Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Samuela » Rozdział 20
«  2 Księga Samuela 19 2 Księga Samuela 20 2 Księga Samuela 21  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Otóż obecny był tam przypadkiem człowiek nikczemny, Binjaminita, imieniem Szeba, syn Bichri; zadął on w trąbę i zawołał: Nie mamy udziału w Dawidzie, ani dziedzictwa w synu Iszaja - każdy do namiotów swych, Izraelu. [2] »I tak odłączyli się wszyscy mężowie izraelscy od Dawida i poszli za Szebą, synem Bichri; mężowie jednak judzcy gromadzili się silniej wokoło króla swego, od Jordanu aż do Jerozolimy. [3] »Gdy przybył tedy Dawid do domu swego, do Jerozolimy, wziął owe dziesięć kobiet nałożnic, które zostawił był dla strzeżenia domu, i umieścił je w gmachu oddzielnym, gdzie je w żywność zaopatrywał, jakkolwiek do nich się nie zbliżał. I tak żyły oddzielone aż do dnia śmierci ich, niby wdowy za życia męża. [4] »Poczem rzekł król do Amasy: Zwołaj mi Judejczyków w przeciągu trzech dni; ty sam zaś stawisz się następnie tu! [5] »Wyruszył tedy Amasa, by zwołać Judejczyków. Gdy jednak opóźnił czas, który mu był wyznaczył, [6] »Rzekł Dawid do Abiszaja: Teraz wyrządzi nam Szeba, syn Bichri, więcej zła niż Absalom; zabierz przeto sam ludzi pana swego, a puść się w pogoń za nim, aby nie znalazł jakich miast obwarowanych, a zasępił oko nasze. [7] »Wyruszyli tedy mężowie Joaba za nim, wraz z Kretejczykami i Pletejczykami i całem rycerstwem, i wyszli z Jerozolimy, by ścigać Szebę, syna Bichri. [8] »Gdy znajdowali się właśnie przy owym wielkim kamieniu, który w Gibeonie, przybył im naprzeciw Amasa. Joab zaś miał wojenną szatę swoją, w którą był przyodziany, przepasaną, a nad nią zapaskę od miecza, przywiązaną do bioder jego, wraz z pochwą swoją; ten się wysunął i wypadł. [9] »I zapytał Joab Amasy: Czyś zdrów, bracie mój? Przyczem ujął Joab Amasę prawą ręką swoją za brodę, aby go niby ucałować. [10] »Amasa zaś nie zauważył miecza w ręce lewej Joaba, żgnął nim tedy Joab w żywot jego, tak że rozlał jego wnętrzności na ziemię, nie zadając mu już drugiego ciosu; i umarł Amasa. Poczem puścił się Joab i Abiszai, brat jego, w pogoń za Szebą, synem Bichri. [11] »Jeden zaś ze sług Joaba musiał stanąć przy nim i wołać: Kto trzyma z Joabem i kto z Dawidem, niechaj idzie za Joabem! [12] »Gdy jednak Amasa krwią zbroczony wpośródku gościńca leżał, a widział ów człowiek, że wszystek lud przystawał, usunął Amasę z gościńca na pole i rzucił nań płaszcz, gdy spostrzegł że każdy, który mimo niego przechodził, przystawał. [13] »Gdy tedy Amasa uprzątnięty został z gościńca, pociągnął każdy za Joabem, aby ścigać Szebę, syna Bichri. [14] »Ten przeciągnął przez wszystkie pokolenia izraelskie aż do Abel, czyli Bet Maacha, z wszystkimi Beerydami, i zgromadzili się i pociągnęli również za nim. [15] »Ale przypadli go i oblegali go w Abel Bet Maacha i usypali wał przeciw miastu; i stanął on przy murze obwodowym, poczem cały lud towarzyszący Joabowi przypuścił szturm, by zburzyć mur. [16] »Zawołała tedy jakaś kobieta mądra z miasta: Posłuchajcie, posłuchajcie! chciejcie powiedzieć Joabowi: Zbliż się tu, mam pomówić z tobą. [17] »Gdy tedy zbliżył się do niej, zapytała kobieta: Azaliś ty Joab? I odpowiedział: Tak! Rzekła doń tedy: Słuchaj słów służebnicy twojej! I odpowiedział: Słucham! [18] »I ciągnęła dalej i rzekła: Należałoby najprzód przemówić, mianowicie zapytać się w Abelu, a wtedy by już skończono. [19] »Należę ja do najspokojniejszych z pośród wiernych miast w Izraelu; pragniesz zniszczyć gród, należący do stolic izraelskich. Czemu chcesz zburzyć dziedzictwo Wiekuistego? [20] »I odpowiedział Joab: Dalekiem, dalekiem to odemnie! Nie chcę ani burzyć ani niszczyć! [21] »Nie o to idzie, ale człowiek z gór efraimskich imieniem Szeba, syn Bichri, podniósł rękę swą przeciw królowi Dawidowi; wydajcie go samego a odstąpię od miasta! I odpowiedziała kobieta Joabowi: Zaraz wyrzuconą ci będzie głowa jego przez mur. [22] »Poczem zwróciła się ona kobieta do całego ludu w mądrości swojej, tak że ścieli głowę Szeby, syna Bichri, i rzucili ją Joabowi. Ten zaś kazał uderzyć w trąbę i rozproszyli się z pod miasta, każdy do namiotu swego, podczas gdy Joab do Jerozolimy do króla wrócił. [23] »Joab tedy ustanowiony został nad całem wojskiem izraelskiem, Benaja, syn Jehojady, nad Kretejczykami i Pletejczykami. [24] »Adoram nad pańszczyzną, a Jehoszafat, syn Achiluda, został kanclerzem. [25] »Szewa został sekretarzem stanu, Cadok i Abjatar najwyższymi kapłanami. [26] »Ira Jairyta był również urzędnikiem przy Dawidzie. 
«  2 Księga Samuela 19 2 Księga Samuela 20 2 Księga Samuela 21  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).