Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Psalmów » Rozdział 119
«  Księga Psalmów 118 Księga Psalmów 119 Księga Psalmów 120  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Szczęsni, których droga nieskazitelna, postępujący wedle nauki Bożéj. [2] »Szczęsni strzegący świadectw Jego, całém sercem dążą do Niego. [3] »I nie czynią krzywdy; drogami Jego chodzą. [4] »Tyś ustanowił przepisy Twoje, by przestrzegane były ściśle. [5] »Oby skierowane były drogi moje, ku przestrzeganiu ustaw Twoich. [6] »Tedy nie powstydzę się, gdy baczyć będę na wszystkie przykazania Twoje. [7] »Sławić Cię będę szczerém sercem, ucząc się wyroków sprawiedliwości Twojéj. [8] »Ustaw Twoich strzedz będę, nie opuszczaj mnie zbyt długo. [9] »Czem oczyści młodzian ścieżkę swoję? przestrzeganiem słowa Twojego. [10] »Całém sercem pragnę Cię, nie daj mi zboczyć od przepisów Twoich. [11] »W sercu mojém zawarłem słowo Twoje, bym nie zgrzeszył Tobie. [12] »Błogosławionyś Boże, naucz mnie ustaw Twoich. [13] »Ustami mojemi wygłaszam wszystkie wyroki ust Twoich. [14] »Drogą świadectw Twoich cieszę się ponad wszystkie skarby. [15] »O przepisach Twoich rozmyślam i baczę na tory Twoje. [16] »Ustawami Twojemi się zachwycam, nie zapominam słowa Twojego. [17] »Zléj łaskę na sługę Twojego, bym żył i zachował słowa Twoje. [18] »Odsłoń oczy moje, bym ujrzał cuda w nauce Twojéj. [19] »Przychodzień jam na ziemi, nie ukrywaj przedemną przepisów Twoich. [20] »Złamana dusza moja tęsknotą za prawami Twojemi w każdéj dobie. [21] »Gromisz dumnych, przeklętych, którzy zbaczają od przepisów Twoich. [22] »Zrzuć ze mnie szyderstwo i wzgardę, bo świadectw Twoich strzegę. [23] »Nawet gdy zasiadają książęta i zmawiają się na mnie, sługa Twój rozmyśla o ustawach Twoich. [24] »Nawet wtedy świadectwa Twoje rozkoszą moją, doradcami mojemi. [25] »Przylgła do prochu dusza moja, ożywisz mnie według słowa Twojego. [26] »Postępki moje gdy wyznam, wysłuchasz mnie; naucz mnie ustaw Twoich. [27] »Drogę przepisów Twoich daj mi zrozumieć, a rozważać będę cuda Twoje. [28] »Rozpłynęła się dusza moja w smutku; podźwignij mnie według słowa Twojego. [29] »Drogę fałszu oddal odemnie, a nauką Twoją udaruj mnie. [30] »Drogę prawdy obrałem; prawdy Twoje stawiam przed siebie. [31] »Przylgnąłem do świadectw Twoich; Boże, nie daj mi się powstydzić. [32] »Drogą przykazań Twoich pobiegnę, bo rozwierają serce moje. [33] »Ukaż mi Boże, Drogę ustaw Twoich, bym jéj strzegł do końca. [34] »Daj mi rozum, a strzedz będę nauki Twojéj, a zachowam ją całém sercem. [35] »Prowadź mnie torem przykazań Twoich, bo w nim upodobałem sobie. [36] »Skłoń serce moje do świadectw Twoich, nie zaś ku chciwości. [37] »Odwróć oczy moje, aby nie spoglądały za marnem; na drogach Twoich daj mi żyć. [38] »Stwierdź słudze Twojemu słowo Twoje, co się oddał bogobojności. [39] »Odwróć poniżenie odemnie, którego się obawiam, bo prawa Twoje dobre są. [40] »Oto pragnę przepisów Twoich; w sprawiedliwości Twojéj daj mi żyć. [41] »Niech przyjdą na mnie łaski Twoje Boże, pomoc Twoja wedle słowa Twojego. [42] »I dam urągającemu mi odpowiedź, bo ufam słowu Twojemu. [43] »A nie pozbawiaj ust moich słowa prawdy zbyt długo, bo wyroków Twoich wyglądam. [44] »Abym strzegł nauki Twojej zawsze, na wieki wieków. [45] »Abym postępował w