Teksty » Przekłady bpa F. Jaczewskiego » List do Hebrajczyków » Rozdział 12
«  List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12 List do Hebrajczyków 13  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Mając tedy tak wiele przykładów wiary, pozbądźmy się wszelkiego niedowiarstwa i wszelkich ztąd powstających grzechów. W boju, jaki z przeciwnościami wytrzymać nam przyjdzie, bądźmy cierpliwi, [2] »pamiętając na to, że Mistrz i Dokonawca wiary naszej, JEZUS, mogąc zażywać roskoszy niebieskich, ofiarował się na śmierć krzyżową i dozwolił się hańbić, a po tem wszystkiem zasiadł po prawicy Bożej. [3] »Patrzcie na tego, który tyle przykrości od grzeszników doznał, i ztąd czerpajcie odwagę do znoszenia przeciwności. [4] »Dotąd nie daliście dowodu prawdziwego męztwa w walce przeciwko grzechowi, [5] »i zapomnieliście o pociesze, którą Bóg objecuje synom swoim mówiąc: Synu, nie zaniedbuj karności Pańskiej; ani się użalaj, gdy cię strofuje: [6] »bo karze Pan tego, kogo miłuje, tak jak ojciec własnego syna. [7] »Bądźcie cierpliwymi, gdy was Bóg dotyka. On się względem was wówczas w charakterze prawdziwego ojca przedstawia. Czyż to syn, którego ojciec nie karze? [8] »Bylibyście bękartami a nie synami Boga, gdyby on was nie karał. [9] »Mieliśmy rodziców na ziemi, którzy nas karali, a przecież szanowaliśmy ich: - czyż ojcu duszy naszej, który nas karze, abyśmy żyli wiecznie, posłusznymi nie będziemy? [10] »Rodzice nasi ziemscy dawali nam naukę mającą nam służyć na krótki czas; i uczyli oni nas tyle, ile ich wola była: zaś Ojciec niebieski daje nam naukę prawdziwej użyteczności, bo uświęcenie nasze. [11] »Tu na ziemi karanie Boże wydaje się nam nie weselem lecz smutkiem; ale smutek ten z pokorą przyjęty, stanie się nam w przyszłości źródłem wszelkiej pociechy. [12] »Przetoż i wy pobudźcie do pracy zmęczone ręce i nogi swoje. [13] »Stawcie pewne kroki, chód wasz niech chwiejnym nie będzie, zmierzajcie prosto do celu. [14] »Ze wszystkiemi bądźcie w pokoju i świątobliwości, bez czego nikt Boga widzieć nie będzie. [15] »Baczcie, by kto z was nie wyszedł z łaski Boskiej; - by między wami nie wyrósł jaki chwast szkodliwy, któryby wielu zatruwał. [16] »Niech nie będzie między wami ani porubcy, ani łakomcy, jakim był Ezaw, który za jedną potrawę swe pierworodztwo sprzedał. [17] »Wiecie, że gdy on później domagał się błogosławieństwa, - to takowe odmówionem mu zostało. Nie zdobył się on na prawdziwą pokutę, chociaż o błogosławieństwo ze łzami błagał. [18] »Wy przyjmując chrzest, nie przystąpiliście, jak ojcowie wasi, do góry zmysłowej, na której był ogień i przy której dały się słyszeć grzmoty, i ukazały się burze, ciemności i błyskawice. [19] »O wasze uszy nie odbił się głos trąby i głos Boży, którego lękając się ojcowie wasi, prosili o to, aby go nie słyszeć: [20] »nie mogli bowiem znieść tego głosu. Nie zbliżyliście się jak ojcowie wasi do góry, do której gdyby się zbliżyło bydlę, śmierć by znalazło. [21] »Tam było wszystko wielkiem i obudzającem bojaźń, tak, iż i Mojżesz powiedział o sobie, iż drży z przestrachu. [22] »Wy, przyjmując chrzest, wstąpiliście na górę Syonu, weszliście do miasta Boga żywego, do Jerozolimy niebieskiej, gdzie macie mieszkać w towarzystwie licznych tysięcy aniołów. [23] »Weszliście do zgromadzenia wybranych Bożych w niebiesiech; stanęliście przed sędzią wszystkich, przed Bogiem; złączyliście się z duszami sprawiedliwych i świętych ojców waszych. [24] »Stanęliście przed pośrednikiem nowego przymierza, JEZUSEM; przed rozlaną jego krwią, która głośniej przemawia, niż krew Ablowa. [25] »Bądźcież mu tedy posłuszni, gdy do was przemawia: bo jeżeli ojcowie wasi nie uniknęli kary za to, że nie byli posłuszni Mojżeszowi, który w imieniu Boga przemawiał: - to tem bardziej nie unikniemy kary my, którzy słuchamy samego Boga, do nas mówiącego. [26] »Niegdyś głos Boży wzruszył ziemię; a i teraz zapowiada on: Jeszcze raz poruszę ja nie tylko ziemię ale i niebo. [27] »Ponieważ Bóg powiedział, że jeszcze raz poruszy nie tylko ziemię ale i niebo: - to dał przez to znać, że miał uchylić to, co było czasowem, aby zaprowadzić to, co wiecznie trwać będzie. [28] »Wchodząc tedy do tego królestwa wiecznego, nie utrącajmy łaski otrzymanej, ale współpracując z nią przy bojaźni i uczciwości, starajmy się Bogu podobać. [29] »Inaczej - źle z nami będzie. Bóg ukarze nas, jako ogień wszystko trawiący. 
«  List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12 List do Hebrajczyków 13  »