Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[2] »Synu człowieczy, oznajmisz Jerozolimie obmierzłości jej!
[3] »A powiesz: Tak rzecze Pan Wiekuisty do Jerozolimy: Pochodzenie i ród twój z ziemi Kanaanejczyka: ojcem twym Emorejczyk, a matką Chittejka.
[4] »A narodzenie twoje - w dzień którego cię zrodzono nie odcięto pępowiny twojej, a wodą cię nie obmyto dla gibkości, ani cię solą natarto, ani cię w pieluchy owinięto.
[5] »Nie politowało się nad tobą oko, aby ci uczynić jedno z tych, aby się zmiłować nad tobą. I tak porzucono cię na otwartém polu, brzydząc się życiem twojém w dzień, którego cię zrodzono.
[6] »Przechodziłem wtedy mimo ciebie, i ujrzałem cię broczącą we krwi twojej. I rzekłem do ciebie: we krwi twojej żyj! tak, rzekłem do ciebie: we krwi twojej żyj!
[7] »Mnóstwem jako roślinność polną uczynię cię! - I tak rozwinęłaś się i podrosłaś i doszłaś do najpyszniejszej urody; piersi twoje się odęły, a włosy twoje urosły, ale byłaś wciąż jeszcze obnażona i ogołocona.
[8] »Przeto przechodząc mimo ciebie i widząc cię, że oto czas twój, czas miłości, rozpostarłem kraj płaszcza Mojego nad tobą, i nakryłem nagość twoję, i przysiągłem ci, i wstąpiłem w przymierze z tobą, rzecze Pan Wiekuisty, i stałaś się Moją!
[9] »I umyłem cię wodą, i spłukałem krew twą z ciebie, i namaściłem cię olejkiem.
[10] »I przybrałem cię w tkaniny wzorzyste, i obułem cię skórą borsuczą, i opasałem cię bisiorem, i okryłem cię jedwabiem.
[11] »I przystroiłem cię w klejnoty, i włożyłem naramienniki na ręce twoje i łańcuch złoty na szyję twoję.
[12] »I włożyłem kolczyk do nosa twojego, a nausznice na uszy twoje, i koronę wspaniałą na głowę twoję.
[13] »A tak przystroiłaś się w złoto i w srebro, a odzież twoję składały bisior i jedwab i tkaniny wzorzyste; mąki przedniej i miodu i oliwy pożywałaś; i wypiękniałaś niezmiernie, i stałaś się godną królestwa.
[14] »I rozeszła się sława twoja między narody z powodu piękności twojej, albowiem skończoną była, wskutek przepychu, którym był roztoczył nad tobą, rzecze Pan Wiekuisty.
[15] »Aleś dufała w piękności twojej i kaziłaś się, pewna twej sławy, i trwoniłaś rozpustę twą na każdym przechodniu; niechaj każdemu służy!
[16] »I wzięłaś z szat swoich, i urządziłaś sobie wyżyny pstre, i kaziłaś się na nich, - czego nigdy nie bywało, a być nie powinno!
[17] »Nadto wzięłaś klejnoty swe wspaniałe ze złota i srebra Mojego, którem cię był obdarzył, i uczyniłaś sobie wizerunki otroków, i kaziłaś się z nimi.
[18] »Wzięłaś też szaty twe wzorzyste i przyodziałaś je, olejek zaś i kadzidło Moje kładłaś przed nie.
[19] »I żywność Moję, którą ci dałem - mąkę przednią, i oliwę, i miód, któremi cię karmiłem, kładłaś to przed nie na woń wdzięczną; tak się działo! rzecze Pan Wiekuisty.
[20] »I brałaś synów twoich i córki twoje, którycheś Mi zrodziła, i zarzynałaś ich na żer im; czyżby ci jeszcze mało było tej rozpusty twojej,
[21] »Żeś i dzieci Moje zarzynała i ofiarowała, przeprowadzając je przez ogień dla nich?
[22] »A przy wszystkich tych obmierzłościach i sprosnościach twoich, nie pamiętałaś na dni młodości twojej, gdyś obnażoną była i ogołoconą, gdyś brocząca we krwi swej leżała!
