Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Przysłów » Rozdział 25
«  Księga Przysłów 24 Księga Przysłów 25 Księga Przysłów 26  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Oto również przysłowia Salomona, które spisali mężowie Chiskjasza, króla judzkiego. [2] »Chwałą Boga jest rzecz zataić, ale chwałą króla rzecz zbadać. [3] »Niebo wzwyż a ziemia w głąb - a serce królów niezbadane. [4] »Niechaj się żużle z srebra wydzielą, a uda się złotnikowi naczynie. [5] »Niechaj niegodziwych z przed oblicza króla usuną, a utrwali się sprawiedliwością tron jego. [6] »Nie pysznij się wobec króla, a na miejscu wielkich nie stawaj. [7] »Albowiem lepiej, aby ci powiedziano: posuń się wyżej, niż, aby cię poniżono przed znakomitym, dlatego że się podniosły oczy twoje. [8] »Nie występuj skwapliwie do sporu, bo cóż poczniesz w następstwie, gdy cię przeciwnik twój zawstydzi? [9] »Prowadź spór twój z bliźnim, ale tajemnicy cudzej nie zdradzaj. [10] »Aby cię nie lżył, kto to usłyszy, i aby niesława twoja nigdy już nie ustała. [11] »Złote jabłuszka na cyzelowanych naczyniach srebrnych, tak słowo wypowiedziane stosownie do właściwych swych okoliczności. [12] »Kolczyk złoty z klejnotem błyszczącym, tak mówca mądry wobec uważnego ucha. [13] »Jako chłód śnieżny w porze żniwa, tak posłaniec wierny mocodawcom swoim; orzeźwia on duszę pana swego. [14] »Chmury i wiatr a deszczu brak - tak człowiek chełpiący się darem zwodniczym. [15] »Cierpliwością daje się książę ugiąć, a język łagodny kruszy kości. [16] »Jeśliś miód znalazł, pożywaj podostatkiem, abyś się nim nie przesycił a go znowu nie zrzucił. [17] »Rzadziej stawiaj nogę w domu przyjaciela twego, aby się nie przesycił tobą, a nie znienawidził cię. [18] »Młot i miecz i strzała ostra, tak człowiek, składający przeciw bliźniemu fałszywe świadectwo. [19] »Ząb spróchniały i noga chwiejna, tak poleganie na zdrajcy w dzień niedoli. [20] »Zrzucającym szaty w dniu chłodnym, rozlewającym ocet na ług, jest wyśpiewujący pieśni sercu znękanemu. [21] »Jeżeli nieprzyjaciel twój łaknie, nakarm go chlebem, jeżeli pragnie napój go wodą. [22] »Inaczej zgarniałbyś zarzewia na głowę jego - tobie zaś zapłaci Wiekuisty. [23] »Wiatr północny sprowadza deszcz, a twarze zasępione mowy uszczypliwe. [24] »Lepiej na okapie dachu mieszkać, niż z kobietą swarliwą w wspólnym domu. [25] »Woda zimna dla spragnionej duszy, a wieść pomyślna z ziemi dalekiej. [26] »Źródło mętne i krynica zepsuta, - a sprawiedliwy, który wobec niegodziwego się ugina. [27] »Zbytnie objadanie się miodem jest niezdrowe, a zbyt natężone poszukiwanie sławy, niesławą. [28] »Miastem otwartem, pozbawionem już muru, człowiek nie mający hamulca dla ducha swojego. 
«  Księga Przysłów 24 Księga Przysłów 25 Księga Przysłów 26  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).