Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Przysłów » Rozdział 14
«  Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Mądrość kobiet buduje ich dom, ale burzy go głupota własnemi swemi rękoma. [2] »W prostocie swej postępuje kto Wiekuistego się obawia, ale kto krzywemi chodzi drogami lekceważy Go. [3] »Rózga pychy jest w ustach głupca, wargi jednak mędrców ochraniają ich. [4] »Gdzie niema wołów tam żłób pusty, obfitość jednak plonów idzie z siły cielca. [5] »Świadek wiarygodny nie kłamie, ale rozgłasza łgarstwa świadek fałszywy. [6] »Szuka szyderca mądrości ale daremnie; dla rozumnego jednak jest snadnem poznanie. [7] »Trzymaj się zdala od człowieka głupiego, albowiem nie zauważysz tam nic z ust rozsądnych. [8] »Mądrością roztropnego jest zrozumienie swej drogi, ale niedorzecznością głupców jest obłuda. [9] »Wśród błaznów rozprawia występek, ale wśród prawych łagodność. [10] »Tylko serce samo zna własną swą gorycz, i w radości też jego nie może brać obcy udziału. [11] »Dom niegodziwych ulegnie zagładzie, ale namiot prawych zakwitnie. [12] »Niejedna droga wydaje się człowiekowi prostą, do śmierci jednak wiedzie koniec jej. [13] »Nawet w śmiechu może serce zaboleć, a końcem radości bywa zgryzota. [14] »Z dróg swoich się nasyci, kto przewrotnego jest serca, a z czynów swoich człowiek zacny. [15] »Prostoduszny wierzy każdemu słowu, roztropny jednak zastanawia się nad każdym swym krokiem. [16] »Mądry obawia się a stroni od złego, głupi jednak unosi się i czuje się bezpiecznym. [17] »Porywczy dopuszcza się niedorzeczności, ale człowiek podstępny jest znienawidzony. [18] »Przyswajają sobie kpy głupotę, ale rozumni uwieńczają się wiedzą. [19] »Muszą się źli przed dobrymi ukorzyć, a niegodziwi u bram sprawiedliwych. [20] »Nawet u najbliższego swego bywa znienawidzony biedny, ale przyjaciół możnego jest wielu. [21] »Kto bliźnim swym pomiata, grzeszy; ale szczęsny ten, który nad ubogimi się lituje. [22] »Zaprawdę, tułać się przyjdzie tym, którzy zło knują, ale miłości i wierności doświadczą, którzy dobro zamyślają. [23] »Za każdym trudem przyjdzie pożytek, ale puste słowa prowadzą tylko do niedostatku. [24] »Koroną mądrych jest ich bogactwo, ale głupota błaznów pozostaje głupotą. [25] »Zbawcą życia jest świadek prawdomówny, ale kto kłamstwa wygłasza szerzy szalbierstwo. [26] »W bojaźni Wiekuistego leży otucha silna, jeszcze dzieciom takiego będzie obroną. [27] »Bojaźń Wiekuistego jest źródłem życia, pozwala uniknąć sideł śmierci. [28] »Na mnogości ludu opiera się wspaniałość króla, ale brak narodu jest ruiną księcia. [29] »Pobłażliwy bogaty jest w zastanowienie, ale popędliwy podnosi wysoko błazeństwo. [30] »Życiem dla ciała jest serce spokojne, ale zgnilizną w kościach namiętność. [31] »Kto biednego uciemięża bluźni jego stwórcy; czci go zaś, kto nad ubogim się lituje. [32] »Przez złość swą bywa strącony niegodziwy, ale ufa jeszcze i przy śmierci swej sprawiedliwy. [33] »W sercu rozumnego spoczywa mądrość, ale z wnętrza głupców wydobywa się ona na jaw. [34] »Sprawiedliwość wywyższa naród, ale hańbą ludów jest grzech. [35] »Przychylność króla znajduje sługa roztropny, ale oburzenia jego doświadczy niezaradny. 
«  Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).