[23] »I stało się po tej całej niecności twojej - biada ci, biada! rzecze Pan, Wiekuisty,
[24] »Że budowałaś sobie wzniesienia, i urządzałaś sobie wyżyny na każdym placu.
[25] »Na każdym rozstaju gościńca pobudowałaś sobie wyżyny, i podałaś w ohydę piękność swoję, rozkładając nogi swe przed każdym przechodniem, i mnożąc tak sprosność swoję.
[26] »I kaziłaś się z synami Micraimu, sąsiadami twoimi rozrosłego ciała, mnożąc rozpustę twą, aby mnie jątrzyć.
[27] »A oto wyciągnąłem rękę Moję przeciw tobie, i uszczupliłem powszedni chleb twój, i wydałem cię na wolę nieprzyjaciółek twoich, córek filistyńskich, które się wstydziły drogi twojej sprosnej.
[28] »I kaziłaś się z synami Aszuru, ponieważ nienasyconą byłaś; i kaziłaś się z nimi, ale jeszcze nasycić się nie mogłaś.
[29] »I rozwinęłaś rozpustę swą ku ziemi kramarskiej, ku Kasdym, wszakże i tem nie nasyciłaś się.
[30] »Jakże tkliwém było serduszko twoje, rzecze Pan Wiekuisty, gdyś to wszystko czyniła, jak to czyni kobieta wszeteczna, samowolna!
[31] »Budując wzniesienia twoje na każdym rozstaju gościńca, a wyżyny twe urządzając na każdym placu, nie byłaś jednak jak owa ladacznica, która się targuje o myto.
[32] »Ty, kobieto wszeteczna, któraś podległa mężowi swojemu, brała od cudzych.
[33] »Wszystkim ladacznicom udzielają upominków, aleś ty udzielała upominków swych wszystkim zalotnikom twoim, i okupywałaś się, aby przychodzili do ciebie zewsząd na wszeteczeństwa z tobą.
[34] »I tak działo się u ciebie na odwrót niż u innych kobiet, gdy tyś się zalecała a nie zalecano się tobie, i żeś ty udzielała myta, zaś myta tobie nie udzielano - i tak działo się naodwrót.
[35] »Przeto ladacznico, posłuchaj słowa Wiekuistego!
[36] »Tak rzecze Pan Wiekuisty: Przeto, że przelewał się kocioł twój, a odkrytą została nagość twoja w wszeteczeństwach twoich z zalotnikami twoimi, i ze wszystkimi twymi bałwanami obmierzłymi, i odpowiednio do krwi dzieci twoich, które ofiarowałaś im.
[37] »Dlatego oto zgromadzę wszystkich zalotników twoich, którym rozkoszną byłaś, i wszystkich, do których się mizdrzyłaś, wraz z wszystkimi tymi, którymi wzgardziłaś, i zgromadzę ich przeciw tobie, i odkryję nagość twoję wobec nich, i zobaczą całą twą nagotę.
[38] »I będę cię sądził wedle prawa cudzołożnic i morderczyń, i podam cię na krwawą śmierć w rozjątrzeniu i żarliwości.
[39] »I wydam cię w ręce ich, i rozwalą wzniesienia twoje, i zburzą wyżyny twoje, i zwloką z ciebie szaty twoje, i zabiorą klejnoty twe wspaniałe, i zostawią cię obnażoną i ogołoconą.
[40] »I przywiodą na cię gromadę, i będą miotali na cię kamieniami, i rozpłatają cię mieczami swymi.
[41] »I popalą domy twoje ogniem, i spełnią nad tobą sądy w oczach niewiast licznych, i położę koniec wszeteczeństwu twojemu, a myta też nie będziesz udzielała więcej.
[42] »A gdy tak ukoję gniew Mój na tobie, a odstąpi żarliwość Moja od ciebie, wtedy ochłonę, a nie będę się gniewał więcej.
