Teksty » Ewangelia Święta - ks. E.Grzymała » Ewangelia Jana » Rozdział 19
«  Ewangelia Jana 18 Ewangelia Jana 19 Ewangelia Jana 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wtedy Piłat zabrał Jezusa i ubiczował. [2] »A żołnierze upletli koronę z ciernia, włożyli mu na głowę i w płaszcz szkarłatny go przyodziali, [3] »a potem podchodzili do niego i pozdrawiali go, wołając: Witaj, królu żydowski! I policzkowali go. [4] »A Piłat znowu wyszedł do ludu i mówił: Oto znowu wyprowadzam go do was, abyście się przekonali, że żadnej w nim winy nie znajduję. [5] »I ukazał się Jezus z koroną cierniową i w płaszczu purpurowym. I rzekł do nich: Oto człowiek! [6] »Ale gdy go zobaczyli najwyżsi kapłani i słudzy, podnieśli wrzawę, wołając: Ukrzyżuj go, ukrzyżuj! Odzywa się do nich Piłat: Weźcie go i ukrzyżujcie wy; ja żadnej winy w nim nie znajduję. [7] »Odpowiedzieli mu Żydzi: My Zakon mamy, a według Zakonu umrzeć musi, bo za Syna Bożego się uważał. [8] »Co gdy Piłat usłyszał, jeszcze więcej się przeląkł; [9] »wrócił więc do ratusza i zapytał Jezusa: Skąd jesteś? Lecz Jezus nie odpowiadał mu. [10] »Więc Piłat mu mówi: Mnie nie odpowiadasz? Nie wiesz, że mam władzę ukrzyżować cię albo wypuścić? [11] »Jezus mu odpowiedział: Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci nie dano z wysoka. Dlatego ten, który mnie wydał w ręce twoje, większą winę ponosi. [12] »I od tej chwili starał się Piłat uwolnić go, ale Żydzi czynili wrzawę i domagali się, wołając: Jeśli go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem cesarza: bo kto się królem ogłasza, sprzeciwia się cesarzowi. [13] »A słysząc takie słowa, Piłat wyprowadził Jezusa i zajął miejsce na stolicy sądu na miejscu zwanem Litostrotos a po żydowsku Gabbata. [14] »A był to dzień Przygotowania do Wielkanocy, godzina mniej więcej szósta. I znowu mówi do Żydów: Oto król wasz. [15] »A oni zawołali: Precz, precz z nim, ukrzyżuj go! A Piłat im rzecze: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli na to najwyżsi kapłani: Nie mamy króla, tylko cesarza. [16] »I wydał go im w ręce na ukrzyżowanie. Zabrali tedy Jezusa i wyprowadzili go. [17] »I tak krzyż dźwigając, skierował się ku miejscu, zwanem Trupią Głową, a po żydowsku Golgota. [18] »Tam go ukrzyżowali, a z nim dwóch innych z jednej i drugiej strony, Jezusa zaś pośrodku. [19] »Sporządził też Piłat napis i umieścił go nad krzyżem. A było napisane: Jezus Nazareński, Król Żydowski. [20] »Napis ten czytało wielu Żydów, gdyż miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, niedaleko było od miasta: napisane zaś było po żydowsku, po grecku i po łacinie. [21] »Dlatego też najwyżsi kapłani mówili do Piłata: Nie pisz: Król Żydowski, ale iż sam powiedział: Jestem Królem żydowskim. [22] »Odpowiedział im Piłat: Com napisał, napisałem. [23] »Żołnierze zaś, zaraz po ukrzyżowaniu Jezusa, wzięli szaty jego i podzielili je na cztery części, każdemu po jednej. Wzięli też i suknię, która była nieszyta, ale całodziana. [24] »Rzekli więc między sobą: Niej krajmy jej, ale los o nią rzućmy, komu ma przypaść. A to, aby się wypełniło Pismo, które mi: Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją los rzucali. To właśnie uczynili żołnierze. [25] »A pod krzyżem Jezusowym stała matka jego i siostra matki jego, Marja Kleofasowa, oraz Marja Magdalena. [26] »Widząc zaś Jezus matkę swoją obecną i ucznia umiłowanego, rzekł do matki swojej: Niewiasto, oto syn twój. [27] »A potem do ucznia: Oto matka twoja. I od tej chwili wziął ją uczeń do siebie. [28] »Potem widząc, że wszystko się wykonało, aby się Pismo wypełniło, zawołał: Pragnę. [29] »A było tam naczynie pełne octu; włożyli tedy na trzcinę gąbkę w occie umoczoną i podali mu do ust. [30] »Jezus przyjął ocet i rzekł: Wykonało się. A skłaniając głowę, ducha oddał. [31] »Żeby jednak nie zostały ciała na krzyżu w szabat, było bowiem Przygotowanie, a dzień szabatu był tego roku niezwykle uroczysty, Żydzi prosili Piłata, aby skazańcom połamano nogi i zdjęto ich. [32] »Poszli przeto żołnierze i połamali nogi jednemu i drugiemu, którzy z nim byli ukrzyżowani. [33] »Ale gdy przyszli do Jezusa i zobaczyli, że już nie żył, nie łamali mu nóg; [34] »tylko jeden z żołnierzy bok mu otwarł włócznią i odrazu wypłynęła krew i woda. [35] »A ten, kto to widział, świadectwo wydał, i prawdziwe jest świadectwo jego. I wie, że prawdę mówi, abyście i wy wierzyli. [36] »A i to też się stało, aby się wypełniło Pismo: Kości mu łamać nie będziecie. [37] »A na innem miejscu mówi Pismo: Zobaczą kogo przebodli. [38] »A potem Józef z Arymatei, uczeń Jezusa, choć ukryty z obawy przed Żydami, prosił Piłata, żeby mógł sobie zabrać ciało Jezusa. I Piłat mu pozwolił. Przyszedł więc i zabrał ciało Jezusa. [39] »Przyszedł też i Nikodem, ten, co raz w nocy odwiedził Jezusa, niosąc z sobą około stu funtów miry z aloesem zmieszanej. [40] »I tak zdjęli ciało Jezusa i owinęli je w prześcieradła lniane z wonnościami, jako jest obyczaj grzebać u Żydów. [41] »Na miejscu zaś, gdzie go ukrzyżowano, był ogród, a w tym ogrodzie grobowiec nowy, w którym jeszcze nikt nie spoczywał. [42] »Tam ze względu na żydowski dzień Przygotowania, ponieważ grób był blisko pochowano Jezusa. 
«  Ewangelia Jana 18 Ewangelia Jana 19 Ewangelia Jana 20  »


 Opis prezentowanego tekstu: ks. Edward Grzymała, "Ewangelja Święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Nowe Tłumaczenie popularne w nowoczesnym języku komentowane przez Katechizm i Brewjarz z dodatkiem Modlitw Chrześcijanina", Towarzystwo Św. Pawła - dla Apostolstwa prasy Instytut misyjny, 1936. Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl