Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zdarzyło się następnie, że umarł król Amonitów, a objął rządy po nim syn jego Chanun.
[2] »Pomyślał tedy Dawid: Okażę się uprzejmym względem Chanuna, syna Nachasza, tak jak uprzejmym się okazał względem mnie ojciec jego. Posłał tedy Dawid, aby go za pośrednictwem sług swoich po ojcu jego pocieszyć. I tak przybyli słudzy Dawida do ziemi Amonitów.
[3] »Rzekli jednak książęta amoniccy do pana swego, Chanuna: Alboż mniemasz, że dla uczczenia ojca twego posłał ci Dawid pocieszycieli? Czyż nie raczej w tym celu, aby miasto zbadać i wypatrzeć, aby je następnie zburzyć, posłał Dawid sługi swoje do ciebie?
[4] »Ujął tedy Chanun sługi Dawida i kazał im ogolić po połowie brody ich i szaty ich do połowy poobcinać, aż po siedzenia ich, poczem ich puścił.
[5] »Gdy doniesiono o tem Dawidowi, wysłał im naprzeciw - zostali bowiem mężowie ci srodze zelżeni - i polecił im król: Zostańcie w Jerycho aż odrosną wam brody, poczem wrócicie.
[6] »Zobaczywszy tedy Amonici, że osławili się u Dawida, posłali ciż Amonici i wynajęli sobie Aramejczyków z Beth Rechob i Aramejczyków z Coby, dwadzieścia tysięcy pieszych, a niemniej tysiąca ludzi oraz ludzi z Tob - dwanaście tysięcy ludzi.
[7] »Usłyszawszy o tem Dawid, wyprawił Joaba wraz z całem wojskiem najdzielniejszem.
[8] »Wystąpili tedy Amonici i uszykowali się do bitwy przed samem wejściem do bramy, podczas gdy Aramejczycy z Coby i Rechobu oraz ludzie z Tob i Maachy oddzielnie na polu stali.
[9] »Widząc Joab, że zagraża mu napad z przodu i z tyłu, wybrał z wszystkich doborowych Izraela i uszykował się przeciw Aramejczykom.
[10] »Resztę wojennego ludu oddał pod dowództwo Abiszaja, brata swego, i uszykował ich przeciw Amonitom.
[11] »Przyczem zarządził: Jeśliby mieli przewagę nademną Aramejczycy, przybędziesz ty mi z odsieczą; gdyby zaś mieli przewagę Amonici nad tobą, pójdę ja na odsiecz tobie.
[12] »Bądź mężnym, a walczmy mężnie za lud nasz i za miasta Boga naszego - Wiekuisty zaś niechaj uczyni co za dobre uzna.
[13] »I tak wystąpił Joab wraz z ludem, który miał przy sobie, do boju z Aramejczykami i pierzchnęli przed nim.
[14] »Widząc zaś Amonici, że pierzchnęli Aramejczycy, pierzchnęli również przed Abiszajem i cofnęli się do miasta. Joab jednak, zaniechawszy Amonitów, powrócił do Jerozolimy.
[15] »Gdy widzieli Aramejczycy, że pobici zostali przez Izraelitów, ściągnęli znów razem.
[16] »I wysłał Hadarezer i kazał wyprowadzić Aramejczyków z drugiej strony rzeki. Przyciągnęli oni do Chelam, a Szobach, wódz wojsk Hadarezera, na czele ich.
[17] »Gdy doniesiono o tem Dawidowi, zgromadził on wszystkich Izraelitów, a przeprawiwszy się za Jordan przybył do Chelam. I uszykowali się Aramejczycy przeciw Dawidowi i wydali mu bitwę.
[18] »Ale pierzchnęli Aramejczycy przed Izraelem, przyczem zabił Dawid Aramejczykom siedmset koni zaprzęgowych i czterdzieści tysięcy jeźdźców, Szobacha też, wodza hufców jego, zranił tak, że umarł tamże.
[19] »Widząc tedy wszyscy królowie podlegli Hadarezerowi, że ponieśli klęskę od Izraela, zawarli pokój z Izraelitami i hołdowali im, i obawiali się już Aramejczycy dopomagać nadal Amonitom.