przestrzeni, bo przepisów Twoich pragnę. [46] »Abym mawiał o świadectwach Twoich wobec królów, i nie powstydził się. [47] »I lubował się przykazaniami Twojemi, które umiłowałem. [48] »I wzniósł dłonie moje do przykazań Twoich, które umiłowałem, i rozważał ustawy Twoje. [49] »Pamiętaj słowo słudze Twojemu, którego wyglądać mi kazałeś. [50] »To pociecha moja w niedoli mojéj, że słowo Twoje da mi żyć. [51] »Zuchwali wyszydzają mnie bardzo; od nauki Twojéj nie odstąpiłem. [52] »Wspominam wyroki Twoje odwieczne, o Boże, i pocieszam się. [53] »Żar ogarnia mnie wobec niegodziwych, porzucających naukę Twoję. [54] »Pieśniami są mi ustawy Twoje, w domu pielgrzymki mojéj. [55] »Wspominam nocą imię Twoje Boże, i zachowuję naukę Twoję. [56] »Oto wszystko co mi pozostało, że przepisów Twoich przestrzegam. [57] »To udział mój Boże, rzekłem, abym zachował słowa Twoje. [58] »Modlę się przed obliczem Twojém całém sercem, zmiłuj się nademną wedle słowa Twego. [59] »Rozważam drogi moje, i zwracam kroki ku świadectwom Twoim. [60] »Spieszę, a nie zwlekam, przestrzegać przykazań Twoich. [61] »Więzy niegodziwych oplotły mnie, nauki Twojéj nie zapomniałem. [62] »O północy wstawam, aby Ci podziękować za wyroki Twoje sprawiedliwe. [63] »Towarzyszem jestem dla wszystkich, którzy boją się Ciebie i zachowują przepisy Twoje. [64] »Łaski Twojéj Boże pełna ziemia, ustaw Twoich naucz mnie. [65] »Dobro wyświadczyłeś słudze Twojemu, Boże, według słowa Twojego. [66] »Dobrego smaku i wiedzy naucz mnie, bo przykazaniom Twoim zawierzyłem. [67] »Zanim upokorzony byłem, błądziłem, a teraz słowa Twojego strzegę. [68] »Dobryś Ty i dobroczynny, naucz mnie ustaw Twoich. [69] »Knują przeciw mnie fałsz zuchwalcy, a ja całém sercem strzegę przepisów Twoich. [70] »Zatyło jak tuk ich serce; ja nauką Twoją się rozkoszuję. [71] »Błogo mi żem był poniżony, bom się nauczył ustaw Twoich. [72] »Lepszą mi nauka ust Twoich, niż tysiące złota i srebra. [73] »Ręce Twoje stworzyły mnie i umocniły, oświeć mnie, abym się nauczył przykazań Twoich. [74] »Czciciele Twoi widzą mnie i cieszą się, bo słowa Twego wyglądałem. [75] »Wiedziałem Boże, że sprawiedliwe Twe wyroki, żeś słusznie mnie upokorzył. [76] »Niech będzie łaska Twoja, by mnie pocieszyć, podług słowa danego słudze Twemu. [77] »Niech przyjdzie na mnie miłosierdzie Twoje, abym żył; bo nauka Twoja rozkoszą moją. [78] »Niech zawstydzą się zuchwalcy, bo niewinnie mnie gnębią; ja rozmyślam o przepisach Twoich. [79] »Niech zwrócą się do mnie czciciele Twoi, i którzy znają świadectwa Twoje. [80] »Niech będzie serce moje całe w ustawach Twoich, bym się nie powstydził. [81] »Spragniona pomocy Twojéj dusza moja, słowu Twojemu ufam. [82] »Spragnione oczy moje słowa Twojego, bym rzekł: kiedyż mnie pocieszysz? [83] »Bo byłem jak miech w dymie, a ustaw Twoich nie zapomniałem. [84] »Ileż jeszcze dni sługi Twojego? kiedyż wydasz na prześladowców moich wyrok? [85] »Wykopali mi zuchwalcy doły, ci, którzy nie postępują wedle nauki Twojej. [86] »Wszystkie przykazania Twoje prawdą; niewinnie mnie ścigają, dopomóż mi. [87] »Oniemal zgładzili mnie z ziemi, a nie porzuciłem przepisów Twoich. [88] »Wedle łaski Twojéj daj mi żyć, bym zachował świadectwo ust Twoich. [89] »Na wieki, o Boże, słowo Twoje ustanowione na niebiosach. [90] »Od pokolenia do