Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »O Moabie. Tak rzecze Wiekuisty zastępów, Bóg Israela: Biada nad Nebo, bo spustoszone, shańbione - zdobyte Kirjataim, shańbione Misgab i strwożone!
[2] »Znikła już chluba Moabu w Cheszbonie; umyślili przeciw niemu zagubę: Naprzód, a wytępmy go z pośród ludów! I ty Madmeno uciszysz się, w ślad za tobą idzie miecz!
[3] »Odgłos krzyku z Choronaim, spostoszenie i pogrom wielki!
[4] »Zgromiony Moab, głoszą to zawodząc pomniejsze miasta jego.
[5] »Bo po ścieżce do Luchit rzewnym płaczem się zanoszą; bo u stoku Choronaim wrogowie jęk rozpaczy słyszą.
[6] »Schrońcie się, ocalcie dusze wasze, a zostańcie niby samotny wrzos na puszczy!
[7] »Przeto, że polegasz na dostatkach twoich i na skarbach twoich i ty usidlony będziesz, i pójdzie Kemosz na wygnanie, kapłani i książęta jego wraz.
[8] »I nadciągnie pogromca na każde miasto, a żadne nie ujdzie, i spustoszone będą niziny, i zniweczone równiny, jako wyrzekł Wiekuisty.
[9] »Dajcie skrzydła Moabowi, albowiem chyżo uleci, a miasta jego pustkowiem zostaną dla braku w nich mieszkańca!
[10] »Przeklęty kto spełnia sprawę Wiekuistego niedbale, przeklęty téż kto hamuje miecz swój od krwi!
[11] »Spokojnym był Moab od młodości swojej i cicho osadził się na drożdżach swoich, - nie był przelewany z naczynia w naczynie, a na wygnanie nie poszedł; dla tego przytęchł w nim smak jego, a woń jego nie odświeżyła się.
[12] »Dla tego oto dni nadejdą, rzecze Wiekuisty, że poszlę nań toczących i wytoczą go, i wypróżnią naczynia jego, a dzbany jego potłuką!
[13] »I powstydzi się Moab z powodu Kemosza jako powstydził się dom Israela z powodu Betela, otuchy swojej.
[14] »Jakże wam twierdzić: Bohaterami jesteśmy, mężami dzielnymi do boju?
[15] »Spustoszony będzie Moab, a miasta jego zdobyte, a dobór młodzieży jego zejdzie na rzeź, rzecze król, Wiekuisty zastępów imię Jego.
[16] »Bliską klęska Moabu nadejścia, a niedola jego spieszy bardzo.
[17] »Bolejcie nad nim wszyscy sąsiedzi jego, wszyscy którzy znacie imię jego, wołajcie: Jakże się połamał pręt silny, berło wspaniałe!
[18] »Znijdź ze sławy, a siądź na bezwodziu mieszkanko, córo Dybonu! gdyż pogromca Moabu wystąpił przeciw tobie, burzy twierdze twoje!
[19] »W pobliżu drogi stań i wypatruj obywatelko Aroeru! wypytuj zbiega i uchodzącą, powiedz: Co się dzieje?
[20] »Shańbiony Moab, tak, skruszony; biadajcie i wołajcie, głoście nad Arnonem, że zburzony Moab!
[21] »Bo sąd przypadł na ziemię równin, na Cholon i na Jahca i na Mefaath.
[22] »I na Dybon i na Nebo i na Beth-Dyblataim.
[23] »I na Kirjataim i na Beth-Gamul i na Beth-Maon.
[24] »I na Keryjoth i na Bocrah i na wszystkie miasta Moabu dalekie i blizkie.
[25] »Odcięty róg Moabu, a ramię jego złamane, rzecze Wiekuisty.
[26] »Opójcie go, gdyż przeciw Wiekuistemu się wynosił; niech się pluska Moab w plwocinach swoich, a niech będzie i on pośmiewiskiem.
[27] »Bo czyż nie w pośmiewisku był u ciebie Israel? Albo czyż go między złodziejami zdybano? bo ile razy mówiłeś o nim trząsłeś się.
[28] »Opuśćcie miasta, a osiądźcie śród skał, mieszkańcy Moabu! a naśladujcie gołębicę, ścielącą gniazdo na skrajach szczelin przepaścistych!
[29] »Słyszeliśmy o dumie Moabu, dumnego niezmiernie, o pysze i hardości i nadętości jego, i o wyniosłości serca jego.
[30] »Znam ja, rzecze Wiekuisty, jego porywczość i nieszczerość; kłamcy jego nieszczerze działali.
[31] »Przeto nad Moabem biadać muszę, a nad Moabem całym zawodzić, nad mieszkańcami też Kir-Cheresu niechaj westchną!
[32] »Bardziej niż opłakiwano Jazer muszę ciebie opłakiwać winogradzie Sybmy, ty, którego latorośle przebierały się poza morze, aż do morza Jazeru sięgały, na zbiory i na winobranie twoje niszczyciel przypadł.
[33] »I znikły radość i wesele z sadów i z ziemi Moabu, a wino z kadzi usunąłem; nie tłoczą już przy okrzykach radosnych - okrzyki nie okrzykami!
[34] »Z powodu narzekań Cheszbonu aż do Elaleh, podnoszą do Jahac głos swój, od Coaru do Choronaim i do Eglat Szeliszyja; bo i wody Nimrym w pustkowia się obrócą.
[35] »I wytracę z Moabu, rzecze Wiekuisty, usypującego wyżynę i kadzącego tam bóztwom swoim.
[36] »Przeto serce moje nad Moabem niby fletami rozbrzmiewa - rozbrzmiewa téż serce moje nad mężami Kir-Cheres niby fletami - bo i dostatki których nabyli w niwecz poszły.
[37] »Bo każda głowa pleszywa, a każda broda zdjęta, na wszystkich rękach nacięcia, a na biodrach wór.
[38] »Po wszystkich dachach Moabu i po ulicach jego, wszędzie żałoba, bo skruszę Moab jako naczynie nieużyteczne, rzecze Wiekuisty.
[39] »Jakże strwożony, o biadajcie! Jakże podał tył Moab shańbiony, a stał się Moab pośmiewiskiem i postrachem dla wszystkich sąsiadów swoich!
[40] »Albowiem tak rzecze Wiekuisty: Oto jako orzeł nadlatuje i rozpościera skrzydła swoje nad Moabem.
[41] »Wzięte Keryjot i twierdze téż zdobyte; a będzie serce rycerzy Moabu w on dzień jako serce kobiety w bólach.
[42] »I zgładzony Moab z rzędu ludów, bo przeciw Wiekuistemu się wynosił.
[43] »Postrach i przepaść i zasadzka na was mieszkańcy Moabu, rzecze Wiekuisty.
[44] »Kto ucieknie przed postrachem popadnie w przepaść; a kto wydostanie się z przepaści pojmany będzie w zasadzkę. Bo przywiodę nań, na Moab, rok kaźni jego, rzecze Wiekuisty.
[45] »Pod cieniem Cheszbonu stanęli bezsilnie pierzchający; bo ogień wydobywa się z Cheszbonu, a płomień z pośród Sychonu, i pożera bok Moabu i ciemię synów wrzawy wojennej.
[46] »Biada ci Moabie, zginął lud Kemosza, gdyż pobrani synowie twoi w niewolę, a córki twe do więzienia.
[47] »Wszakże przywrócę brańców Moabu w następstwie czasów, rzecze Wiekuisty. Dotąd wyrok o Moabie.