powiedziano: [27] »iż wszystko Bóg poddał pod nogi jego, - to rozumie się: wszystko, z wyjątkiem samego siebie. [28] »Gdy zaś Bogu Ojcu wszystko w końcu oddanem zostanie - to rozumie się, że odda Mu się i Syn, jako człowiek, któremu On wszystko odda, aby Bóg był Panem wszystkićgo. [29] »Gdyby zmartwychwstania niebyło, - to na cóżby się przydały te modły i ofiary, które za umarłych składamy? [30] »Na coby się przydały te udręczenia, które ciągle znosimy? [31] »Dla szczęścia waszego, bracia, którego po chrześciańsku spodziewam się, w każdej chwili jestem gotów umrzeć. [32] »Gdyby zmartwychwstania nie było: na coby mi się przydały te walki, jakie w Efezie staczałem z nieprzyjaciółmi wiary, których wedle przyjętego sposobu mówienia dzikiemi zwierzętami nazywam? Czyżby nie lepiej było powiedzieć sobie: jedzmy i pijmy dziś, bo jutro pomrzemy? [33] »Ale nie dajcie się uwieść i nie mówcie tak, bo zła mowa psuje dobre obyczaje. [34] »Owszem, trzeźwymi bądźcie i nie grzeszcie, a pamiętajcie: że to, co powiedziałem o jedzeniu i piciu, - powiedziałem tylko dla zawstydzenia nieumiejętności waszej. [35] »Ale powie kto: Czy podobna, aby umarły zmartwychwstał? Bo i w jakiemżeby ciele zmartwychwstał, kiedy ciało jego ulegnie zepsuciu? [36] »Nie mądra to mowa. Czyż ziarno, które zasiewasz, nie ulega zepsuciu? A czyż ono nie zmartwychwstaje? [37] »Zmartwychwstaje; i to nie gołe ziarno pszenicy lub innego zboża, które posiałeś zmartwychwstaje, ale co innego zupełnie. [38] »Bóg zmartwychwstałemu ziarnu daje postać odpowiednio do woli swojej i odpowiednio do natury ziarna samego. [39] »Toż samo ma się i z ciałem naszem. Ciało ciału nierówne. Inne jest ciało ludzkie a inne bydlęce, inne ciało ptaków a inne ryb. [40] »Są też ciała niebieskie i ziemskie, a wszystkie one mają odrębne sobie własności. [41] »I między ciałami niebieskiemi zachodzi wielka różnica: inaczej świeci słońce a inaczej księżyc; a i gwiazdy, między sobą różnią się blaskiem. [42] »Toż samo będzie przy zmartwychwstaniu umarłych. Składamy do grobu ciało zepsute: a całem zeń ono wynijdzie. [43] »Składamy je w stanie nędzy: a wynijdzie ono w stanie świetności; składamy je jako słabe: a jako mocne i zdrowe ono powstanie. [44] »Składamy ciało cielesne: a duchownem ono powstanie. Bo jest ciało cielesne i duchowne, [45] »jak to napisano o Adamie: iż otrzymał duszę żyjącą: gdy tymczasem drugi Adam, Chrystus, ma ducha ożywiającego. [46] »Nie wprzód było duchowne a potem cielesne ciało, ale przeciwnie: wprzód było cielesne, a potem uduchownionem ono zostało. [47] »Dwóch było ludzi: Adam i Chrystus. Pierwszy z nich był z ziemi: miał też ciało ziemskie, cielesne; drugi był z nieba: miał też wszystko niebieskie, duchowe. [48] »Jakimi byli ojcowie, takiemi są i będą ich dzieci: dzieci ziemskiego ojca będą ziemskiemi; dzieci zaś niebieskiego - niebieskiemi będą. [49] »Co do nas: - to jakośmy dotąd nosili na sobie obraz ziemskiego człowieka; tak odtąd bądźmy już podobni do człowieka niebieskiego. [50] »Dla tego to tak mówię, bracia, bo ciało i krew nie osiągną królestwa niebieskiego; i uległe zepsuciu nie może wejść tam, gdzie zepsucia nie masz. [51] »Bo chcę wam jeszcze powiedzieć rzecz wielkiej wagi: - wszyscy my wprawdzie zmartwychwstaniemy, ale nie wszyscy się odmienimy. [52] »Co do nas prawdziwych wyznawców Chrystusa, - to w jednej chwili, we mgnieniu oka, na głos trąby, powstaniemy wszyscy odmienieni i już nieskazitelni. [53] »Bo potrzeba, aby to ciało, uległe zepsuciu, stało mu się nieuległem, i aby śmiertelne - nieśmiertelnem było. [54] »A gdy śmiertelne to ciało nieśmiertelnem się stanie: - wówczas to dopiero spełni się to, co napisano o zwycięztwie nad śmiercią: [55] »Gdzie jest, śmierci, zwycięztwo twoje; gdzie jest, śmierci, oścień twój? [56] »Ościeniem śmierci jest grzech, wagą zaś grzechu jest prawo. [57] »Bogu niech będą dzięki, iż nad grzechem i śmiercią przez Pana naszego Jezusa Chrystusa dał on nam zwycięztwo. [58] »Przetoż, bracia moi mili, bądźcie stałymi w wierze; nie dajcie się zachwiać; pracujcie zawsze gorliwie na chwałę Pańską, pamiętając na to, że praca wasza daremną przed Panem nie będzie. 
«  1 List do Koryntian 14 1 List do Koryntian 15 1 List do Koryntian 16  »