Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Ezechiela » Rozdział 21
«  Księga Ezechiela 20 Księga Ezechiela 21 Księga Ezechiela 22  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(21:6) I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc: [2] »(21:7) Synu człowieczy! zwróć oblicze swe ku Jerozolimie, a zwiastuj o świątyniach, i prorokuj o ziemi israelskiej, [3] »(21:8) I oświadcz ziemi israelskiej: Tak rzecze Wiekuisty: Otom Ja przeciw tobie i dobędę miecza Mego z pochew jego, i wytępię z pośród ciebie sprawiedliwych i niegodziwych. [4] »(21:9) Przeto, że wytępić chcę z pośród ciebie sprawiedliwych i niegodziwych, niechaj wyjdzie miecz Mój z pochew swoich przeciw wszelkiemu ciału od południa ku północy. [5] »(21:10) A niechaj pozna wszelkie ciało, żem Ja wiekuisty dobył miecza Mojego z pochew jego, gdyż nie cofnie się więcej. [6] »(21:11) Ty zaś, synu człowieczy, zawódź, jak gdyby łamały się biodra twoje, a w rozgoryczeniu zawódź przed oczyma ich! [7] »(21:12) A gdy ci powiedzą: Czemu tak zawodzisz? tedy oświadcz: Z powodu wieści, która nadchodzi, na którą roztopi się każde serce, omdleją wszelkie ręce, a zamroczy się wszelki duch, a wszystkie kolana niby woda się rozpłyną. Oto nadejdzie i spełni się! rzecze Pan Wiekuisty. [8] »(21:13) I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc: [9] »(21:14) Synu człowieczy, prorokuj a oświadcz: Tak rzekł Wiekuisty: Wołaj: Miecz, miecz wyostrzony został i też wygładzony! [10] »(21:15) Aby sprawił rzeź wyostrzony on, aby lśnił się blaskiem wygładzony. Alboż cieszyć się nam? Rózga to dla syna Mojego, która wszelkie drzewo lekceważy! [11] »(21:16) I oddano go dla wygładzenia, aby go można pięścią ująć; wyostrzony ten miecz a też wygładzony, aby go podać w rękę mordercy. [12] »(21:17) Wykrzykuj a utyskuj, synu człowieczy, albowiem ten to nadchodzi na lud Mój, ten na wszystkie książęta Israela! Rzuceni pod miecz będą oni wespół z ludem Moim; przeto uderz się w biodro! [13] »(21:18) Bo wypróbowany on, - i cóż? "Lecz gdyby rózga sama lekceważyła?" - Nie będzie tego, rzecze Pan Wiekuisty. [14] »(21:19) Ty tedy, synu człowieczy, prorokuj a uderz dłonią w dłoń, bo podwoi się miecz na potrójny, miecz morderczy to, miecz mordu wielkiego, który osaczy ich. [15] »(21:20) Aby potruchlały serca, a mnożyły się klęski; na wszystkie bramy ich położę grozę miecza, który cały w błyskawicę zmieniony, wyostrzony dla rzezi. [16] »(21:21) Zbierz się na prawo, uderzaj na lewo, dokądkolwiek ostrze twe przeznaczone! [17] »(21:22) Bo i Ja uderzę dłonią w dłoń, aby uciszyć oburzenie Moje; Ja Wiekuisty to wyrzekłem! [18] »(21:23) I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc: [19] »(21:24) Ty zaś synu człowieczy, nakreśl sobie dwie drogi, po której nadciągnąć może miecz króla Babelu; z ziemi jednej wyjść mają obie, a drogowskaz wyryjesz, - na początku drogi do każdego miasta wyryjesz go. [20] »(21:25) Drogę nakreśl po której nadciągnąć może miecz, do Rabba synów Ammonu, i do Judy, do obwarowanej Jerozolimy. [21] »(21:26) Albowiem stoi już król Babelu na rozdrożu, aby na początku dwu tych dróg wedle wyroczni sobie wróżyć: potrząsa strzały, radzi się domowych bożków, bada wątrobę. [22] »(21:27) W prawicę jego pada wyrocznia "Jerozolima", aby szykować tarany, aby rozwierać otwory przełomem, aby podnieść okrzyki przy trąbach bojowych, by skierować tarany przeciw bramom, by wsypać wały a budować wieże. [23] »(21:28) Ale to niby wyrocznią fałszywą w oczach ich, przysięgi nad przysięgi wszak mają; gdy to właśnie przypomina o winie, aby pojmani zostali. [24] »(21:29) Przeto rzecze tak Pan Wiekuisty: Ponieważ przywodzicie na pamięć winę waszę przez wyjaśnienie się występków waszych, że uwidoczniają się grzechy wasze we wszystkich waszych sprawach, - ponieważ przypominacie się tak, przeto ręką tą pojmani będziecie. [25] »(21:30) Ty zaś, zniesławiony niegodziwcze, książę israelski, którego dzień nadchodzi, czasu kaźni ostatecznej, [26] »(21:31) Tak rzecze Pan Wiekuisty: Precz z tyarą, zrzucić koronę: To nie zostanie już takiem. Niskie wywyższyć, a wysokie poniżyć! [27] »(21:32) W ruinę, w ruinę, w ruinę obrócę ją; wszakże i to się już nie ostanie, póki nie przyjdzie ten, któremu się przynależy, a jemu ją oddam! [28] »(21:33) Ty wszakże, synu człowieczy, prorokuj i oświadcz: Tak rzecze Pan Wiekuisty o synach Ammonu i urąganiu ich, a powiesz: Miecz, miecz dobyty, na rzeź wygładzony, aby pożerał, aby się lśnił, [29] »(21:34) Podczas gdy obwieszczają ci kłamstwo, podczas gdy wróżą ci fałsz, aby cię przyłączyć do przebitych szyj niegodziwców, których dzień nadszedł, czasu kaźni ostatecznej. [30] »(21:35) Czyżby cofnąć się miał do pochew swoich? Na miejscu gdzieś zrodzony, na ziemi z której pochodzisz sądzić cię będę. [31] »(21:36) I wyleję na ciebie oburzenie Moje, ogniem rozjątrzenia Mojego wionę nad tobą, i podam cię w moc ludzi zdziczałych, kujących twe zniszczenie. [32] »(21:37) Ogniowi pójdziesz na pastwę, krew twoja się ostanie w pośrodku ziemi; nie będziesz wspominana więcej albowiem Ja wiekuisty to wyrzekłem. 
«  Księga Ezechiela 20 Księga Ezechiela 21 Księga Ezechiela 22  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).