Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Tak rzecze Wiekuisty: Gdzież list rozwodny matki waszej przez który porzuciłem ją? albo któryż to z wierzycieli Moich, któremu zaprzedać was musiałem? - Oto przez grzechy wasze zaprzedani jesteście, przez występki wasze porzucona matka wasza.
[2] »Dla czegoż gdym przyszedł nie było nikogo, gdym wołał nikt nie odpowiadał? Czyż może za słabą ręka Moja dla wyswobodzenia, albo czyż niema we Mnie mocy, by ocalić? Oto samą groźbą Moją wysuszam morze, obracam rzeki w pustynie, że gniją ryby ich dla braku wody, zdychając od pragnienia.
[3] »Oblekam niebiosa pomroką, a wór ustanawiam zasłoną ich.
[4] »Pan Wiekuisty dał mi język wyćwiczony, abym umiał pokrzepić w porę znużonego słowem. Budzi On mnie każdego rana, pobudza ucho moje, abym słuchał jako uczniowie uważni.
[5] »Tak, Pan Wiekuisty otworzył mi ucho, a jam się nie opierał, wstecz się nie odwróciłem.
[6] »Grzbiet mój nadstawiałem bijącym, a lica moje szarpiącym; twarzy mojej nie chowałem przed obelgami i plwaniem.
[7] »Ale Pan Wiekuisty dopomaga mi, przeto nie będę zhańbiony; przeto uczyniłem twarz moję jako krzemień, i wiem, że nie będę zawstydzony.
[8] »Blizkim obrońca mój, któż prawować się chce zemną? Stańmy społem! Kto przeciwnikiem moim niech przystąpi ku mnie.
[9] »Oto Pan Wiekuisty dopomoże mi, któż mnie potępi? Oto wszyscy jako szata zwiotszeją, mól zgryzie je.
[10] »Kto między wami bogobojny, który słucha głosu sługi Jego, który chodzi w ciemności, a światła niema, niechaj zaufa imieniu Wiekuistego, a polega na Bogu swoim.
[11] »Wszakże wy wszyscy, którzy rozniecacie ogień, a uzbrajacie się w strzały gorejące, idźcie w płomień ognia waszego, i na strzały któreście sami rozpalili. Z ręki Mojej to spotka was, w strapieniu legniecie.