Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I pobłogosławił Bóg Noacha i synów jego, i rzekł do nich: "Rozradzajcie się i rozmnażajcie i napełniajcie ziemię!
[2] »A bojaźń i trwoga wasza niech będzie nad wszelkiém zwierzęciem ziemi i nad wszelkiém ptactwem nieba. Wszystko co się porusza na ziemi i wszystkie ryby morza w moc waszą oddane!
[3] »Wszystko co się rusza i co żyje, wam będzie na pokarm, jako zieloną roślinę oddałem wam wszystko.
[4] »Wszakże istoty z życiem jej, z krwią jej, - jeść nie będziecie.
[5] »W szczególności krwi waszej, służącej życiu waszemu, poszukiwać będę. Z ręki wszelkiego żywota poszukiwać jej będę; i z ręki człowieka, - jednego z ręki drugiego, - poszukiwać będę życia ludzkiego.
[6] »Kto przeleje krew człowieka, przez człowieka krew jego przelaną będzie; bo na obraz Boży stworzył człowieka!
[7] »Wy zaś rozradzajcie się i rozmnażajcie; rozpleniajcie się na ziemi, i rozmnażajcie się na niej!
[8] »I oświadczył Bóg Noachowi i synom jego z nim, i rzekł:
[9] »Ja zaś oto stanowię przymierze Moje z wami, i z potomstwem waszém, po was.
[10] »I z wszelką istotą żyjącą, która z wami - w ptactwie, bydle i wszelkiém zwierzęciem ziemi przy was, z wszystkiemi co wyszły z korabia, z wszelkiém zwierzęciem ziemi.
[11] »I utwierdzam przymierze Moje z wami, żeby nie było już zgładzoném wszelkie ciało przez wody potopu, i nie było już potopu dla zniszczenia ziemi".
[12] »I rzekł Bóg: "Oto znak przymierza, który ustanawiam między Mną a wami, i między każdą istotą żyjącą, co z wami była, na czasy wieczne!
[13] »Łuk Mój kładę na obłokach aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią.
[14] »I będzie gdy oblokę obłokiem ziemię, a ukaże się łuk na obłokach:
[15] »Wtedy wspomnę na przymierze Moje, co między Mną a wami, i każdem jestestwem żyjącem, w wszelkiém ciele; a nie staną się już wody potopem, aby zniweczyć wszelkie ciało.
[16] »I będzie łuk w obłokach, i spojrzę nań, abym wspomniał na przymierze wieczne między Bogiem, a każdem jestestwem żyjącém w wszelkiém ciele, które jest na ziemi."
[17] »I rzekł Bóg do Noacha: "Oto znak przymierza, które ustanowiłem między Mną a wszelkiém ciałem, które jest na ziemi!"
[18] »A byli Synowie Noacha, którzy wyszli z korabia, Szem i Cham i Jefet. Cham zaś był ojcem Kanaana.
[19] »Ci trzej to byli synami Noacha, - a z tych zasiedliła się cała ziemia.
[20] »I począł Noach, mąż roli, i zasadził winnicę.
[21] »I napił się wina, i odurzył się, i obnażył się we wnętrzu namiotu swojego.
[22] »I ujrzał Cham, ojciec Kanaana, nagość ojca swojego, - i powiedział to dwom braciom swoim na dworze.
[23] »I wzięli Szem i Jefet szatę, i włożyli ją obaj na ramiona swoje, i podeszli wstecz, i przykryli nagość ojca swojego; a oblicza ich były odwrócone, że nagości ojca swego nie widzieli.
[24] »I obudził się Noach po winie swojém, i dowiedział się, co uczynił mu syn jego młodszy.
[25] »I rzekł: "Przeklęty Kanaan; sługą sług niech będzie braciom swoim!"
[26] »I rzekł: "Błogosławiony Wiekuisty, Bóg Szema; a niech będzie Kanaan sługą im.
[27] »Niech rozprzestrzeni Bóg Jefetowi, i niech zamieszka w namiotach Szema; a niech będzie Kanaan sługą im!"
[28] »I żył Noach po potopie trzysta pięćdziesiąt lat.
[29] »A były wszystkie dni Noacha, dziewięćset pięćdziesiąt lat; i umarł.