Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wy byliście umarli z powodu grzechów i występków,
[2] »z którymiście się zżyli poprzednio, żyjąc wedle świata tego, wedle zasad książęcia tego świata, - tego ducha, który i obecnie wpływ swój wywiera na synów niewiernych.
[3] »Temu wpływowi i my niegdyś ulegaliśmy, idąc za popędami ciała naszego i jego pożądań, i byliśmy, jako i wszyscy inni, synami gniewu:
[4] »Bóg zaś, którego miłosierdzia i miłości nie ma granic, ulitował się nad nami;
[5] »i gdyśmy z powodu grzechów umarłymi byli, przez Chrystusa wzbudził on nas do życia i z łaski jego zbawieni jesteśmy.
[6] »Wzbudził on nas do życia i przez Jezusa Chrystusa posadził w niebiesiech,
[7] »aby przyszłym pokoleniom dać dowód wielkiego bogactwa swej łaski i dobroci, które nam dał przez Jezusa Chrystusa:
[8] »z łaski tylko bowiem zbawieni jesteście przez wiarę, która również jest darem Bożym
[9] »nie zaś skutkiem zasług naszych, by samemu sobie nie przyznawał któś zbawienia i nie chlubił się z tego.
[10] »Tak jest, dziełem Boga jesteśmy: on to przez Jezusa Chrystusa usposobił nas do czynów dobrych.
[11] »Przetoż pamiętajcie, że byliście niegdyś poganami; że nie mieliście nawet tej łaski, jaką żydzi przez obrzezanie otrzymywali.
[12] »Nie będąc Chrześcianami, z narodem żydowskim nie mogliście być w związkach: byliście bez przymierza, bez objetnicy, bez Boga na świecie;
[13] »teraz zaś przez Jezusa Chrystusa, wskutek wylania krwi jego, będąc niegdyś dalecy od Boga, staliście się mu blizkimi.
[14] »Jezus Chrystus pojednał nas z Bogiem; śmiercią swoją zburzył on tę przegrodę, jaka nas oddzielała od niego.
[15] »Położył on koniec i prawu staremu, aby z dwojga narodów uczynił sobie jeden w pokoju z sobą żyjący.
[16] »Obadwa te narody pojednał on z Bogiem, a tę nieprzyjaźń, jaka nas oddzielała od Boga, skazał na śmierć, sam umierając na krzyżu.
[17] »Zwiastował on pokój tak wam poganom, jako i żydom.
[18] »Wszyscy my teraz ożywieni jednym duchem, mamy przystęp do Ojca.
[19] »I wy już teraz nie jesteście tylko gośćmi i przychodniami, - ale współobywatelami świętych i domownikami Boga.
[20] »Jesteście domem zbudowanym na fundamencie założonym przez Apostołów i Proroków, a kamieniem węgielnym tego domu jest JEZUS CHRYSTUS.
[21] »Tak stawiany wszelki budynek staje się świętym kościołem Pańskim.
[22] »Takim to kościołem ku mieszkaniu Bożemu i wy się stajecie przez Ducha świętego.