Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię: bo mi świadectwo daje sumienie moje w Duchu świętym:
[2] »że smutek wielki i ból nieustający noszę w mem sercu.
[3] »Bo pragnąłbym sam być skazanym na zatracenie daleko od Chrystusa za braci moich, którzy są krewni moi według ciała:
[4] »którzy są izraelici, których jest synowstwo, i chwała, i przymierze, i zakon, i służba Boża, i obietnice:
[5] »których ojcowie, i z których jest Chrystus wedle ciała, który jest nad wszystkiem Bóg błogosławiony na wieki! Amen.
[6] »Nie dlatego jednak boleję, iżby upaść miała obietnica Boża. Bo nie wszyscy, którzy rodzą się z Izraela, są izraelitami:
[7] »i nie wszyscy, którzy pochodzą od Abrahama, są jego synami: ale "od Izaaka zwać się będzie potomstwo twoje":
[8] »to jest, nie synowie ciała są synami Bożymi, ale synowie obietnicy, ci są uważani za jego potomstwo.
[9] »Bo oto jest słowo obietnicy: "Około tego czasu przyjdę, a Sara będzie miała syna".
[10] »A nietylko ona, ale i Rebeka, począwszy dwóch synów od jednego, od Izaaka, ojca naszego, miała słowo Boże.
[11] »Albowiem, gdy się jeszcze nie narodzili byli, i nic dobrego ani złego nie uczynili (aby według wybrania pozostało niewzruszonem postanowienie Boże): nie z uczynków, ale z woli tego, który powołuje,
[12] »powiedziano jej było: "Starszy będzie służył młodszemu":
[13] »jako jest napisano: "Jakóba miłowałem, a Ezawa nie upodobałem sobie".
[14] »Cóż tedy powiemy? Czy nie jest Bóg niesprawiedliwy? Przenigdy!
[15] »Bo oto co mówi do Mojżesza: "Zmiłuję się, nad kim zmiłować się zechcę: i okażę miłosierdzie, nad kim się ulituję''.
[16] »Więc nie zależy to ani od tego, kto chce, ani od tego, kto bieży, ale od Boga, który się lituje.
[17] »Albowiem Pismo tak mówi do Faraona: "Na to właśnie wzbudziłem ciebie, abym pokazał na tobie moc moją: i aby imię moje opowiadane było po wszystkiej ziemi".
[18] »Nad kim tedy chce, lituje się: a kogo chce, zatwardza.
[19] »Powiesz mi tedy: Pocóżże się jeszcze użala? Bo któż się sprzeciwi woli jego?
[20] »O człowiecze, coś ty jest, że się z Bogiem spierasz? Czy rzecz ulepiona pyta tego, który ją ulepił: Czemuś mię tak uczynił?
[21] »Czy garncarz nie ma mocy nad gliną, aby z tegoż kawałka ulepił jedno naczynie ku czci, a drugie ku sromocie?
[22] »Jeśliże Bóg chcąc okazać gniew, i dać poznać moc swoją, bardzo długo znosił w cierpliwości naczynia gniewu, gotowe ku zniszczeniu:
[23] »aby okazał bogactwo swej chwały na naczyniach miłosierdzia, które przygotował był ku chwale:
[24] »jakiemi jesteśmy my, których też wezwał, nietylko z żydów, ale i z pogan: cóż na to powiesz?
[25] »Oto, co mówi on u Ozeasza: "Nazwę nie mój lud, ludem moim: a nie umiłowaną, umiłowaną: i tę, która łaski nie doznała była, tą, która dostąpiła łaski.
[26] »I stanie się: Na miejscu, gdzie im powiedziane było: Wy nie mój lud: tam nazwani oni będą synami Bożymi".
[27] »A Izajasz tak woła o Izraelu: "Gdyby liczba synów izraelskich była jak piasek morski, ostatek tylko zbawion będzie.
[28] »Bo spełnia on słowo, i przyspiesza je w sprawiedliwości: tak jest, wkrótce wykona Pan słowo na ziemi".
[29] »I jak tenże Izajasz przepowiedział: "Jeśliby Pan zastępów nie był nam zostawił nasienia, stalibyśmy się byli jak Sodoma, i bylibyśmy podobni do Gomory".
[30] »Cóż tedy powiemy? Oto, że poganie, którzy nie zabiegali o sprawiedliwość, dostąpili sprawiedliwości, a sprawiedliwości, która jest z wiary.
[31] »A Izrael, który gonił za prawem sprawiedliwości, do prawa sprawiedliwości nie dosięgnął.
[32] »Dlaczego? Bo zabiegał o nią nie przez wiarę, lecz przez uczynki: bo się potknęli o kamień obrazy:
[33] »jak jest napisano: "Oto kładę na Syonie kamień obrazy i skałę zgorszenia: a żaden z tych, co weń wierzą, zawstydzon nie będzie".