Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Oto Wiekuisty opróżni ziemię i spustoszy ją, i wywróci powierzchnię jej, i rozproszy mieszkańców jej.
[2] »I stanie się jako lud tak i kapłan, jako poddany tak pan jego, jako służebnica tak pani jej, jako nabywca tak sprzedawca, jako wierzyciel tak i dłużnik, jako pożyczający tak i ten, co pożyczkę daje.
[3] »Opróżnioną, opróżnioną będzie ziemia, i zrabowaną, zrabowaną; gdyż Wiekuisty wyrzekł to słowo.
[4] »Smuci się, obumiera ziemia, więdnie, obumiera świat - więdną najdostojniejsi ludu na ziemi.
[5] »Bo ziemia ta skażoną została pod mieszkańcami jej; bo przekroczyli nauki, odmienili ustawy, naruszyli przymierze wieczne.
[6] »Dla tego przekleństwo pochłania ziemię, i pokutują mieszkający na niej; dla tego poschnęli mieszkańcy ziemi, a pozostało ludzi mało.
[7] »Smuci się moszcz, obumiera winograd, wzdychają wszyscy wesołego serca.
[8] »Przycichło wesele przy bębnach, ustała wrzawa ochoczych, przycichło wesele przy cytrach.
[9] »Przy śpiewach nie popijają wina, gorzkim napój biesiadującym.
[10] »Zburzonym gród opustoszały, zawartym każdy dom, niedostępnym.
[11] »Ubolewanie o wino po ulicach, zamroczyła się wszelka radość, znikła uciecha kraju.
[12] »Pozostało w mieście spustoszenie, a w gruzy rozwalone są bramy.
[13] »Bo tak to przyjść musi wpośród ziemi, wpośród narodów: jak przy otrząsaniu oliwnika, jako bywa z pogronami, gdy się skończyło winobranie.
[14] »Oni zaś podnoszą głos swój i weselą się, wspaniałością Wiekuistego cieszą się z nad morza.
[15] »Przeto w krainach Wschodu uwielbiajcie Wiekuistego na wyspach morza imię Wiekuistego, Boga Israela.
[16] »Z krańca ziemi śpiewy słyszymy, "cześć sprawiedliwym", - ale ja wołam: zanikam, zanikam, biada mi! Zdrajcy zdradzają, a szatę zdrajców przybrali.
[17] »Postrach i przepaść i zasadzka na was mieszkańcy ziemi!
[18] »Albowiem kto ucieknie przed odgłosem postrachu, wpadnie w przepaść, a kto wydostanie się z przepaści, pojmany będzie w zasadzkę, bo upusty wysokości się otworzyły i drżą posady ziemi.
[19] »Rozstąpiła, rozstąpiła się ziemia, rozsadziła, rozsadziła się ziemia, wstrzęsła, wstrzęsła się ziemia.
[20] »Chwiać chwieje się ziemia jak pijany, i porusza jako mata zawieszona, bo zaciężyła na niej wina jej, i padła i nie powstanie więcej.
[21] »I będzie w dzień ów nawiedzi Wiekuisty zastęp wysoki na wysokości, a władców ziemi na ziemi.
[22] »I zgromadzeni będą gromadą jako więźnie w więzieniu, i zamknięci w zamknięciu, i po długim dopiero czasie wspomnieni.
[23] »I zblednie księżyc, i zawstydzi się słońce, gdy zapanuje Wiekuisty zastępów na górze Cyon i w Jeruszalaim, a w obliczu starszych jego chwała.