Teksty » Ewangelia Święta - ks. E.Grzymała » Ewangelia Łukasza » Rozdział 13
«  Ewangelia Łukasza 12 Ewangelia Łukasza 13 Ewangelia Łukasza 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Nadeszli właśnie wtedy niektórzy, opowiadając mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ofiar przez nich składanych. [2] »A on im odpowiedział: Myślicie, że ci Galilejczycy więcej od innych Galilejczyków zawinili, iż to na nich spadło? [3] »Bynajmniej, zapewniam was: ale jeśli pokutować nie będziecie, wszyscy tak samo zginiecie. [4] »A myślicie, że owych osiemnastu, na których wieża w Syloe upadła i zabiła ich, byli więcej winni, niż inni mieszkańcy Jerozolimy? [5] »Bynajmniej, powiadam wam: ale jeśli pokutować nie będziecie, wszyscy tak samo zginiecie. [6] »I taką im powiedział przypowieść: Posadził ktoś w winnicy swojej drzewo figowe i przyszedł do niego po owoc, ale nic nie znalazł. [7] »Powiedział wtedy do robotnika: Już od trzech lat szukam na tej fidze owocu a nie znajduję; wytnij ją, bo i pocóż ziemię zajmuje? [8] »Ale ten mu powiada: Panie, zostaw ją, jeszcze na ten rok, aż ją okopię i nawozem obłożę; [9] »może tym razem owoc przyniesie, w przeciwnym razie potem ją wytniesz! [10] »Szabat był a on nauczał w bóżnicy. [11] »A była tam pewna niewiasta, która już od osiemnastu lat miała ducha niemocy i tak była skurczona, że nie mogła spojrzeć do góry. [12] »Widząc ją Jezus, zawołał do siebie i rzekł: Niewiasto, jesteś wolna od niemocy swojej. [13] »I włożył na nią ręce i w tej chwili wyprostowała się i chwaliła Boga. [14] »Ale przełożony bóżnicy, oburzony tem, że Jezus uzdrawiał w szabat, odezwał się do ludu: Sześć dni macie do roboty: w te więc dni a nie w szabat przychodźcie się leczyć. [15] »A Pan na to rzecze: Obłudnicy, czy kto z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi go do wody? [16] »A ta córka Abrahamowa, którą szatan od lat osiemnastu miał w swojej mocy, nie miałażby być uwolniona z tych więzów w dzień sobotni? [17] »A gdy on tak mówił, zawstydzili się przeciwnicy jego; a wszystek lud radował się z dzieł, których on dokonał. [18] »Tak raz nauczał: Do czego jest podobne królestwo niebieskie i z czem je porównam? [19] »Jest podobne do ziarna gorczycy, które wziął człowiek i posiał w swym ogrodzie. A ono wyrosło i wielkiem drzewem się stało, iż ptactwo mogło spocząć na jego gałęziach. [20] »I tak dalej mówił: Z czem mam porównać królestwo niebieskie? [21] »Jest z niem tak jak z kwasem, którym niewiasta zaprawiła trzy miary mąki, aż wszystka skwaśniała. [22] »Chodził tak i nauczał po miastach i siołach, zbliżając się do Jerozolimy. [23] »A jeden go zapytał: Panie, czy tylko niewielu się zbawi? Na to odpowiedział: [24] »Starajcie się wejść przez ciasne drzwi; mówię wam, że wielu będzie chciało wejść, a nie będą mogli. [25] »Kiedy pan domu wejdzie i drzwi się zamkną, zaczniecie z zewnątrz kołatać i prosić: Panie, otwórz nam, a odpowiedzą wam: Nie wiem, skąd jesteście. [26] »I będziecie mówili: Jedliśmy i piliśmy z tobą; nauczałeś u nas na ulicach. [27] »Ale odpowiadać wam będą: Nie wiem, skąd jesteście: idźcie precz ode mnie, nieprawości słudzy. [28] »Tam będzie dopiero płacz i zgrzytanie zębów, kiedy zobaczycie Abrahama, Izaaka, Jakóba i wszystkich proroków w królestwie Bożem; a wy będziecie wypędzeni. [29] »Ze Wschodu i z Zachodu, z Północy i z Południa przyjdą wybrani zasiąść przy stole w królestwie niebieskiem. [30] »I ostatni pierwszymi będą, a pierwsi ostatnimi. [31] »Tego samego dnia niektórzy z faryzeuszów przyszli go ostrzec i mówili mu: Uchodź stąd, bo Herod chce cię zabić. [32] »A on im rzecze: Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto czarty wyrzucam i uzdrawiam dzisiaj i jutro a trzeciego dnia koniec mój się zbliży. [33] »Ale dziś, jutro i pojutrze muszę jeszcze iść, bo poza Jerozolimą prorok umrzeć nie może. [34] »Jerozolimo, Jerozolimo, która proroków mordujesz i tych, co do ciebie są posłani kamienujesz, ileż razy syny twoje zgromadzić chciałem, jako ptak swe pisklęta pod skrzydła, a tyś nie chciała? [35] »Oto dom wasz pusty wam zostanie. A już mnie więcej nie ujrzycie, aż wam przyjdzie powiedzieć: Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. 
«  Ewangelia Łukasza 12 Ewangelia Łukasza 13 Ewangelia Łukasza 14  »


 Opis prezentowanego tekstu: ks. Edward Grzymała, "Ewangelja Święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Nowe Tłumaczenie popularne w nowoczesnym języku komentowane przez Katechizm i Brewjarz z dodatkiem Modlitw Chrześcijanina", Towarzystwo Św. Pawła - dla Apostolstwa prasy Instytut misyjny, 1936. Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl