Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Rzecz o Corze. Biadajcie okręty Tarszyszu! Że zburzonym z wewnątrz i z zewnątrz, już z ziemi Kittim oznajmiono im:
[2] »Zmilczcie mieszkańcy pobrzeża, które kupcy Cydonu, żeglarze morza, napełniali.
[3] »A było na wodach wielkich zboże Szychoru, - żniwo rzeki, - zbiorem jego; był on targowiskiem narodów.
[4] »Zawstydź się Cydonie, gdyż woła morze, twierdza morska, mówiąc: Nie miałam bólów, nie rodziłam, anim wychowała młodzieńców, anim wypiastowała dziewic.
[5] »Gdy dojdzie wieść do Micraim, zadrżą na wieść o Corze.
[6] »Przeprawcie się do Tarszyszu; biadajcie mieszkańcy wybrzeża!
[7] »Czyliż ta to wasza wesoła? Od dni starożytnych początek jej, a wiodły ją jej stopy, by w dali przebywała.
[8] »Któż postanowił to o Corze, co korony rozdzielał, którego kupcy książętami byli, a kramarze dostojnikami na ziemi.
[9] »Wiekuisty zastępów to postanowił, aby poniżyć dumę okazałości wszelkiej, aby zelżyć wszystkich dostojnych na ziemi.
[10] »Przejdź po ziemi twojej jako rzeka, córo Tarszyszu, niemasz tu już pasa!
[11] »Rękę Swoję wyciągnął na morze, wstrząsnął królestwy: Wiekuisty rozporządził o Kanaanie, aby zburzone były twierdze jego.
[12] »I rzekł: Nie będziesz więcej się weseliła, shańbiona dziewico, córo Cydonu! Do Kittejczyków powstań i przejdź, - lecz i tam wytchnienia nie znajdziesz.
[13] »Oto ziemia Kasdejczyków, tego narodu co nie istniał, Aszur przeznaczył ją dla mieszkańców pustyń, - oni ustawiają tarany swoje, burzą zamki jej, obracają ją w zwaliska.
[14] »Biadajcie, okręty Tarsyszu, bo zburzona twierdza wasza.
[15] »I stanie się dnia onego, że zapomnianym będzie Cor przez siedmdziesiąt lat, jako przez czasy króla jednego. Po upływie siedmdziesięciu lat powiedzie się Corowi jak w owej piosnce o wszetecznicy:
[16] »"Zabierz lutnię, obchodź miasto, wszetecznico zapomniana! pięknie graj, długo śpiewaj, żeby sobie przypomniano ciebie".
[17] »I będzie po upływie siedmdziesięciu lat, wspomni Wiekuisty na Cor, że wróci do myta swego, i będzie obcował ze wszystkiemi królestwy świata, na powierzchni ziemi.
[18] »Wszakże będzie przemysł i zysk jego poświęconym Wiekuistemu, nie będzie gromadzony i zamykany, ale i tym, co przebywają przed Wiekuistym, posłuży zarobek jego na pożywienie dostatnie i na strój okazały.