Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Mówił też do uczniów swoich: Pewien człowiek bogaty miał włodarza, o którym mu doniesiono, że miał roztrwonić dobra jego.
[2] »Zawolał go więc i rzecze, do niego: Cóż to słyszę o tobie? zdaj sprawę z włodarstwa twego, bo już więcej rządzić nie będziesz.
[3] »Wtedy włodarz sam rzekł do siebie: Co mam robić, skoro mi pan włodarstwo odbiera? Kopać nie umiem, a żebrać się wstydzę.
[4] »Wiem, co zrobię, abym, gdy mnie z włodarstwa złożą, znalazł kąt u kogo.
[5] »I wezwał zosobna dłużników pana swego i zapytał pierwszego: Ileś winien panu memu?
[6] »A ten odpowiada: Sto barył oliwy. Rzekł mu: Weź zapis swój, siądź zaraz i napisz: Pięćdziesiąt.
[7] »Potem zapytał drugiego. A ty ileś winien? Odpowiedział: Sto korcy pszenicy. Mówi mu: Weź zapis i napisz: osiemdziesiąt.
[8] »I pochwalił pan nieuczciwego włodarza, że tak roztropnie postąpił; albowiem synowie tego świata w rodzaju swoim są, przezorniejsi od synów światłości.
[9] »A ja wam powiadam: jednajcie sobie przyjaciół nawet przez dobra niesprawiedliwe, aby was po śmierci do przybytków przyjęli wiecznych.
[10] »Kto w małem jest wierny i w większem jest wierny, a kto w małem nieuczciwy, ten i w większem nieuczciwy.
[11] »Jeżeliście nie byli wierni w dobrach niesprawiedliwych, kto wam prawdziwe powierzy?
[12] »Jeżeli na cudzem nie umieliście być wierni, kto wam da wasze?
[13] »żaden sługa nie może dwom panom służyć, bo albo pierwszego znienawidzi a drugiego pokocha, albo też pierwszego cenić będzie, a drugim wzgardzi: nie możecie służyć Bogu i Mamonowi (bogactwom).
[14] »A faryzeusze, iż byli chciwi, słysząc to, drwili z niego.
[15] »A on im rzekł: Wy pragniecie się okazać bez skazy wobec ludzi, ale Bóg zna serca wasze; bo co jest wyniosłe w człowieku, obrzydliwością, jest przed Bogiem.
[16] »Prawo i proroctwa obowiązywały aż do Jana, odtąd królestwo Boże się głosi a każdy chce tam wejść siłą.
[17] »A prędzej niebo i ziemia przeminą, niż jedna kreska wypadnie z zakonu.
[18] »Kto opuszcza własną żonę i bierze inną, cudzołoży; i kto opuszczoną pojmuje, także cudzołoży.
[19] »Był człowiek bogaty, który się przyodziewał w purpurę i bisior i codzień znakomitą wyprawiał ucztę.
[20] »Był też i żebrak, imieniem Łazarz, który leżał u wrót jego, okryty wrzodami.
[21] »Z odrobin, które spadały ze stołu bogacza, chciał zaspokoić głód, ale nikt mu nie dawał: tylko psy przychodziły lizać rany jego.
[22] »Umarł ten żebrak i anieli zanieśli go na łono Abrahama. Umarł też i bogacz i został pogrzebany w piekle.
[23] »Podniósł wtedy oczy wśród katuszy i ujrzał zdaleka Abrahama i Łazarza na łonie u niego.
[24] »I zawołał do niego: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną, i poślij Łazarza, aby umoczył koniec palca w wodzie i ochłodził język mój, bo cierpię męki w tem płomieniu.
[25] »Abraham mu rzecze: Synu, wspomnij sobie, że ci było dobrze za życia a Łazarzowi źle, a teraz on używa, a ty cierpisz.
[26] »A przytem między nami a wami otchłań stoi, aby ci, którzyby stąd przejść do was chcieli albo stamtąd tutaj, przedostać się nie mogli.
[27] »A on rzekł: Błagam cię tedy, Ojcze, abyś go posłał do domu ojca mego;
[28] »bo mam pięciu braci i chcę, żeby ich ostrzegł, iżby się nie dostali do tego miejsca katuszy.
[29] »I rzekł mu Abraham: Mają Mojżesza i proroków, niechaj ich słuchają.
[30] »Ale on odpowiedział: Nie, ojcze Abrahamie, ale jeśli kto z umarłych pójdzie do nich pokutować będą.
[31] »I rzekł mu: Jeśli Mojżesza i proroków nie słuchają, choćby też kto i zmartwychwstał, nie uwierzą.