Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I usłyszał Ithro, kapłan Midjanu, teść Mojżesza, o wszystkiém, co uczynił Bóg dla Mojżesza, i dla Israela ludu, Swojego, - jak wywiódł Wiekuisty Israela z Micraim;
[2] »I zabrał Ithro, teść Mojżesza, Cyporę, żonę Mojżesza przedtém odesłaną;
[3] »I dwóch synów jej, z których imię jednego: Gerszom, gdyż był powiedział: "Przychodniem byłem na ziemi obcej;"
[4] »A imię drugiego: Eliezer, gdyż: - "Bóg ojca mojego był pomocą moją, i ocalił mnie od miecza Faraona."
[5] »I przybył Ithro, teść Mojżesza, i synowie jego i żona jego do Mojżesza na pustynię, gdzie obozował przy górze Bożej.
[6] »I dał znać Mojżeszowi: Ja, teść twój - Ithro, przybywam do ciebie, a żona twoja, i dwaj synowie jej z nią."
[7] »I wyszedł Mojżesz na spotkanie teścia swojego, i pokłonił się i ucałował go, i wywiadywali się jeden o powodzenie drugiego, i weszli do namiotu.
[8] »I opowiadał Mojżesz teściowi swojemu wszystko, co uczynił Wiekuisty Faraonowi i Micrejczykom gwoli Israelowi, - wszystek trud, który spotkał ich na drodze, i jak ocalił ich Wiekuisty.
[9] »I cieszył się Ithro ze wszystkiego dobrego, które wyświadczył Wiekuisty Israelowi, gdy ocalił go z ręki Micrejczyków.
[10] »I rzekł Ithro: "Błogosławiony Wiekuisty, który ocalił was z ręki Micrejczyków i z ręki Faraona, który ocalił ten lud z pod ręki Micrejczyków.
[11] »Teraz poznałem, że wyższym Wiekuisty, nad wszystkie bogi; gdyż tą samą rzeczą, którą przeciw nim umyślili - On na nich."
[12] »I przyniósł Ithro, teść Mojżesza, całopalenia i ofiary Bogu; przyszedł téż Ahron i wszyscy starsi ludu, aby spożyć chléb z teściem Mojżesza przed Bogiem.
[13] »I stało się nazajutrz, że zasiadł Mojżesz dla sądzenia ludu, i stał lud przed Mojżeszem od rana do wieczora.
[14] »A widząc teść Mojżesza wszystko, co on czyni z ludem, rzekł: "Cóż to takiego, co ty czynisz z ludem? Czemu ty siedzisz sam jeden, a lud wszystek stoi przed tobą od rana do wieczora?"
[15] »I odpowiedział Mojżesz teściowi swojemu: "Oto przychodzi do mnie lud, aby radził się Boga.
[16] »Gdy mają jaką sprawę przedstawia się ją mnie, a ja rozsądzam między jednym a drugim, i oznajmiam ustawy Boga i nauki Jego."
[17] »I rzekł doń teść Mojżesza: "Nie dobra to rzecz, którą czynisz.
[18] »Znużyć znużysz i siebie i lud ten, który przy tobie, gdyż za trudną ta rzecz dla ciebie, nie podołasz jej sam jeden.
[19] »Teraz usłuchaj głosu mojego: poradzę ci, a niechaj będzie Bóg z tobą: Pozostań ty dla ludu upełnomocnionym Boga, a przedstawiaj sam sprawy te Bogu.
[20] »I objaśniaj im ustawy i nauki, wskazując im drogę, którą chodzić, i czyny, które spełniać mają.
[21] »Ale chciej upatrzyć z całego ludu, mężów dzielnych, bogobojnych, mężów prawdy, nienawidzących korzyści, a tych ustanowisz nad nimi jako tysiączników, setników, pięćdziesiątników i dziesiętników.
[22] »A niech sądzą lud każdego czasu; a mianowicie tak, iżby każdą sprawę większą przedstawiali tobie, a każdą sprawę mniejszą rozsądzali sami; i tak ulżysz sobie, i poniosą (ciężar) z tobą.
[23] »Jeżeli to uczynisz, a przykaże ci to Bóg, tedy zdołasz się ostać, a także cały lud ten do miejsca swojego powróci w pokoju."
[24] »I usłuchał Mojżesz głosu teścia swojego, i spełnił wszystko co powiedział.
[25] »I wybrał Mojżesz mężów dzielnych z całego Israela, i ustanowił ich naczelnikami nad ludem, tysiącznikami i setnikami, pięćdziesiątnikami i dziesiętnikami.
[26] »I sądzili lud każdego czasu; sprawę trudniejszą przedstawiali Mojżeszowi, a każdą sprawę mniejszą rozsądzali sami.
[27] »I odprawił Mojżesz teścia swego, i poszedł do kraju swojego.