Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Poczem wysłał król posłów i zgromadzili doń wszystkich starszych Judy i Jerozolimy.
[2] »I wstąpił król do przybytku Wiekuistego a wszyscy mężowie Judy i wszyscy obywatele Jerozolimy wraz z nim, również i kapłani i prorocy i wszystek lud, od najmniejszych do największych; i przeczytał w uszy ich wszystkie słowa księgi przymierza, znalezionej w przybytku Wiekuistego.
[3] »Poczem stanął król przy kolumnie i zawarł przymierze przed obliczem Wiekuistego, aby postępowali za Wiekuistym, a przestrzegali przykazań i świadectw i ustaw Jego całem sercem i całą duszą, aby tak stwierdzić słowa tego przymierza, spisane w onej księdze. I przystąpił wszystek lud do przymierza.
[4] »Poczem polecił król Chilkjaszowi, arcykapłanowi, jakoteż kapłanom podrzędnym i trzymającym straż u progu, aby uprzątnięto z przybytku Wiekuistego wszystkie przybory sporządzone dla Baala i dla Astarty i dla całego zastępu nieba. I kazał je spalić po za obrębem Jerozolimy na polach Kidronu i wyprowadził popiół ich do Bethel.
[5] »Usunął też mnichów, których ustanowili królowie judzcy, gdy palono kadzidła po wyżynach w miastach judzkich i w okolicach Jerozolimy, również tych, którzy palili kadzidła Baalowi, słońcu i księżycowi i gwiazdom i całemu zastępowi nieba.
[6] »I wyprowadził Astartę z przybytku Wiekuistego, poza obręb Jerozolimy, do doliny Kidronu, i spalił ją w dolinie kidrońskiej i starł w proch i rzucił proch jej na groby pospolitego ludu.
[7] »I zburzył domy nierządników, znajdujące się przy przybytku Wiekuistego, gdzie kobiety tkały namioty dla Astarty.
[8] »I sprowadził wszystkich kapłanów z miast judzkich i zanieczyścił wyżyny, gdzie kadzili ci kapłani, od Geby aż do Beerszeby. Zburzył również wyżyny wrotni, znajdujące się u wejścia do bramy Jozuego, naczelnika miasta, położonej po lewej stronie tego, który do bramy miasta wstępuje.
[9] »Nie wolno wszakże było kapłanom wyżyn wstępować do ołtarza Wiekuistego w Jerozolimie, lecz pożywali przaśny chleb wśród braci swoich.
[10] »Zanieczyścił również ognisko położone w dolinie Ben-Hinnom, aby nikt już syna swego albo córki swej nie przeprowadzał przez ogień dla Molocha.
[11] »Usunął również od wejścia do przybytku Wiekuistego konie, które ustanowili byli królowie judzcy na cześć słońca, ku komnacie Netan-Melecha, podkomorzego, położonej w Parwarim; wozy słońca zaś spalił ogniem.
[12] »Ołtarze też znajdujące się na dachu piętrowego budynku Achaza, które wystawili królowie judzcy, niemniej ołtarze, które wystawił Manase w obu dworcach przybytku Wiekuistego, zburzył król, strącił je ztamtąd i rzucił zgliszcza ich do doliny kidrońskiej.
[13] »Wyżyny też, położone po wschodniej stronie Jerozolimy, na południu od góry zgorszenia, które zbudował Salomon, król izraelski, dla Astarty, ohydy Cydończyków, i Kemosza, ohydy Moabitów, i dla Milkoma, wstrętnego bożca Ammonitów, zanieczyścił król.
[14] »Skruszył również posągi i ściął Astarty i zapełnił miejsce ich kośćmi ludzkiemi.
[15] »Ale i ołtarz w Bethel, wyżynę wzniesioną przez Jerobeama, syna Nebata, który uwiódł Izraela do grzechu, i ten ołtarz wraz z wyżyną zburzył; i spalił wyżynę i starł ją w proch; spalił również Astartę.
[16] »A gdy się Jozjasz odwrócił i spostrzegł groby, które się tam na górze znajdowały, posłał i kazał zabrać kości z grobów i spalił je na ołtarzu i zanieczyścił go, wedle słowa Wiekuistego, które zapowiedział był ów mąż Boży, zwiastujący te rzeczy.
[17] »Poczem zapytał się: Co to za pomnik, który tu widzę? I odpowiedzieli mu ludzie miasta: Grobowiec to onego męża Bożego, który przybył z Judy, i zapowiedział rzeczy te, któreś spełnił nad ołtarzem w Bethel.
