Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Hioba » Rozdział 15
«  Księga Hioba 14 Księga Hioba 15 Księga Hioba 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Tedy odparł Elifaz z Themanu, i rzekł: [2] »Izali odpowiada mędrzec zdaniem błahem, a nadyma wiatrem wschodnim pierś swoją? [3] »Szermując mową bez pożytku, słowami, któremi nic nie wskóra? [4] »Zaiste, niweczysz bogobojność, a znosisz modlitwę należną Bogu. [5] »Bo wyćwiczyła wina usta twoje, choć wybrałeś sobie mowę chytrych. [6] »Potępiają cię usta twoje, nie ja, a własne wargi twoje świadczą przeciw tobie. [7] »Izaliś jako pierwszy z ludzi się urodził, a przed pagórkami jeszcze utworzony? [8] »Izaliś na radzie Bożej podsłuchywał, a taką mądrość tam sobie zdobył? [9] »Co ty wiesz coby i nam nie było wiadomem, co ty rozumiesz, czegobyśmy i my nie rozumieli? [10] »I między nami są starcy i sędziwi, starsi niż twój ojciec w lata! [11] »Czyżby pociechy boskie za błahe ci były, i słowo które łagodnie z tobą się obeszło? [12] »Czemuż cię tak uniosło serce twoje, i czemu tak łypiesz oczyma swojemi. [13] »Że przeciw Bogu zwracasz ducha twojego, a podobne słowa z ust twych wyrzucasz? [14] »Czemże człowiek, aby czystym być mógł, i aby sprawiedliwym był zrodzony z niewiasty? [15] »Nawet świętym Swoim nie ufa, a nie są czyste niebiosa w oczach Jego. [16] »Tem mniej wstrętny i zepsuty - człowiek, który bezprawie niby wodę pije. [17] »Zwrócę uwagę twoję, posłuchaj mnie! a com widział oznajmię ci. [18] »Co mędrcy przekazali a nie utaili, (jako tradycję) od ojców swoich. [19] »Im samym jeszcze była ziemia oddana, a nie był przeszedł obcy w pośród nich. [20] »Po wszystkie dni swoje musi niegodziwy się trwożyć i po wszystkie lata, które zachowane są okrutnemu. [21] »Odgłos strachów (brzmi) w uszach jego, wśród pokoju napada nań pogromca. [22] »Nie wierzy żeby miał z pomroki ujść, a zachowany on dla miecza. [23] »Tuła się za chlebem, gdzież go znaleść? - wie że zgotowany u boku jego dzień ciemności. [24] »Trwoży go bieda i strapienie, chwyta go jako król gotowy do szturmu. [25] »Albowiem wyciągnął przeciw Bogu rękę swą, a Wszechmocnemu się opierał. [26] »Natarł nań (wyniosłą) szyją, grubymi grzbietami tarcz swoich. [27] »Ponieważ pokrył tłuszczem oblicze swoje, a tukiem obsadził lędźwie swe. [28] »A osiadł w miastach zapadłych, w domach, w których nikt mieszkać nie powinien, które w zgliszcze obrócić się mają. [29] »Nie zbogaci się i nie ostoi się mienie jego, ani uginać się będzie ku ziemi wierzchołek ich. [30] »Nie ujdzie on ciemności, odrośl jego wysuszy płomień, a zaniknie przez wzburzone tchnienie ust Jego. [31] »Niechaj nie dufa kłamstwu, bo się zawiedzie, bo fałsz będzie nagrodą jego. [32] »Zanim nadejdzie dzień jego spełni się, a palmowy liść jego nie zazieleni się więcej. [33] »Jako winograd strąci uległe grona swoje i jako oliwnik kwiat swój zrzuci. [34] »Bo bezpłodną zostaje rzesza nieuczciwych, a pochłania ogień namioty za przekupstwo (zbudowane). [35] »Poczęli nieprawość, a zrodzili nieszczęście, a żywot ich przygotowuje obłudę. 
«  Księga Hioba 14 Księga Hioba 15 Księga Hioba 16  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).