Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 1 Księga Królewska » Rozdział 14
«  1 Księga Królewska 13 1 Księga Królewska 14 1 Księga Królewska 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Onego czasu zachorował Abija, syn Jerobeama. [2] »Rzekł tedy Jerobeam do małżonki swojej: Powstań, i chciej się przebrać, aby nie poznano, żeś małżonką Jerobeama, a udaj się do Szylo. Oto jest tam prorok Achija, ten sam, który wyrzekł o mnie, że zostanę królem nad tym ludem. [3] »Zabierz jednak z sobą dziesięć chlebów i placków i dzban miodu, a wejdź do niego. On ci powie co będzie z chłopcem. [4] »I uczyniła tak małżonka Jerobeama, i wyruszyła do Szylo i weszła do domu Achii. Achija zaś nie mógł już widzieć, stężały bowiem oczy jego z powodu sędziwości. [5] »Wiekuisty jednak rzekł był do Achii: Oto przychodzi małżonka Jerobeama, aby zażądać od ciebie porady względem syna swojego, który chory jest. Oświadczysz jej w ten a ten sposób! Gdy weszła, była do niepoznania przebrana. [6] »Skoro tedy usłyszał Achija odgłos kroków jej, gdy wchodziła we drzwi, rzekł: Wnijdź, małżonko Jerobeama! Nacóż się jeszcze przebierasz, gdy mi srogą wieść dla ciebie poruczono. [7] »Idź, oświadcz Jerobeamowi: Tak rzecze Wiekuisty, Bóg Izraela: Przeto żem cię wyniósł z pośród ludu, a ustanowił cię księciem nad ludem moim izraelskim, [8] »A oderwałem królestwo od domu Dawida, a oddałem je tobie - tyś jednak nie był jako sługa Mój, Dawid, który przestrzegał przykazań Moich, a postępował za Mną całem sercem swojem, to tylko czyniąc, co się podobało oczom Moim, [9] »Lecz postępowałeś niecniej od wszystkich, którzy byli przed tobą, poszedłeś i poczyniłeś sobie bogi cudze i odlewy, aby Mnie jątrzyć, a rzuciłeś Mnie precz po za grzbiet swój, [10] »Dlatego oto sprowadzę niedolę na dom Jerobeama, i zgładzę Jerobeamowi wszystko co ścianę moczy, zależnych i wolnych w Izraelu, i zetrę ślady domu Jerobeama, jak się ściera pomiot, dopóki go zupełnie nie staje. [11] »Ktoby z domu Jerobeama zmarł w mieście, tego poźrą psy; a ktoby na polu zginął, tego poźre ptactwo nieba, gdyż Wiekuisty to wyrzekł. [12] »Ty przeto wstań a idź do domu; gdy nogi twoje w mieście staną zamrze chłopiec. [13] »I opłakiwać go będzie cały Izrael i pochowają go, bo ten jeden tylko z całego domu Jerobeama wnijdzie do grobu, ponieważ znalazło się w nim coś jeszcze, co podobało się Wiekuistemu, Bogu Izraela, w domu Jerobeama. [14] »Wiekuisty zaś ustanowi sobie króla nad Izraelem, który zgładzi dom Jerobeama onego dnia, a to jak najrychlej. [15] »I uderzy Wiekuisty Izraela, że będzie jako sitowie, które na wodzie się chwieje; i wyrzuci Izraela z ziemi tej pięknej, którą oddał ojcom ich; i rozproszy ich po za rzekę, ponieważ poczynili sobie swe gaje, jątrząc Wiekuistego. [16] »I wyda on Izraela, z powodu grzechów Jerobeama, których się dopuścił, a którymi przywiódł do grzechu Izraela. [17] »Powstała tedy małżonka Jerobeama i poszła i przybyła do Tyrcy; zaledwie jednak wstąpiła na próg domu, zmarł chłopiec. [18] »I pochowano go, i opłakiwał go cały Izrael, stosownie do słowa Wiekuistego, które wyrzekł przez sługę Swojego, proroka Achiję. [19] »A co do innych spraw Jerobeama, jakie wojny toczył, i jak panował - spisane to wszak w księdzie dziejów królów izraelskich. [20] »Dni zaś, których panował Jerobeam, było dwadzieścia i dwa lata. Poczem spoczął przy ojcach swoich, a objął rządy syn jego, Nadab, miasto niego. [21] »Rehabeam jednak, syn Salomona, panował w Judzie. Czterdzieści i jeden lat było Rehabeamowi gdy rządy objął, a siedmnaście lat panował w Jerozolimie, w mieście, które wybrał Wiekuisty z pośród wszystkich pokoleń Izraela, aby ustanowić tam imię Swoje. Imię zaś matki jego: Naama, Amonitka. [22] »A czynił też i Juda co złem było w oczach Wiekuistego, a wzniecali żarliwość jego bardziej niż tem wszystkiem, co byli uczynili ojcowie ich, przez grzechy swe, których się dopuszczali. [23] »I oni bowiem pobudowali sobie wyżyny, posągi i gaje na każdym pagórku wysokim i pod każdem drzewem zielonem. [24] »Nawet i nierządnicy znajdowali się w kraju. Naśladowali wszystkie one ohydy narodów, które wypędził Wiekuisty przed synami Izraela. [25] »Ale w piątym roku króla Rehabeama, nadciągnął Szyszak, król Egiptu, przeciw Jerozolimie. [26] »I zabrał skarby przybytku Wiekuistego i skarby pałacu królewskiego, wszystko to zabrał; zabrał też wszystkie puklerze złote, które był sporządził Salomon. [27] »Zamiast nich sporządził król Rehabeam puklerze miedziane i poruczył je naczelnikowi drabantów, którzy u wejścia pałacu królewskiego straż trzymali. [28] »Ile razy król do przybytku Wiekuistego się udawał, brali je drabanci, poczem odnosili je do przysionka drabantów. [29] »A co do innych spraw Rehabeama i wszystkiego, czego dokonał, spisano to wszak w księdze dziejów królów judzkich. [30] »Wojna zaś toczyła się między Rehabeamem a Jerobeamem ustawicznie. [31] »I spoczął Rehabeam przy ojcach swoich, i pochowano go przy ojcach jego w mieście Dawida. Imię zaś matki jego: Naama, Amonitka. Poczem objął rządy syn jego, Abijam, miasto niego. 
«  1 Księga Królewska 13 1 Księga Królewska 14 1 Księga Królewska 15  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).