Teksty » Przekłady bpa F. Jaczewskiego » 2 List do Koryntian » Rozdział 10
«  2 List do Koryntian 9 2 List do Koryntian 10 2 List do Koryntian 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Ja zaś Paweł prosząc was o to, zaklinam was na łaskawość i cichość Chrystusa. Proszę was o to ja, pokorny wasz sługa, gdy jestem śród was, ale występujący z całą powagą, gdy do was piszę. [2] »A proszę was, pamiętajcie o tem, bym znalazłszy się między wami, nie był zmuszony względem niektórych z was, którzy mi czynią niesłuszne zarzuty, użyć tego środka, jakiego, pisząc do was, użyłem. Dopuszczają się oni potwarzy, zarzucając nam, że cielesne prowadzimy życie. [3] »Prawda, ciałem przyodziani jesteśmy, ale ciała do walki nie używamy. [4] »Broń nasza nie jest cielesną, ale ma ona moc Bożą do zdobycia twierdz, do zepsucia złych zamiarów, [5] »i wszelkich dumnych zamysłów, walczących z mądrością Bożą; broń nasza podbija wszelki rozum pod posłuszeństwo Chrystusowe. [6] »Broń nasza ma pod ręką sposób pomszczenia się na wszelkiem nieposłuszeństwie, bylebyście tylko wy posłusznymi się okazali. [7] »Sądźcie, jak się wam podoba, chociażby i z pozoru. Jeżeli się sami uważacie za Chrześcian, - toć i mnie też poczytajcie za wyznawcę Chrystusa. [8] »Co do mnie, - to chociażbym się i chlubił powagą swoją, jaką mam od Pana dla zbudowania a nie do zepsowania waszego, - to nie potrzebowałbym się tego wstydzić. [9] »Chlubić się przecież nie będę, by nie myślano, że was chcę przestraszać swymi listami: [10] »boć i tak już mówią, że listy moje są zbyt poważne i stanowcze, tymczasem gdy ustnie przemawiam, - to mam być pokorny a nawet nic nieznaczący. [11] »Kto tak sądzi, niech wie o tem, że jakim się przedstawiamy w listach, takim i ustnie przemawiając być potrafimy. [12] »Nie podszywamy się my pod nikogo, ani nikogo nie naśladujemy, jakto niektórzy samozwańcy czynią; lecz za takiego się mamy, jakimi w istocie jesteśmy. [13] »Nie przyznajemy sobie więcej zasługi, jedno tyle, ile sama słuszność wskazuje; tyle tylko zdziałaliśmy, ile nam Bóg pozwolił, a pozwolił on nam aż do was przybyć. [14] »Boć tego zaprzeć się nie możemy. Ogłaszaliśmy śród was Ewangelią Chrystusa. [15] »Cudzych zasług nie przyznajemy sobie, ale spodziewamy się, że gdy wzrośnie wiara wasza, to i nasza chwała większą się stanie, [16] »Będziemy się wówczas mogli pochwalić nawróceniem i sąsiadujących z wami krajów, które za waszym przykładem zostaną chrześciańskimi. [17] »Kto się chwali, niechaj nie sobie ale Bogu zasługę przyznaje. [18] »Nie ten godzien zalecenia, kto się sam zaleca, ale ten, kogo Bóg zaleca. 
«  2 List do Koryntian 9 2 List do Koryntian 10 2 List do Koryntian 11  »