Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Jeremiasza » Rozdział 50
«  Księga Jeremiasza 49 Księga Jeremiasza 50 Księga Jeremiasza 51  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Słowo, które wyrzekł Wiekuisty o Babelu, o ziemi Kasdejczyków, przez Jeremjasza, proroka: [2] »Zwiastujcie między narodami, a rozgłoście i podnieście chorągiew! Rozgłaszajcie, nie ukrywajcie, opowiadajcie! Zdobyty Babel, pohańbiony Bel, rozbity Merodach, pohańbione bałwany jego, skruszone bożyszcza jego! [3] »Bo wyruszy przeciw niemu naród z północy, który obróci ziemię jego w pustynię, tak że nie będzie w niej mieszkańca; tak ludzie jak zwierzęta pierzchną, ujdą. [4] »Za dni onych i czasu onego, rzecze Wiekuisty, przyjdą synowie Israela, oni i synowie Judy społem; ustawicznie płacząc pójdą, Wiekuistego Boga swego szukając. [5] »Do Cyonu dopytywać się będą, ku drodze do tego miejsca zwróci się oblicze ich: "Pójdźcie a przyłączcie się do Wiekuistego przymierzem wieczném, któreby zapomnianém nie było!" [6] »Błąkającą się trzodą był lud Mój: ich pasterze powiedli ich na manowce; po górach dali się im tułać, z góry na pagórek chodzili, zapomnieli o legowisku swojém. [7] »Wszyscy, którzy ich napotykali, pożerali ich, a wrogi ich mawiali: Nie ściągamy na siebie winy! Dla tego, że zgrzeszyli Wiekuistemu, siedzibie cnoty, i przeciw nadziei ojców swoich, Wiekuistemu. [8] »Uchodźcie z pośród Babelu, a z ziemi Kasdejczyków wynijdźcie, a bądźcie jako przewodnie barany przed trzodą! [9] »Bo oto ja rozbudzę i dźwignę na Babel gromadę narodów wielkich z ziemi północnej, i uszykują się przeciw niemu; ztamtąd zdobytym będzie. Strzały ich jako rycerza wprawnego, żadna nie wraca daremnie. [10] »I będzie Kasdym łupem, wszyscy, którzy je ograbią nasycą się, rzecze Wiekuisty. [11] »Jakkolwiek byście się nie cieszyli, jakkolwiek nie radowali, wy łupieżcy dziedzictwa Mojego, jakkolwiek byście nie tyli jako jałowica pasąca się, a rżali jako źrebce, [12] »Shańbiona będzie matka wasza ostatecznie, zarumieni się rodzicielka wasza; oto najpośledniejszą będzie z narodów - pustynią, spiekotą, stepem! [13] »Dla gniewu Wiekuistego nie będzie zamieszkaną, i obróci się w pustkowie cała: ktokolwiek przejdzie mimo Babelu przerazi się i syknie wobec wszystkich klęsk jego. [14] »Szykujcie się przeciw Babelowi zewsząd, wszyscy napinający łuk, strzelajcie do niego, nie żałujcie strzał! albowiem przeciw Wiekuistemu zgrzeszył. [15] »Wykrzykujcie przeciw niemu dokoła: Poddał się, runęły jego posady, zburzone jego mury! - Ponieważ pomsta to Wiekuistego, mścijcie się nad nim! Jako czynił, tak czyńcie jemu! [16] »Wytępcie siewcę z Babelu, i dzierżącego sierp czasu żniwa; przed mieczem tępiącym niechaj każdy do ludu swego się zwróci i każdy do kraju swego schroni! [17] »Jagnięciem zagnaném Israel, lwy spłoszyły je. Pierwszy począł je żreć król Aszuru, a ten ostatni obgryzł kości jego - Nebukadrecar, król Babelu. [18] »Przeto rzecze tak Wiekuisty zastępów, Bóg Israela: Oto nawiedzę króla Babelu i kraj jego, jakom nawiedził króla Aszuru. [19] »I przywrócę Israela do siedziby jego, a paść się będzie na Karmelu i na Baszanie, a na wzgórzu Efraima i Gileadu nasyci się dusza jego! [20] »Za dni onych i czasu onego, rzecze Wiekuisty, szukaną będzie wina Israela, ale nie będzie jej, a grzechy Judy nie znajdą się; gdyż odpuszczę tym, których pozostawię. [21] »Przeciw ziemi "podwójnej przekory" - wyrusz przeciw niej, i przeciw mieszkańcom Pekodu, - rąb i wytępiaj w ślad za nimi, rzecze Wiekuisty; a czyń wedle wszystkiego com ci rozkazał! [22] »Zgiełk wojny w