[43] »Przeto żeś nie pamiętała na dni młodości twojej a jątrzyłaś mnie tem wszystkiem, obrócę oto i Ja postępki twe na głowę tobie, rzecze Pan Wiekuisty, a czyś nie spełniła owej sprosności najwyższej obok wszystkich twych obmierzłości?
[44] »Oto każdy posługujący się przysłowiami, powtórzy to przysłowie o tobie, mówiąc: "Jaka matka, taka córka!"
[45] »Córką matki twej jesteś, która zapierała się męża i dzieci swoich, a siostrą siostrzyc twych jesteś, które niemniej zapierały się mężów i dzieci swoich: Matką waszą była Chittejka, a ojcem Emorejczyk!
[46] »A siostrzycą twą większą jest Samarja, ona wraz z córkami swemi, osiadła po lewej twej stronie, siostrzycą zaś twą mniejszą od ciebie, osiadłą po prawej twej stronie jest Sodoma wraz z córkami swojemi.
[47] »Aleś nie chodziła drogami ich, aniś wedle obmierzłości ich czyniła: niezadługo, a popsułaś się bardziej niż one na wszystkich twych drogach.
[48] »Żyw Ja, rzecze Pan, Wiekuisty: nigdy nie uczyniła Sodoma, siostra twoja, ona wraz z córkami swojemi tego, coś czyniła ty wraz z córkami twojemi!
[49] »Oto taką była wina Sodomy, siostry twojej: w pysze, w obfitości chleba, i niewzruszonej pewności żyła wraz z córkami swemi, ale ręki ubogiego i biednego nie wspierała.
[50] »I shardziały i spełniały obmierzłości przed obliczem Mojém; i tak zgładziłem je, skorom to zobaczył.
[51] »Samarja też ani połowy grzechów twych się nie dopuściła, tak żeś więcej obmierzłości spełniła niż one, a usprawiedliwiłaś siostry twoje wszystkiemi obmierzłościami twemi, któreś spełniła.
[52] »Przeto ponieś i ty hańbę swą, któraś się wstawiła za siostrą twoją: wskutek grzechów twoich, któreś obmierzlej niż one popełniała, okazały się one sprawiedliwsze od ciebie. I tak zawstydź się ty, a ponieś hańbę twą, ponieważ usprawiedliwiłaś siostry twoje.
[53] »I przywrócę wygnańców ich, wygnańców Sodomy i córek jej, i wygnańców Samaryi i córek jej, i przywrócę wygnańców twoich w pośród nich.
[54] »Abyś dźwigała hańbę swoję, a wstydziła się za wszystko coś czyniła, pocieszając ich tem.
[55] »Siostry zaś twoje, Sodoma i córki jej, powrócą do poprzedniego stanu swego, i Samarja wraz z córkami jej powrócą do poprzedniego stanu swego, i ty też wraz z córkami twemi powrócicie do poprzedniego stanu waszego.
[56] »A czyż nie była Sodoma, siostra twoja, baśnią w ustach twych w dobie pychy twojej,
[57] »Zanim się wyjawiła niecność twoja, jak ty swego czasu pośmiewiskiem byłaś córkom Aramu i wszystkich jego okolic, i córek filistyńskich, które ci urągały zewsząd?
[58] »Sprosność twą i obmierzłości twoje, musisz je ponieść, rzecze Wiekuisty.
[59] »Albowiem tak rzecze Pan Wiekuisty: Gdy uczynię z tobą jakoś ty uczyniła, któraś wzgardziła przysięgą, łamiąc przymierze. -
[60] »Tedy wspomnę na przymierze Moje z tobą, za dni młodości twojej, i ustanowię z tobą przymierze wieczne.
[61] »I wspomnisz na postępki twoje, i powstydzisz się, gdy przygarniesz siostry twe większe do mniejszych od ciebie, gdy je oddam tobie za córki, jakkolwiek nie z mocy przymierza twego.
[62] »I ustanowię przymierze Moje z tobą, i poznasz, żem Ja Wiekuisty.
[63] »Abyś wspomniała i zawstydziła się, a nie mogła więcej ust otworzyć ze wstydu, gdy wybaczę ci wszystko coś czyniła, rzecze Pan Wiekuisty.