Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przewodnikowi chóru, Dawida pieśń. Panie chwały mojéj nie zamilknij.
[2] »Bo usta niegodziwe i usta zdradzieckie przeciw mnie rozwarte, przemawiają do mnie językiem fałszu.
[3] »I słowami nienawiści oplątali mnie, i zwalczają mnie bez przyczyny.
[4] »Za miłość moję oskarżają mnie; a ja modlę się.
[5] »Zesłali na mnie złe za dobre, a nienawiść za miłość moję.
[6] »Ustanów nad nim niegodziwca, a oskarżyciel niech stanie u prawicy jego.
[7] »Gdy sądzonym będzie niech wyjdzie potępiony, a niech modlitwa jego stanie się grzechem.
[8] »Niech będą dni jego nieliczne, spuściznę jego niech zabierze obcy.
[9] »Niech będą dzieci jego sierotami, a żona jego wdową.
[10] »Niechaj tułają się synowie jego, i żebrzą, i proszą zdala od ruin swoich.
[11] »Niech zastawi sidła lichwiarz na wszystko, co doń należy, i niech zagarną obcy pracę jego.
[12] »Niech mu nikt nie dochowa łaski, i niech nikt się nie lituje nad sierotami jego.
[13] »Niech potomstwo jego skazaném będzie na wytępienie, w pokoleniu drugiém niech wygaśnie imię ich.
[14] »Pamiętną niech będzie wina ojców jego Bogu, a grzech jego matki niech zatartym nie zostanie.
[15] »Obecnemi niech będą Bogu ustawicznie, i niech zgładzi z ziemi wspomnienie ich.
[16] »Przeto że nie pamiętał czynów miłosierdzia, a prześladował człowieka uciśnionego i biednego i utrapionego w sercu, by mu śmierć zgotować.
[17] »Umiłował przekleństwo, więc niech spadnie na niego, nie pragnął błogosławieństwa, więc niech się oddali od niego.
[18] »Niech się obłóczy przekleństwem jak szatą swoją, niech wsiąknie jak woda we wnętrze jego, i jak oléj w kości jego.
[19] »Niech mu będzie jak płaszcz którym się odziewa, i pasem którymby się zawsze opasywał.
[20] »Taką niech będzie zapłata przeciwników moich od Boga, którzy zmawiają się przeciw duszy mojéj.
[21] »A Ty Boże, Panie mój, uczyń zemną gwoli imieniu Twojemu, bo błogą łaska Twoja, ocal mnie.
[22] »Bom uciśniony i biedny, a serce moje zranione we wnętrzu mojém.
[23] »Jak cień ustępujący znikam, tułam się jak szarańcza.
[24] »Kolana moje gną się od postu, a ciało moje zanikło z tłuszczu.
[25] »I stałem się pośmiewiskiem dla nich, widząc mnie potrząsają głową.
[26] »Dopomóż mi Boże, Panie mój, wybaw mnie łaską Twoją.
[27] »A niech poznają, że to ręka Twoja, żeś to Ty Boże uczynił.
[28] »Niech złorzeczą oni, a Ty błogosław; powstali a powstydzą się, a sługa Twój radować się będzie.
[29] »Obloką się przeciwnicy moi sromotą, okryją się jak opończą hańbą swoją.
[30] »Wysławiać będę Boga wielce ustami mojemi, i wpośród wielu Go chwalić.
[31] »Bo stanie po prawicy biednego, aby wybawić go od sędziów jego duszy.