Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy nareszcie zamieszkał król w domu swoim, a Wiekuisty użyczył mu pokoju zewsząd od wszystkich nieprzyjaciół jego,
[2] »Rzekł wtedy król do Natana, proroka: Spojrzże! ja mieszkam w domu cedrowym, a arka Boża umieszczona pod oponą.
[3] »I rzekł Natan do króla: Cokolwiek masz w sercu twojem, idź, wykonaj, albowiem Wiekuisty z tobą.
[4] »Ale jeszcze tej samej nocy doszło słowo Wiekuistego Natana, mówiąc:
[5] »Idź, oświadcz słudze mojemu, Dawidowi: Tak rzecze Wiekuisty: Ty chcesz mi budować dom na siedzibę Moją.
[6] »Wszak nie mieszkałem w domu od dnia, któregom wywiódł synów Izraela z Egiptu, aż do dnia dzisiejszego, alem przebywał w namiocie albo przybytku.
[7] »Czyżem kiedykolwiek, pókim tak piegrzymował ze wszystkimi synami Izraela, rzekł słowo do którego z przedstawicieli pokoleń Izraela, którym poruczyłem pasterzyć ludowi Mojemu Izraelowi, mówiąc: Czemu nie budujecie mi domu cedrowego?
[8] »Teraz, wszakże oświadczysz tak słudze Mojemu, Dawidowi: Tak rzecze Wiekuisty zastępów: Jam cię wziął z wygonu z po za stad, abyś był księciem nad ludem Moim, nad Izraelem.
[9] »I byłem z tobą wszędzie gdzieś chodził, i wytępiłem wszystkich wrogów twoich przed obliczem twojem, i uczyniłem ci imię wielkie, jako imię wielkich, którzy są na ziemi.
[10] »Ustanowiłem też miejsce ludowi Mojemu, Izraelowi, i osadziłem go tak aby zamieszkał na miejscu swojem, aby nie był niepokojony nadal, i aby go więcej synowie bezprawia nie gnębili jak przedtem.
[11] »A od dnia, któregom postanowił sędziów nad ludem Moim, Izraelem, a użyczyłem ci pokoju od wszystkich wrogów twoich, zapowiadał ci Wiekuisty, że ci dom zbuduje Wiekuisty.
[12] »Gdy się wypełnią dni twoje, a spoczniesz przy ojcach twoich, wtedy dźwignę ród twój po tobie, który wyjdzie z łona twojego, i utwierdzę królestwo jego.
[13] »On zbuduje dom imieniu Mojemu, a ja utwierdzę stolicę królestwa jego na wieki.
[14] »Ja mu będę ojcem, a on Mi będzie synem, tak że gdy przewini, skarcę go biczem ludzkim i plagami synów ludzkich.
[15] »Wszakże łaska Moja nie odstąpi od niego, tak jakiem ją odjął od Saula, któregom odrzucił przed obliczem twojem.
[16] »Lecz trwałym będzie dom twój i królestwo twoje na wieki przed tobą; stolica twoja będzie utwierdzona na wieki.
[17] »Ściśle wedle słów tych i wedle całego objawienia tego powtórzył Natan Dawidowi.
[18] »Wtedy wszedł król Dawid, a zatrzymawszy się przed obliczem Wiekuistego, zawołał; Czem ja, Panie Wiekuisty, i czem dom mój, żeś mnie przywiódł aż dotąd!
[19] »A nie wystarczyło to jeszcze w oczach twoich, Panie Wiekuisty, raczej rozciągnąłeś przyrzeczenie Twoje na dom sługi Twojego w czasach odległych. A czyż nie jest to wskazówką dla człowieka, Panie Wiekuisty?
[20] »Ale cóżby miał Dawid więcej jeszcze Ci powiedzieć? Ty sam znasz wszak sługę Twojego, Panie Wiekuisty!
[21] »Gwoli słowu Twojemu i wedle serca Twego spełniłeś wszystkie te rzeczy wielkie, oznajmując słudze Twojemu.
[22] »Przeto wielkim jesteś, Wiekuisty Boże, bo nikt Ci nie dorówna, a niemasz Boga prócz Ciebie, po tem wszystkiem cośmy własnemi uszyma naszemi zasłyszeli.
[23] »A któż jak lud Twój Izrael, ten naród jedyny na ziemi, dla którego ukazało się Bóstwo samo, aby go sobie za naród wyzwolić, i aby sobie imię zapewnić, i aby spełnić dlań te dzieła wielkie, a wspaniałe czyny dla kraju Twojego, gwoli ludowi, któregoś sobie z Egiptu wyzwolił wbrew narodom i bożyszczom ich.
[24] »I utwierdziłeś sobie lud Twój izraelski, aby Ci był ludem na wieki, Ty zaś Wiekuisty stałeś się Bogiem ich.
[25] »A teraz Wiekuisty, Boże! słowo, które wyrzekłeś o słudze Twoim i o domu jego, utwierdź je na wieki, a uczyń jakieś wyrzekł.
[26] »Aby wsławiło się imię Twoje na zawsze, aby mówiono: Wiekuisty zastępów jest Bogiem w Izraelu - i aby dom sługi Twojego, Dawida, przed obliczem Twojem się utwierdził.
[27] »Ty bowiem Wiekuisty zastępów, Boże Izraela, objawiłeś uszom sługi Twojego, mówiąc: Dom zbuduję Tobie - dlatego zdobył się sługa Twój na odwagę pomodlić się do Ciebie modlitwą tą.
[28] »Otóż teraz, Panie Wiekuisty, Tyś Bogiem, a słowa Twoje muszą być prawdą, ponieważ przyrzekłeś słudze Twojemu dobro to.
[29] »I tak chciej pobłogosławić dom sługi Twojego, aby trwał na wieki przed Tobą; albowiem Ty, Panie Wiekuisty, wyrzekłeś, a błogosławieństwem Twojem ubłogosławiony będzie dom sługi Twojego na wieki.