kraju i pogrom wielki! [23] »Jakże posiekany i połamany młot całej ziemi! Jakże obrócił się w zgrozę Babel między narodami! [24] »Zastawiłem na cię sidła, a pochwycony też zostałeś Babelu, a tyś nawet nie zmiarkował! Zdybano cię i ujęto, albowiem przeciw Wiekuistemu zbuntowałeś się. [25] »Otworzył Wiekuisty zbrojownię swoją, i wydobył narzędzia gniewu Swego; albowiem robotę ma Pan, Wiekuisty zastępów, w ziemi Kasdejczyków. [26] »Nadciągnijcie przeciw niej ze wszystkich krańców: Roztwórzcie stodoły jej, zmłóćcie ją jako snopy, i zniweczcie ją; niechaj nie zostanie szczątku po niej! [27] »Porąbcie wszystkie cielce jej, - niechaj pójdą na rzeź! Biada im, gdyż nadszedł dzień ich, czas kaźni ich! [28] »Głos zbiegów i niedobitków z ziemi babilońskiej, by zwiastowali na Cyonie pomstę Wiekuistego, Boga naszego, pomstę za przybytek Swój! [29] »Zgromadźcie się przeciw Babelowi strzelcy; wszyscy napinający łuk oblegajcie go dokoła! Niechaj nikt zeń nie ujdzie! Odpłaćcie mu wedle dzieła jego, wedle wszystkiego co czynił uczyńcie mu; albowiem przeciw Wiekuistemu się rozzuchwalił, przeciw Świętemu w Israelu! [30] »Przeto padną jego młodzieńcy na ulicach jego, a wszyscy mężowie jego waleczni wyginą dnia onego, rzecze Wiekuisty. [31] »Otom Ja przeciw tobie zuchwały! rzecze Pan, Wiekuisty zastępów; albowiem nadszedł dzień twój, czas, którego cię skarcę! [32] »I potknie się zuchwałość i runie, a nie będzie, ktoby ją podźwignął; i rozżarzę ogień w miastach jej, i pochłonie wszystkie jej przyległości. [33] »Tak rzecze Wiekuisty zastępów: Gnębieni są synowie Israela i synowie Judy społem; trzymają ich zaborcy ich, nie chcą ich puścić. [34] »Ale wybawca ich potężny, Wiekuisty zastępów imię jego; poprowadzi, poprowadzi On sprawę ich; aby uspokoić ziemię, wstrząśnie mieszkańcami Babelu. [35] »Miecz na Kasdejczyków, rzecze Wiekuisty, i na mieszkańców Babelu i na książęta i mędrce jego! [36] »Miecz na kłamców, aby wyjawiła się ich głupota; miecz na rycerzy jego, aby strętwieli! [37] »Miecz na rumaki i zaprzęgi jego, i na wszystkich mieszkańców którzy w nim, aby zniewieścieli; miecz na skarbce jego, aby złupione były! [38] »Posucha na wody jego, aby wyschły; bo krajem posągów on, a straszydłami wprawiają się w szał. [39] »Przeto osiądą tam stepowce przy szakalach, a zamieszkają w nim strusie, nie będzie zamieszkany więcej, ani zaludniony po wszystkie wieki. [40] »Jako w zburzonych przez Boga Sedomie i Amorze i przyległościach ich, rzecze Wiekuisty, nie osiądzie tam człowiek, a nie zagości w nim syn Adama. [41] »Oto lud nadciąga z północy - naród wielki, - a królowie liczni budzą się z krańców ziemi. [42] »Łuk i włócznię dzierżą; srodzy są a nie litują się. Głos ich jako morze huczy, a na rumakach jeżdżą; szykują się jako mąż do boju przeciw tobie córo Babelu! [43] »Gdy usłyszy król Babelu wieść o nich opadną ręce jego; znękanie ogarnie go, drżenie jako rodzącą. [44] »Oto jako lew występujący z gęstwiny Jardenu na niwę stale rozkwitłą - w okamgnieniu spłoszę ich z niej, a tego, który wybrany, nad nią ustanowię; albowiem któż Mnie równy, i któż Mnie wyzwie, a któryż ten pasterz, co się postawi przeciw Mnie? [45] »Przeto słuchajcie postanowienia Wiekuistego, które postanowił względem Babelu, i zamysłów Jego, które umyślił przeciw ziemi Kasdejczyków; zaprawdę, że powloką ich pachołki stad, że zburzą nad nimi siedzibę ich. [46] »Na wołanie: "Wzięty Babel!" zadygoce ziemia, a krzyk między narodami się rozlegnie. 
«  Księga Jeremiasza 49 Księga Jeremiasza 50 Księga Jeremiasza 51  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).