Teksty » Listy Pawła - abp Albin Symon » List do Rzymian » Rozdział 8
«  List do Rzymian 7 List do Rzymian 8 List do Rzymian 9  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Teraz przeto niemasz żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, którzy nie chodzą wedle ciała: [2] »gdyż prawo Ducha życia wyzwoliło mię w Chrystusie Jezusie z pod prawa grzechu i śmierci. [3] »Czego nie mógł dokonać zakon, słabym będąc wobec ciała, tego dokonał Bóg. Posławszy Syna swego w ciele podobnem do naszego ciała grzesznego przeciwko grzechowi, potępił grzech w ciele: [4] »aby przykazanie zakonu wypełniło się w nas, którzy nie według ciała chodzimy, ale według ducha. [5] »Bo którzy są według ciała, myślą, co cielesne: lecz którzy są według ducha, myślą, co duchowne. [6] »Bo dążność ciała jest śmierć: a dążność ducha, życie i pokój. [7] »Albowiem dążność ciała przeciwną jest Bogu, ponieważ nie poddaje się prawu Bożemu, bo i nie może. [8] »Ci, którzy są w ciele, nie mogą podobać się Bogu. [9] »Wy atoli nie jesteście w ciele, lecz w duchu: jeżeli jednak mieszka w was Duch Boży. A jeśli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego. [10] »Jeśliże Chrystus w was jest ciało wprawdzie jest umarłe wskutek grzechu, ale duch żyje wskutek usprawiedliwienia. [11] »A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, to ten, który wzbudził z martwych Jezusa Chrystusa, ożywi i wasze ciała śmiertelne dla Ducha swego, który w was mieszka. [12] »A tak, bracia, nie ciału powinni jesteśmy, abyśmy podług ciała żyli. [13] »Bo jeśli podług ciała żyć będziecie, pomrzecie: ale jeśli duchem uczynki ciała umorzycie, żyć będziecie. [14] »Bo którzy dają się powodować Duchowi Bożemu, ci są synami Bożymi. [15] »Boście nie wzięli ducha niewoli znowu ku bojaźni: aleście wzięli ducha synowstwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! [16] »A sam Duch daje świadectwo duchowi naszemu, żeśmy synami Bożymi. [17] »Jeśliże synami, tedy i dziedzicami: dziedzicami Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi: jeżeli jednak z nim razem cierpimy, abyśmy z nim razem i uwielbieni byli. [18] »A sądzę, że cierpienia czasu teraźniejszego niczem są w porównaniu z przyszłą chwałą, która w nas się objawi. [19] »Bo wszystko stworzenie z tęsknotą wyczekuje objawienia synów Bożych: [20] »Stworzenie bowiem znikomości poddane zostało nie dobrowolnie, lecz za sprawą tego, który je poddał, w nadziei, [21] »że i ono wyzwolone będzie z niewoli skażenia na wolność chwały synów Bożych. [22] »Wiemy bowiem, iż wszystko stworzenie wzdycha, i jak rodząca wije się w bólach aż dotąd. [23] »A nietylko ono, ale i my, którzy mamy pierwociny Ducha, i my także sami w sobie wzdychamy, oczekując przybrania za synów Bożych, odkupienia ciała naszego. [24] »Bo nadzieją zbawieni jesteśmy. A nadzieja, którą się widzi, nie jest nadzieja: bo co kto widzi, pocóż by się jeszcze spodziewał? [25] »A jeśli się spodziewamy, czego nie widzimy, z cierpliwością tego oczekujemy. [26] »Podobnież i Duch wspiera słabość naszą: albowiem o cobyśmy prosić mieli, jak potrzeba, nie wiemy: ale sam Duch prosi za nami wzdychaniem niewymownem. [27] »A ten, który bada serca, wie, czego Duch żąda: ponieważ według Boga prosi za świętymi. [28] »Wiemy zaś, że tym, którzy miłują Boga, wszystko dopomaga ku dobremu: tym, którzy według postanowienia zostali wezwani, aby byli świętymi. [29] »Bo których przed wieki poznał, tych też przeznaczył, aby się stali podobnymi do obrazu Syna jego, aby on był pierworodnym między wieloma braćmi. [30] »A których przeznaczył, tych też wezwał: a których wezwał, tych też usprawiedliwił: a których usprawiedliwił, tych też uwielbił. [31] »Cóż tedy powiemy na to? Jeśli Bóg za nami, któż przeciw nam? [32] »On, który nawet własnemu Synowi swemu nie przepuścił, ale go wydał za nas wszystkich: jakoż by nam wszystkiego z nim razem nie darował? [33] »Kto będzie skarżył wybranych Bożych? Bóg, który usprawiedliwia? Któż jest, ktoby potępił? [34] »Chrystus Jezus, który za nas umarł, owszem, który też zmartwychwstał, który jest na prawicy Bożej, który się też wstawia za nami? [35] »Któż tedy nas odłączy od miłości Chrystusowej? Czy utrapienie? czy ucisk? czy głód? czy nagość? czy niebezpieczeństwo? czy prześladowanie? czy miecz? [36] »(Jako jest napisano: "Dla ciebie to mordują nas codzień: mają za owce skazane na rzeź"). [37] »Ale w tem wszystkiem przezwyciężamy przez tego, który nas umiłował. [38] »Bo jestem pewien, iż ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani księstwa, ani moce, ani teraźniejsze rzeczy, ani przyszłe, ani siła, [39] »ani co wysokie, ani co niskie, ani żadne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. 
«  List do Rzymian 7 List do Rzymian 8 List do Rzymian 9  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów z Krośnieńskiej Biblioteki CyfrowejOpis prezentowanego tekstu: SYMON F. A. Ks. Arcybp. Listy św. Pawła Apostoła, z greckiego oryginału przełożył X. FR. A. Symon arcybiskup. Tekst na nowo rozłożył, wstępy i objaśnienia napisał X. J. Korzonkiewicz. Kraków. Nakł. Księg. Krakowskiej. Druk "Głosu Narodu" 1928. XLVI+267s.