pokolenia prawda Twoja, utwierdziłeś ziemię i stoi. [91] »Wedle praw Twoich stoją po dziś dzień, bo wszystko sługi Twoje. [92] »Gdyby nie nauka Twoja rozkoszą moją; zginąłbym w niedoli mojéj. [93] »Nigdy nie zapomnę przepisów Twoich, bo przez nie dajesz mi żyć. [94] »Tobiem oddany, dopomóż mi, bo przepisy Twoje badam. [95] »Na mnie czekali niegodziwi, aby mnie zgubić; świadectwa Twoje rozważam. [96] »Wszelkiéj znikomości widziałem kres; rozległe przykazania Twoje wielce. [97] »Jakżem umiłował naukę Twoję, cały dzień ona myślą moją. [98] »Od nieprzyjaciół mędrszym czynią mnie przykazania Twoje, bo zawsze są przy mnie. [99] »Od wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym, bo świadectwo Twoje myślą moją. [100] »Od starców stałem się roztropniejszym, bo przepisów Twoich strzegę. [101] »Od wszelkiéj drogi złéj wstrzymuję nogi moje, bym zachował słowo Twoje. [102] »Od praw Twoich nie odstępuję, bo Ty mnie prowadzisz. [103] »Jak słodkie są podniebieniu memu słowa Twoje, bardziéj niż miód ustom moim. [104] »Przez przepisy Twoje nabieram mądrości, dla tego nienawidzę wszelką drogę fałszu. [105] »Pochodnią nodze mojéj słowo Twoje, i światłem na ścieżce mojéj. [106] »Przysiągłem i dotrzymam, strzedz wyroków sprawiedliwych Twoich. [107] »Znękanym bardzo, Boże, daj mi żyć wedle słowa Twojego. [108] »Ofiary ust moich upodobać racz Boże, a praw Twoich naucz mnie. [109] »Życie moje na dłoni mojéj zawsze; a nauki Twojéj nie zapomniałem. [110] »Zastawili niegodziwi sidła na mnie, alem od przepisów Twoich nie zboczył. [111] »Odziedziczyłem świadectwa Twoje na zawsze, bo radością serca mego one. [112] »Skłoniłem serce moje, aby wykonywać ustawy Twoje, na zawsze, do ostatka. [113] »Dwuznacznych nienawidzę, a naukę Twoję umiłowałem. [114] »Obroną i tarczą moją Ty, słowu Twojemu ufam. [115] »Odstąpcie odemnie złoczyńcy, a przestrzegać będę przykazań Pana mojego. [116] »Wspieraj mnie wedle słowa Twojego, a żyć będę, i nie zawstydzaj mnie w nadziei mojéj. [117] »Pokrzepiaj mnie, abym ocalał, i abym baczył na przykazania Twoje zawsze. [118] »Zdeptałeś wszystkich, którzy zbaczają od ustaw Twoich, bo daremną obłuda ich. [119] »Żużle odrzucasz, wszystkich niegodziwców ziemi, przeto umiłowałem świadectwa Twoje. [120] »Drętwieje z obawy przed Tobą ciało moje, i wyroków Twoich się lękam. [121] »Spełniałem prawo i sprawiedliwość, nie zostaw mnie ciemięzcom moim. [122] »Poręcz słudze Twojemu szczęście, by nie ciemiężyli mnie zuchwalcy. [123] »Oczy moje spragnione pomocy Twojéj, i słowa Twego sprawiedliwego. [124] »Czyń ze sługą Twoim wedle łaski Twojéj i słowa Twego sprawiedliwego. [125] »Sługą Twoim ja, oświeć mnie, abym poznał świadectwa Twoje. [126] »Czas działać Bogu, naruszyli naukę Twoję. [127] »Przeto umiłowałem przykazania Twoje nad złoto i szczere złoto. [128] »Przeto wszystkie przepisy, wszystkie uznaję; wszelkiéj drogi fałszu nienawidzę. [129] »Cudowne są świadectwa Twoje, przeto strzeże ich dusza moja. [130] »Objaw słów Twoich oświeca, rozumnymi czyni nieroztropnych. [131] »Usta otwieram i pochłaniam, albowiem przykazań Twoich pożądam. [132] »Zwróć się do mnie i zmiłuj się nademną, jak przynależy miłującym imię Twoje. [133] »Kroki moje utwierdź w wyrzeczeniu Twojém, i nie daj mną zawładnąć wszelkiéj nieprawości. [134] »Wybaw