Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[2] »"Powiedz synom Israela, aby się zwrócili i rozłożyli obozem przed Pi-Hachiroth, między Migdoł a morzem, przed Baal-Cefon; naprzeciw tegoż obozować wam, nad morzem.
[3] »I powié Faraon o synach Israela: zabłądzili w kraju, zamknęła ich pustynia.
[4] »I ukrnąbrnię serce Faraona, i będzie gonił za nimi, i wsławię się przez Faraona i przez całe wojsko jego, a poznają Micrejczycy, żem Ja Wiekuisty!" I uczynili tak.
[5] »Gdy tedy zawiadomiono króla Micraimu, że uciekł lud, zwróciło się serce Faraona i sług jego przeciw ludowi, i rzekli: "Cóżeśmy to uczynili, żeśmy uwolnili Israelitów od służenia nam?"
[6] »I zaprzągł wóz swój i wziął lud swój ze sobą.
[7] »Wziął téż sześćset wozów doborowych, i wszystkie wozy Micraimu i trójzapaśników na wszystkich.
[8] »I tak ukrnąbrnił Wiekuisty serce Faraona, króla Micraimu, i podążył za synami Israela; a synowie Israela wychodzili ręką podniesioną.
[9] »I gonili Micrejczycy za nimi i doścignęli ich obozujących nad morzem, - wszystkie konie, wozy Faraona, i jeźdźcy jego i wojsko jego - przy Pi-Hachiroth, przed Baal-Cefon.
[10] »A gdy Faraon się zbliżył, podnieśli synowie Israela oczy swoje, a oto Micrejczycy ciągną za nimi! I obawiali się bardzo, i wołali synowie Israela do Wiekuistego.
[11] »I rzekli do Mojżesza: "Czyżbyś dla braku grobów w Micraim, wywiódł nas, abyśmy pomarli na puszczy? Cóżeś to uczynił nam, wyprowadzając nas z Micraim?
[12] »Alboż nie to samo słowo, któreśmy powiadali ci w Micraim, mówiąc: «Zostaw nas, a niechaj służym Micrejczykom; gdyż lepiej nam służyć Micrejczykom, niż umierać na puszczy.»
[13] »I rzekł Mojżesz do ludu: «Nie obawiajcie się; stańcie, a patrzcie na pomoc Wiekuistego, którą okaże wam dzisiaj! Gdyż jakoście widzieli Micrejczyków dzisiaj, już ich więcej nie ujrzycie na wieki.
[14] »Wiekuisty będzie walczył za was, a wy zamilczcie!»
[15] »I rzekł Wiekuisty do Mojżesza: «Czego wołasz do Mnie? Powiedz synom Israela, aby ruszyli!
[16] »A ty podnieś laskę twą i wyciągnij rękę twoję na morze, i rozbij je, a przejdą synowie Israela środkiem morza po suszy.
[17] »A Ja, oto ukrnąbrnię serce Micrejczyków, że podążą za nimi; i wsławię się przez Faraona i przez całe wojsko jego, i przez jeźdźców jego.
[18] »I poznają Micrejczycy, żem Ja Wiekuisty, gdy się wsławię przez Faraona, przez wozy jego i przez jeźdźców jego!»
[19] »I ruszył Anioł Boży, postępujący przed obozem Israela, i szedł za nimi. Ruszył téż słup obłoczny z przed oblicza ich, i stanął na tyłach ich.
[20] »I wstąpił między obóz Micrejczyków i między obóz Israelitów; i był tu obłok i mrok, tam zaś oświecał noc. I nie zbliżał się jeden do drugiego przez całą noc.
[21] »I wyciągnął Mojżesz rękę swoję na morze, a Wiekuisty pędził morze wiatrem wschodnim gwałtownym przez całą noc, i zamienił morze w suszę; i rozstąpiły się wody.
[22] »I szli synowie Israela środkiem morza po suszy; a wody były im ścianą, po prawej i lewej ich stronie.
[23] »I podążyli Micrejczycy i weszli za nimi, - wszystkie konie Faraona, wozy jego i jeźdźcy jego, - w środek morza.
[24] »I stało się, w chwili straży porannej, że wejrzał Wiekuisty na obóz Micrejski słupem ognia i obłoku, i pomieszał obóz Micrejski.
[25] »I pozrzucał koła wozów jego, i wiódł go ociężale. I rzekło Micraim: "Ucieknę przed Israelem, gdyż Wiekuisty walczy za nich przeciw Micrejczykom!"
[26] »I rzekł Wiekuisty do Mojżesza: "Wyciągnij rękę twoję na morze, i niech wrócą się wody na Micrejczyków, na wozy ich, i na jeźdźców ich."
[27] »I wyciągnął Mojżesz rękę swoję na morze, i wróciło się morze za nastaniem poranku do łożyska swojego, a Micrejczycy uchodzili naprzeciw niemu: I tak wtrącił Wiekuisty Micrejczyków w środek morza.
[28] »I wróciły się wody i pokryły wozy i jeźdźców całego wojska Faraona; które szło za nimi do morza; nie pozostał z nich ani jeden.
[29] »A synowie Israela przeszli po suszy środkiem morza; a wody były im ścianą, z prawej i z lewej ich strony.
[30] »I ocalił Wiekuisty dnia onego Israelitów z rąk Micrejczyków; i widział Israel Micrejczyków martwych na brzegu morza.
[31] »I widział Israel moc wielką, którą okazał Wiekuisty nad Micrejczykami, i obawiał się lud Wiekuistego, i uwierzyli w Wiekuistego i w Mojżesza, sługę Jego.