Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Pocieszajcie, pocieszajcie lud Mój, rzecze Bóg wasz.
[2] »Przemawiajcie do serca Jerozolimy i wołajcie do niej, że się skończyła jej służba, że odpuszczona jej wina: bo odebrała z ręki Wiekuistego w dwójnasób za wszystkie grzechy swoje.
[3] »Głos woła: Na puszczy gotujcie drogę Wiekuistego, prostujcie na stepie gościniec Bogu naszemu.
[4] »Każda dolina niech się podniesie, a każda góra lub wzgórze się zniży; i niech będą krzywizny równiną, a łańcuchy gór doliną.
[5] »Bo objawi się majestat Wiekuistego, a obaczy wszelkie ciało społem, że usta Wiekuistego to wyrzekły.
[6] »Głos woła: Zwiastuj! a inny odpowiada: Cóż mam zwiastować? Wszelkie ciało trawą, a wszelki wdzięk jego jako kwiecie polne.
[7] »Usycha trawa, więdnie kwiat, gdy duch Wiekuistego wionie nań; zaprawdę, trawą ten lud!
[8] »Usycha trawa, więdnie kwiat, ale słowo Boga naszego ostoi się na wieki.
[9] »Na górę wysoką wstąp, zwiastunko Cyońska, podnieś potężnie głos twój, zwiastunko Jeruszalaim! Podnieś, nie obawiaj się, powiedz miastom Jehudy: Oto Bóg wasz!
[10] »Oto Pan, Wiekuisty, z mocą nadchodzi, a ramię Jego włada zań; oto nagroda Jego z Nim, a odpłata Jego przed Nim.
[11] »Jako pasterz trzodę Swoję paść będzie, w ramieniu Swojém zgromadzi baranki, a na łonie Swojém je poniesie; karmiące zwolna poprowadzi.
[12] »Kto zmierzył garścią swoją wody, a niebiosa piędzią oznaczył, kto ujął miarą proch ziemi, a zważył na wadze góry, lub wzgórza na szalach?
[13] »Kto pokierował duchem Wiekuistego, a był mężem rady Jego, co Go oświecił?
[14] »Kogóż się radził, żeby Mu rozumu dodał, a nauczył Go o ścieżkach porządku, a nauczył Go wiedzy, i drogę umiejętności Mu wskazał?
[15] »Oto narody jako kropla z wiadra, i jako proszek na szalach poczytane; oto wyspy jako pyłek unosi.
[16] »I Liban nie stanie na opał, i zwierzyna jego nie starczy na całopalenie.
[17] »Wszystkie narody jako nicestwo przed Nim; niżej próżności i marności poczytane są u Niego.
[18] »I do kogóż chcecie Boga porównać, i którąż podobiznę przeciwstawić Jemu?
[19] »Czy ów posąg, który odlewa rzeźbiarz, a złotnik złotem oprawia, i łańcuszkami srebrnymi przyozdabia?
[20] »Albo czyż od ubogiego ofiarowany? - Obiera on drzewo, któreby nie próchniało, rzemieślnika zdatnego szuka sobie, aby wygotował rzeźbę trwałą.
[21] »Czyż nie wiecie? czyżeście nigdy nie słyszeli? czyż nie powiedziano od początku wam? czyżeście nie wyrozumieli podstaw ziemi?
[22] »Ten, który zasiada nad kręgiem ziemi, i nad mieszkańcami jej do szarańczy podobnymi, który rozpościera jako tkankę niebiosa, a rozpina je niby namiot do mieszkania;
[23] »On to obraca książęta w nicość, a sędziów ziemi w niwecz.
[24] »Jak gdyby nigdy osadzeni nie byli, jak gdyby potomstwa nie mieli, a nie zakorzenił się w ziemi pień ich: zaledwie powionął na nich, a już usychają, a wicher jako źdźbło ich unosi.
[25] »I do kogóż chcecie przyrównywać mnie, abym Mu był podobny? rzecze Święty.
[26] »Podnieście ku wysokości oczy wasze i obaczcie, kto to stworzył? On, który wywiódł w liczbie zastępy ich, który wszystkie po imieniu wyzywa; przed pełnym sił i potężnym mocą nic się nie ukryje.
[27] »Czemu powiadasz Jakóbie i mówisz Israelu: Zakrytą droga moja przed Wiekuistym, a do Boga mego sprawa moja nie dochodzi.
[28] »Czyżeś nie pojął, czyżeś nigdy nie słyszał? Bogiem wiecznym Wiekuisty, Twórcą krańców ziemi, nie ustanie On ani się strudzi; niedocieczona mądrość Jego.
[29] »Użycza znużonemu pokrzepienia, a bezsilnemu mocy dodaje.
[30] »Spracują się chłopięta i strudzą, a młodzieńcy się potkną i upadną;
[31] »Ale ufający Wiekuistemu odświeżają siłę, wznawiają loty jako orły, biegają a nie trudzą się, idą naprzód a nie nużą się.