mnie od uciemiężenia ludzkiego, abym zachował przepisy Twoje. [135] »Oblicze Twoje rozświeć nad sługą Twoim, i naucz mnie ustaw Twoich. [136] »Strumieniami wód zaszły oczy moje, że nie przestrzegają nauki Twojéj. [137] »Sprawiedliwym jesteś Boże, i prawe wyroki Twoje. [138] »Ustanowiłeś sprawiedliwość świadectw Twoich, i prawdę zupełną. [139] »Gubi mnie gorliwość moja, bo zapomnieli słowa Twoje wrogi moje. [140] »Lite słowo Twoje bardzo, a sługa Twój miłuje je. [141] »Poniżony jestem i wzgardzony, przykazań Twoich nie zapomniałem. [142] »Sprawiedliwość Twoja, sprawiedliwa na wieki, a nauka Twoja prawdziwa. [143] »Niedola i ucisk naszły mnie, przykazania Twoje rozkoszą moją. [144] »Sprawiedliwe świadectwa Twoje na wieki, oświeć mnie, abym żył. [145] »Wołam z całego serca, wysłuchaj mnie Boże, ustaw Twoich przestrzegam. [146] »Wzywam Cię, dopomóż mi, i niech przestrzegam świadectw Twoich. [147] »Wstawam o świcie i błagam, słowa Twojego wyglądam. [148] »Oczy moje wyprzedzają straże nocne, abym rozważał wyroki Twoje. [149] »Głos mój wysłuchaj wedle łaski Twojéj, Boże, wedle prawa Twojego daj mi żyć. [150] »Zbliżają się do mnie, którzy dążą za podstępem, a od nauki Twojéj oddalili się. [151] »Blizkim Ty Boże, i wszystkie przykazania Twoje prawdą. [152] »Od dawna znam ustawy Twoje, że na wieki utwierdziłeś je. [153] »Spójrz na nędzę moję, i wyswobódź mnie, bo nauki Twojéj nie zapomniałem. [154] »Broń sprawy mojéj i oswobódź mnie, podług słowa Twego daj mi żyć. [155] »Daleką od niegodziwych pomoc, bo ustaw Twoich nie pragną. [156] »Miłosierdzie Twoje wielkie, Boże, wedle wyroków Twoich daj mi żyć. [157] »Liczni prześladowcy i wrogi moje, a od świadectw Twoich nie zboczyłem. [158] »Widziałem odstępców i oburzyłem się, którzy słowa Twojego nie przestrzegają. [159] »Patrz że przykazania Twoje umiłowałem, Boże, wedle łaski Twojéj daj mi żyć. [160] »Szczytem słowa Twojego prawda, i na wieki wszelkie prawo sprawiedliwości Twojéj. [161] »Książęta ścigają mnie niewinnie, a przed słowem Twojém drży serce moje. [162] »Cieszę się słowem Twojém, jak ten co znalazł zdobycz wielką. [163] »Kłamstwa nienawidzę i brzydzę się niém, naukę Twoję umiłowałem. [164] »Siedmkroć dziennie sławię Cię, dla praw Twoich sprawiedliwych. [165] »Pokój wielki miłującym naukę Twoję, a nie ma dla nich zawady. [166] »Wyglądam pomocy Twojéj, Boże, a przykazania Twoje spełniam. [167] »Strzeże dusza moja świadectw Twoich, i umiłowałem je bardzo. [168] »Strzegę przykazań i świadectw Twoich, bo wszystkie drogi moje przed Tobą. [169] »Oby doszło wołanie moje przed Ciebie, Boże, wedle słowa Twojego oświeć mnie. [170] »Oby doszła modlitwa moja przed Ciebie, wedle słowa Twojego ocal mnie. [171] »Wylewać będą usta moje chwałę, gdy mnie nauczysz ustaw Twoich. [172] »Śpiewa język mój słowo Twoje, bo wszystkie przykazania Twoje sprawiedliwe. [173] »Niech będzie ręka Twoja ku pomocy mojéj, bo przepisy Twoje wybrałem. [174] »Tęsknię do pomocy Twojéj, Boże, a nauka Twoja rozkoszą moją. [175] »Niech żyje dusza moja, aby Cię sławiła, a wyroki Twoje wspomogą mnie. [176] »Tułam się jak owca zbłąkana, odszukaj sługi Twojego, bo przykazań Twoich nie zapomniałem. 
«  Księga Psalmów 118 Księga Psalmów 119 Księga Psalmów 120  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).