Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Biada grabieżco, którego jeszcze nie ograbiono, zdrajco, którego jeszcze nie zdradzono! Gdy dokonasz, grabieżco, będziesz i ty ograbiony, gdy przestaniesz zdradzać, będziesz i ty zdradzony.
[2] »Wiekuisty, zmiłuj się nad nami! w Tobie nadzieja nasza; bądź ramieniem ich każdego poranku i pomocą naszą w czasie niedoli.
[3] »Na odgłos gromu pierzchną narody, przed wspaniałością Twoją rozproszą się ludy.
[4] »I zagarnioną będzie zdobycz wasza jako zgarniają szarańczę, a zapędem chrząszczy przypadną na nią.
[5] »Wywyższon Wiekuisty, bo mieszka wysoko; napełni On Cyon prawością i cnotą.
[6] »I będzie rękojmią losów twoich zasób dóbr zbawiennych - mądrość i poznanie; bojaźń Wiekuistego ona skarbem jego.
[7] »Oto bohaterowie ich zawodzą po ulicach, posłowie pokoju gorzko płaczą:
[8] »"Opustoszały drogi, odpoczywa podróżnik. Złamał przymierze, poniżył miasta a nie cenił ludzi.
[9] »Smuci się, więdnie ziemia, pobladł Liban, obumiera; Szaron podobny do stepu, a ogołoconym Baszan i Karmel".
[10] »Teraz powstanę, rzecze Wiekuisty, teraz się wywyższę, teraz się podniosę.
[11] »Brzemienni trawą, zrodzicie ścierń; dyszenie wasze będzie ogniem, który was pochłonie.
[12] »I będą narody jako wypalone wapno, jako ciernie ścięte, które w ogniu wspłoną.
[13] »Słuchajcie dalecy com uczynił, a poznajcie blizcy potęgę Moję.
[14] »Ulękną się na Cyonie grzesznicy, ogarnie dreszcz obłudników: "Któż z nas się ostoi wobec ognia pożerającego, któż z nas się ostoi wobec żaru wiecznego?"
[15] »Ten, który postępuje sprawiedliwie, a mówi prawdę; który się brzydzi zyskiem wydartym, a otrząsa dłonie, aby się nie tknęły przekupstwa, który zatyka ucho swoje, aby nie słyszał knowań krwawych, a zamyka oczy, aby nie spoglądał na niegodziwość.
[16] »Ten na wyżynach mieszkać będzie; warownie skaliste twierdzą jego; chléb jego dany, wody jego pewne.
[17] »Króla w wspaniałości jego obaczą oczy twoje, ujrzą kraj przestronny.
[18] »Serce twoje wspomni o trwodze: Gdzież ten który liczył, gdzież ten który ważył, gdzie ten który rachował wieże?
[19] »Ludu zuchwałego nie zobaczysz, ludu zbyt ciemnej mowy, aby go zrozumieć, bełkocącego językiem bezmyślnym.
[20] »Spójrz na Cyon, na gród zborów naszych! Obaczą oczy Twe Jeruszalaim jako przybytek spokojny, jako namiot nieporuszony; kołki jego nie będą nigdy wydobywane, a żadne powrozy jego się nie rozerwą.
[21] »Albowiem tam okaże się nam potężnym Wiekuisty, zamiast strumieni i rzek szerokich; nie przechodzi po nich statek wiosłowy, a okręt silny nie przebywa ich.
[22] »Gdyż Wiekuisty sędzią naszym, Wiekuisty prawodawcą naszym, Wiekuisty królem naszym, - On dopomoże nam.
[23] »Opuściły się liny twoje, nie przytwierdzały już osady swego masztu, nie rozpinały żagli... oto już rozdzielony łup tego, który zdobycze gromadził, - chromi nawet rozchwytują grabież.
[24] »A nie powié nikt z mieszkańców: Jam chory; ludowi zamieszkałemu w nim odpuszczona wina.