Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »O, jakoś ty piękna, przyjaciółko moja, o jakoś ty piękna! Oczy twoje niby oczy gołębicy z poza zasłony twojej. Sploty twoje jako stado kóz ześlizgujących się z góry Gilead.
[2] »Zęby twoje jako świeżo postrzyżone stado owiec wyszłe z pławiska, z których każda bliźnięta rzuca, a żadna nie roni.
[3] »Jako sznur szkarłatny są wargi twoje, a usta twe nadobne. Jako płatek granatu skroń twoja z poza zasłony twojej.
[4] »Szyja twoja jako wieża Dawida wzniesiona dla broni, tysiąc tarcz zawieszone na niej, wszystkie puklerze rycerzy.
[5] »Obie piersi twoje jako jelonki młode, jako dwoje bliźniąt sarnich, które się pasą między liljami.
[6] »Zanim wionie ochłodą dzień, a pomkną cienie, wnijdę na górę myrry, na pagórek kadzideł.
[7] »Wszystkaś ty piękna, przyjaciółko moja, a niemasz skazy na tobie!
[8] »Zemną z Libanu, narzeczono, zemną z Libanu pójdź! Spójrz z wierzchołka Amany, z wierzchołka Seniru i Hermonu, z jaskiń lwich, z wysokich legowisk lampartów.
[9] »Uchwyciłaś mnie za serce, siostro moja, narzeczono! uchwyciłaś mnie za serce jednem spojrzeniem twojem, jednym łańcuszkiem szyjki twojej.
[10] »O, jak słodkie są pieszczoty twoje, siostro moja, narzeczono! O, jak daleko rozkoszniejsze pieszczoty twoje niż wino, a woń pachnideł twoich niż wszystkie aromaty!
[11] »Patoką sączą się usta twoje, narzeczono! miód i mleko pod językiem twoim, a wonność szat twoich jako wonność Libanu.
[12] »Ogrójcem zamkniętym jesteś, siostro moja, narzeczono! zdrojem zamkniętym, źródłem opieczętowanem.
[13] »Latorośle twoje są gajem granatów i owoców rozkosznych z kwiatami cyprów i nard.
[14] »Narda tam i szafran, wonna trzcina i cynamon wraz z wszelakiego rodzaju krzewami kadzidła; myrra i aloes i wszystkie najprzedniejsze aromaty.
[15] »O źródło ogrodów, krynico wód żywych, które spływają z Libanu!
[16] »Zerwij się wietrze północny, a przyjdź południowy, wioń po ogrójcu moim, aby popłynęły aromaty jego! Niechaj wnijdzie oblubieniec mój do ogrójca swego i niechaj pożywa rozkoszne owoce swoje.