[18] »Rzekł tedy: Zostawcie go! niechaj nikt kości jego nie poruszy! I tak zachowali te kości, wraz z kośćmi proroka, który przybył z Samaryi.
[19] »Nadto usunął Jozjasz i wszystkie przybytki wyżyn, znajdujące się w miastach Samaryi, które wznieśli królowie izraelscy dla jątrzenia Wiekuistego, i postąpił z nimi zupełnie tak, jak postąpił w Bethel.
[20] »I wyrznął wszystkich znajdujących się tam kapłanów wyżyn na ołtarzach, i spalił na nich kości ludzkie. Poczem powrócił do Jerozolimy.
[21] »I rozkazał król całemu ludowi tak: Obchodźcie paschę na cześć Wiekuistego, Boga waszego, jako przepisano w tej księdze przymierza.
[22] »Albowiem nie obchodzono podobnej do tej paschy od czasu sędziów, którzy sądzili Izraela, i po wszystkie czasy królów izraelskich i królów judzkich.
[23] »Lecz dopiero ośmnastego roku króla Jozjasza obchodzono taką paschę na cześć Wiekuistego w Jerozolimie.
[24] »Przytem wytępił Jozjasz wieszczbiarzy i znachorów, i bożki domowe, i bałwany, i wszystkie one ohydy, które się ukazały na ziemi judzkiej i w Jerozolimie, aby utwierdzić słowa zakonu, napisane w księdze, którą odnalazł Chilkjasz, kapłan, w przybytku Wiekuistego.
[25] »Nie było zaś przed nim podobnego doń króla, któryby się tak całem sercem i całą duszą i ze wszystkich sił nawrócił do Wiekuistego, ściśle wedle zakonu Mojżesza, a też i po nim nie powstał doń podobny.
[26] »Nie odwrócił się jednak Wiekuisty od zapalczywości wielkiego gniewu Swego, ponieważ wspłonął gniewem przeciw Judzie, z powodu wszystkich owych obraz, któremi jątrzył Go Manase.
[27] »I rzekł Wiekuisty: I Judę usunę z przed oblicza Mojego, jakom usunął Izraela, i porzucę miasto to, którem był wybrał - Jerozolimę - i przybytek, o którym wyrzekłem, że będzie tam imię Moje!
[28] »A co do innych spraw Jozjasza i wszystkiego czego dokonał, spisano to wszak w księdze dziejów królów judzkich.
[29] »Za czasów jego wyruszył Faraon Necho, król egipski, przeciw królowi asyryjskiemu nad rzekę Eufrat. Wyciągnął tedy król Jozjasz na spotkanie jego, ale ten zabił go w Megiddo, gdy go tylko ujrzał.
[30] »I uprowadzili go słudzy jego umierającego z Megiddo, a sprowadziwszy go do Jerozolimy, pochowali go w grobie jego. Ludność kraju zaś wzięła Jehoachaza, syna Jozjasza, i pomazali go, i ogłosili go królem miasto ojca jego.
[31] »Dwadzieścia i trzy lata miał Jehoachaz gdy rządy objął, a trzy miesiące panował w Jerozolimie. Imię zaś matki jego: Chamutal, córka Jeremjasza, z Libny.
[32] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego, tak jako czynili ojcowie jego.
[33] »Uwięził go zaś Faraon Necho w Ryble, w krainie Chamat, aby nie panował już w Jerozolimie, i nałożył na kraj grzywnę stu talentów srebra i jednego talentu złota.
[34] »I ogłosił Faraon Necho królem Eljakima, syna Jozjasza, miasto Jozjasza, ojca jego, i odmienił imię jego na Jojakima. Jehoachaza zaś zabrał, i przybył tenże do Egiptu i umarł tam.
[35] »A srebro i złoto to wydał Jojakim Faraonowi. Musiał jednakże oszacować kraj, aby dostarczyć żądanych przez Faraona pieniędzy; stosownie do oszacowania każdego wydobył srebro i złoto to od ludności kraju, aby je wydać Faraonowi.
[36] »Dwadzieścia pięć lat miał Jojakim gdy rządy objął, a jedenaście lat panował w Jerozolimie. Imię zaś matki jego: Zebuda, córki Pedaji, z Rumy.
[37] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego, zupełnie tak jak czynili ojcowie jego.