BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Psalmów » Rozdział 18

Księga Psalmów 18

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Przewodnikowi chóru. Przez sługę Bożego, Dawida, który wypowiedział Bogu, słowa pieśni téj, gdy wybawił go Bóg z rąk wszystkich nieprzyjaciół i z ręki Saula. I rzekł: Miłuję Cię, Boże, potęgo moja. [2] Boże, opoko i twierdzo moja i wybawco mój, Panie mój, obrono, w którą ufam, tarczo moja i rogu wybawienia mojego, ucieczko moja! [3] Wielbionego wzywam, Wiekuistego, i od wrogów moich wybawion jestem. [4] Ogarnęły mnie bóle śmierci i nurty otchłani zatrwożyły mnie. [5] Męki przepaści osnuły mnie, pochwyciły sidła śmierci. [6] W niedoli méj wzywam Boga i do Pana mojego wołam; wysłuchał z przybytku Swego głos mój, a wołanie moje przed Nim doszło uszu Jego. [7] I wstrzęsła się i zadrżała ziemia, i posady gór się chwieją i wstrzęsły się, bo gniewem zapłonął. [8] Wzniósł się dym w gniewie Jego, i ogień z ust Jego zieje; głownie żarzą się z Niego. [9] I skłonił niebiosa i zstąpił, i gęsta mgła pod stopami Jego. [10] I wsiadł na cherubina i wzniósł się, i pędził na skrzydłach wichru. [11] I uczynił mrok Swą osłoną w około Siebie, gdyby namiot; pomrokę wód, gęste obłoki. [12] Przed blaskiem od Niego chmury Jego pierzchały, grad i głownie ogniste. [13] I zagrzmiał w niebiosach Bóg, a Najwyższy wydał głos Swój, grad i głownie ogniste. [14] I puścił strzały Swoje i rozproszył ich, i błyskawicami ciskał i zmieszał ich. [15] I ukazały się łożyska wód, i obnażyły się posady świata od groźby Twojéj Boże, od zadęcia wichru gniewu Twojego. [16] Sięgnął z wysokości i wziął mnie, wydobył z toni wielkiéj. [17] Ocalił mnie od wroga potężnego, od nieprzyjaciół moich, choć mocniejsi byli odemnie. [18] Napadli mnie w dniu mego nieszczęścia, ale stał się Bóg podporą moją. [19] I wywiódł mnie w przestronność, wybawił mnie, bo upodobał Sobie we mnie. [20] Wynagradza mnie Bóg, wedle sprawiedliwości mojéj, wedle czystości rąk moich odpłaca mi. [21] Albowiem przestrzegałem dróg Bożych, i nie byłem odstępcą od Pana mojego. [22] Bo wszystkie Jego ustawy są przedemną, a od praw Jego nie odstępuję. [23] I jestem cały oddany Jemu, i strzegę się od grzechu mojego. [24] Przeto oddaje Bóg mi wedle sprawiedliwości mojéj, wedle czystości rąk moich przed oczyma Jego. [25] Z miłosiernym postępujesz miłosiernie, z mężem nieskazitelnym nieskazitelnie. [26] Ze szczerym postępujesz szczerze, a z przewrotnym walczysz. [27] Bo lud uciśniony wybawiasz, a oczy wywyższone poniżasz. [28] Tak, Ty rozświecasz pochodnię moję, Wiekuisty Pan mój rozjaśnia ciemność moję. [29] Bo Tobą przełamię szyki, i Panem moim przestąpię mury. [30] Pan, nieskazitelna droga Jego, słowo Boże czyste, tarczą On dla wszystkich, którzy ufają Mu. [31] Bo któż Bogiem, prócz Wiekuistego, i któż opoką, prócz Pana naszego. [32] Pan, który opasał mnie siłą, i uczynił prostą drogę moję. [33] Upodobnił nogi moje do jelenich, a na wyżynach moich mnie stawia. [34] Wprawia ręce moje do boju, że naciągają łuk spiżowy ramiona moje. [35] I dałeś mi tarczę wybawienia Twego, a prawica Twoja wspierała mnie, a pobłażliwość Twoja uwielmożyła mnie. [36] Rozszerzyłeś kroki moje podemną, i nie zachwiały się stawy moje. [37] Ścigałem wrogi moje i dognałem je, i nie wróciłem ażem je wytępił. [38] Skruszyłem je, że nie mogły powstać; padły pod stopy mojemi. [39] Tak opasałeś mnie mocą do boju, powaliłeś przeciwniki moje podemnie. [40] I wrogów moich podałeś mi kark, a nieprzyjaciół moich zgładziłem. [41] Wołali, a nikt nie pomógł; do Boga, a nie odpowiedział im. [42] I starłem ich jak proch na lica wiatru, jak błoto ulic rozrzuciłem ich. [43] Wybawiłeś mnie od zatargów ludu, ustanowiłeś mnie głową narodów; lud, którego nie znałem służy mi. [44] O których ze słuchu ucha zasłyszałem, synowie obczyzny schlebiają mi. [45] Synowie obczyzny omdleli, i drżąc uchodzą z zamków swoich. [46] Żyw Bóg, pochwaloną niech będzie opoka moja, wywyższonym Pan zbawienia mojego. [47] Pan, który użyczył pomstę mi, i poddał narody podemnie. [48] Który mnie wybawił od wrogów moich, a nad przeciwniki moje wyniósł mnie; od męża srogiego ocalił mnie. [49] Przeto sławić Cię chcę między narodami o Boże, i imieniu Twojemu śpiewać będę. [50] Który wielkiemi czyni zwycięztwa króla Swego i świadczy łaskę pomazańcowi Swemu, Dawidowi i rodowi jego na wieki.

« Księga Psalmów 17

Księga Psalmów 18

Księga Psalmów 19 »

Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.. Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).