Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(102:1) Modlitwa strapionego, gdy zwątpił, i przed Bogiem wylewa żal swój.
(102:2) Boże wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje do Ciebie niech dojdzie.
[2] »(102:3) Nie ukrywaj oblicza Twojego przedemną, w dzień niedoli mojéj, skłoń ku mnie ucho Twoje; w dzień w którym wzywam, rychło odpowiedz mi.
[3] »(102:4) Bo znikają jako dym dni moje, a członki moje jak głownia rozpalone.
[4] »(102:5) Porażone jak trawa i zawiędło serce moje, że zapominam spożywać chleb mój.
[5] »(102:6) Od głosu jęku mojego, przylgło do kości mojéj ciało moje.
[6] »(102:7) Podobnym do pelikana na puszczy, jestem niby puhacz w zwaliskach.
[7] »(102:8) Czuwam i jestem jak ptak samotny na dachu.
[8] »(102:9) Cały dzień urągają mi wrogowie moi, pastwiący się nademną przeklinają mnie.
[9] »(102:10) Bo popiół jak chléb jadam, a napój mój łzami zaprawiam.
[10] »(102:11) Przed grozą i gniewem Twoim, boś mnie uniósł i rzucił.
[11] »(102:12) Dni moje jak cień wydłużony, a jak trawa zawiędłem.
[12] »(102:13) A Ty Boże na wieki panujesz, a chwała Twoja od pokolenia do pokolenia.
[13] »(102:14) Ty powstaniesz i zmiłujesz się nad Cyonem, bo czas ułaskawić go, bo nadeszła pora.
[14] »(102:15) Bo upodobali sobie słudzy Twoi kamienie jego, a proch jego umiłowali.
[15] »(102:16) I bać się będą ludy imienia Boga, a wszyscy królowie ziemi chwały Twojéj.
[16] »(102:17) Bo odbuduje Bóg Cyon, ukaże się we wspaniałości Swojéj.
[17] »(102:18) Zwróci się do modlitwy opuszczonego i nie pogardzi modlitwą ich.
[18] »(102:19) Zapisze się to dla rodu potomnego, a lud odrodzony będzie chwalił Pana.
[19] »(102:20) Bo wejrzał z wysokości Swojéj świętéj, Bóg z niebios na ziemię spojrzał.
[20] »(102:21) By wysłuchać westchnienie jeńca, by wyswobodzić skazanych na śmierć.
[21] »(102:22) By głosili na Cyonie imię Boga, a sławę Jego w Jerozolimie.
[22] »(102:23) Gdy zgromadzą się narody pospołu, i królestwa by służyć Bogu.
[23] »(102:24) Stérał w pochodzie siłę moję, skrócił dni moje.
[24] »(102:25) Wołam: Panie mój, nie zabieraj mnie w połowie dni moich, wszak od wieku do wieku lata Twoje.
[25] »(102:26) Wonczas ugruntowałeś ziemię, a dziełem rąk Twoich niebiosa.
[26] »(102:27) One zaginą, a Ty ostaniesz się; a wszystkie jako szata zbutwieją, jak odzież odmienisz je i przeminą.
[27] »(102:28) A Ty będziesz, a lata Twoje nie skończą się.
[28] »(102:29) Synowie sług Twoich zamieszkiwać będą, a potomstwo ich przed Tobą się ostanie.